Leasing finansowy a leasing operacyjny

Leasing jest jedną z najbardziej popularnych metod finansowania inwestycji. Wynika to przede wszystkim z pewnych preferencji podatkowych tego rodzaju umów. Aby jednak świadomie ocenić, co jest korzystniejsze - leasing czy kredyt (a jeśli leasing - to finansowy czy operacyjny), trzeba znać zasady opodatkowania takich umów.

Wprowadzenie do kodeksu cywilnego umowy leasingu wymusiło niejako uregulowania dotyczące stron tej umowy w ustawach podatkowych. Zarówno w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak i w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych znalazł się nowy, odrębny rozdział zatytułowany „Opodatkowanie stron umowy leasingu”¹.

Artykuł 17a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i art. 23a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje umowę leasingu jako²:

Wprawdzie obie ustawy używają pojęć: finansujący i korzystający, to jednak umowa leasingu dla celów podatkowych jest pojęciem szerszym od zdefiniowanego w kodeksie cywilnym. Przedmiotem umowy w myśl przepisów podatkowych są nie tylko rzeczy (ruchome i nieruchomości), ale również podlegające amortyzacji wartości niematerialne i prawne. Natomiast jeśli chodzi o czas trwania umowy i świadczenia korzystającego względem finansującego - obie ustawy są zgodne - umowa musi być zawarta na czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie przedmiotu leasingu (art. 17b ustawy o podatku od osób prawnych i 23b ustawy o podatku od osób fizycznych).