24 kwietnia 2003 r. Prezydent podpisał ustawę z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Ustawa ma wejść w życie 1 stycznia 2004 r. i zastąpić ustawę o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy. Przepisy nowej ustawy stosować się będzie w razie konieczności rozwiązania przez pracodawcę zatrudniającego co najmniej 20 pracowników stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, w drodze wypowiedzenia dokonanego przez pracodawcę oraz na mocy porozumienia stron, jeżeli w okresie nieprzekraczającym 30 dni zwolnienie obejmie co najmniej: 10 pracowników - gdy pracodawca zatrudnia mniej niż 100 pracowników; 10% pracowników - gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 100, jednak mniej niż 300 pracowników, lub 30 pracowników - gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 300 lub więcej pracowników. Liczby odnoszące się do pracowników, o których mowa powyżej, będą obejmować pracowników, z którymi w ramach grupowego zwolnienia następuje rozwiązanie stosunków pracy z inicjatywy pracodawcy na mocy porozumienia stron, jeżeli będzie to dotyczyć co najmniej 5 pracowników. Pracodawca obowiązany będzie skonsultować zamiar grupowego zwolnienia z zakładowymi organizacjami związkowymi. Po zakończeniu etapu konsultacji pracodawca zawiadomi na piśmie właściwy powiatowy urząd pracy o przyjętych ustaleniach. Zasadą będzie, że rozwiązanie z pracownikiem stosunku pracy w ramach grupowego zwolnienia będzie mogło nastąpić nie wcześniej niż po upływie 30 dni od tego zawiadomienia. Pracownikowi, w związku z rozwiązaniem stosunku pracy w ramach grupowego zwolnienia, będzie przysługiwać odprawa pieniężna w wysokości: jednomiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy krócej niż 2 lata; dwumiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy od 2 do 8 lat lub trzymiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy ponad 8 lat, ustawodawca zrezygnował przy tym z określenia przypadków pozbawiających pracownika prawa do odprawy pieniężnej.