Rozliczenie transakcji barterowych

Istota umowy barterowej nie została wyraźnie wyodrębniona na gruncie przepisów prawa cywilnego. Barter należy zatem do tzw. umów nienazwanych.

W praktyce obrotu gospodarczego pojęcie barteru jest często używane jako potoczne określenie umowy zamiany. W świetle przepisów kodeksu cywilnego w umowie zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy.

Istotą umowy barterowej jest także wzajemność świadczenia pomiędzy obiema stronami kontraktu. Przedsiębiorcy występują w takim przypadku zarówno w charakterze dłużnika, jak i w charakterze wierzyciela. Z tego też względu każda ze stron kontraktu jest traktowana zarazem jako sprzedawca i kupujący. W przypadku barteru pełnego żadne ze świadczeń nie polega na zapłacie ceny. W przypadku barteru częściowego część transakcji jest natomiast realizowana w formie pieniężnej.