Podróże służbowe

Zgodnie z art. 77⁵ k.p. pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługuje zwrot kosztów związanych z podróżą służbową. Przepis ten upoważnia ministra właściwego do spraw pracy do określenia szczegółowych zasad ustalania należności przysługujących pracownikowi z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, w szczególności w zakresie diet oraz zwrotu kosztów przejazdów, noclegów i innych udokumentowanych wydatków.

Obecnie kwestie te są przedmiotem regulacji dwóch rozporządzeń: Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 1 czerwca 1998 r. w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz.U. Nr 69, poz. 454 z późn.zm.) oraz Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 8 maja 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikowi z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz.U. Nr 50, poz. 525).

Problematykę tę mogą również regulować obowiązujące u danego pracodawcy zakładowe przepisy, ustalające warunki wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą, tj. układ zbiorowy pracy (zakładowy lub ponadzakładowy) bądź regulamin wynagradzania. Zakładowe postanowienia w zakresie podróży służbowych pracowników nie mogą zawierać mniej korzystnych zasad niż wynikające z przepisów wyżej wymienionych rozporządzeń (np. nie mogą ustalać niższych stawek diet). Stanowiłoby to bowiem naruszenie zasady wynikającej z art. 9 § 2 k.p., zgodnie z którą postanowienia układów zbiorowych pracy oraz regulaminów nie mogą być mniej korzystne dla pracowników niż przepisy kodeksu pracy oraz innych ustaw i aktów wykonawczych.