Faktura VAT

Zarzut niezgodności § 35 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z 8 grudnia 1994 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym oraz § 54 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z 21 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym z konstytucyjną zasadą ochrony praw majątkowych (art. 64 konstytucji) mógłby być zasadny, gdyby zostały one wydane z przekroczeniem granic upoważnienia ustawowego. W ustawie powinny zostać uregulowane wszystkie istotne elementy stosunku daninowego, natomiast w aktach wykonawczych mogą zostać uregulowane takie elementy stosunku daninowego, które nie mają istotnego znaczenia z punktu widzenia konstrukcji tego stosunku - odnosi się to również do spraw mniejszej wagi mieszczących się w zakresie zagadnień wymienionych w art. 217 konstytucji. Dlatego też zakwestionowane przepisy rozporządzeń Ministra Finansów nie wykroczyły poza granice wyznaczone przez art. 92 i art. 217 Konstytucji RP. Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 11 grudnia 2001 r. (sygn. akt SK 16/00) podzielił również argumenty dotyczące naruszenia zasady równości (art. 32 konstytucji). Zrozumiałe jest, że podatnik może pomniejszać podatek należny tylko wówczas, gdy został on uiszczony - co zostało odpowiednio uwidocznione w dokumentach (fakturach), stwierdzających nabycie towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną u podatnika. Z tego względu należy uznać, że na podatnika-nabywcę spadają w istocie skutki prawne, wynikające z niezapłacenia podatku przez zbywcę, w zakresie, w jakim kształtuje to jego obowiązek podatkowy. Na niego również przenoszone jest w znacznej części ryzyko związane z niedopełnieniem przez zbywcę warunków formalnych, od których zależy uznanie jego podatku za podatek naliczony dla podatnika.