Renty wypadkowe - dlaczego wyższe?

Osoby poszkodowane wskutek zaistnienia wypadku przy pracy lub powstania choroby zawodowej mają zapewnioną pomoc m.in. w postaci możliwości uzyskania renty z tytułu niezdolności do pracy lub renty szkoleniowej. W przypadku ich śmierci członkowie rodziny mogą się zaś ubiegać o przyznanie renty rodzinnej z ubezpieczenia wypadkowego. Wysokość tych świadczeń jest obliczana przez ZUS w podobny sposób co ,,zwykłe” renty z tytułu niezdolności do pracy, ale z pewnymi - korzystniejszymi dla ubezpieczonych - wyjątkami.

Ubezpieczony, który stał się niezdolny do pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, może uzyskać rentę z tytułu niezdolności do pracy. Jeśli jednak - w wyniku przeprowadzonego badania - lekarz orzecznik ZUS stwierdza, że niezdolność ta istnieje, ale celowe jest w stosunku do niego odbycie przekwalifikowania zawodowego przygotowującego go do pracy w innym zawodzie, to na czas takiego przekwalifikowania (tj. na okres 6 miesięcy z możliwością przedłużenia o 30 miesięcy) zostaje mu przyznana renta szkoleniowa.

Natomiast renta rodzinna z ubezpieczenia wypadkowego przysługuje uprawnionym członkom rodziny ubezpieczonego, a także rencisty (uprawnionego do świadczenia z ubezpieczenia wypadkowego), który zmarł wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej. Krąg osób uprawnionych do renty rodzinnej jest tożsamy z kręgiem osób uprawnionych do tego świadczenia na podstawie ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 z późn.zm.) i obejmuje: małżonka, dzieci własne, dzieci drugiego małżonka, przysposobione, przyjęte na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności, wnuki, rodzeństwo i inne dzieci, w tym również w ramach rodziny zastępczej, oraz rodziców. Osoby te nabywają prawo do renty rodzinnej, jeżeli spełniają warunki do tego świadczenia przewidziane w ustawie emerytalnej.