Świadczenia z ZUS

Postawę wymiaru zasiłków z ubezpieczenia chorobowego stanowi wynagrodzenie z okresu 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, gdy wynagrodzenie ulega znacznemu wahaniu ze względu na charakter pracy lub zasady wynagradzania. Przypadki, w których ze względu na charakter pracy lub zasady wynagradzania wynagrodzenie ulega znacznemu wahaniu, określa minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego. W pozostałych przypadkach podstawę ustala się z okresu 6 miesięcy. Stanowi o tym art. 36 ust. 1, 2 i 6 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. Nr 60, poz. 636 z późn.zm.). Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 sierpnia 1999 r. w sprawie określenia przypadków, w których za podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przyjmuje się wynagrodzenie z 12 miesięcy kalendarzowych (Dz.U. Nr 70, poz. 790), wymienia między innymi pracowników zatrudnionych ze zmiennym wynagrodzeniem w budownictwie. Rozporządzenie wymienia także inne grupy pracowników.