Komentarz do ustawy z 6 marca 1981 r. o Państwowej Inspekcji Pracy

KOMENTARZ

Ustawa z 6 marca 1981 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (j.t. Dz.U. z 1985 r. Nr 54, poz. 276 z późn.zm.) określa organizację i zadania tego organu oraz zakres działania poszczególnych jego składników.

Państwową Inspekcję Pracy powołana została do nadzoru i kontroli przestrzegania prawa pracy, w szczególności zaś przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy. Państwowa Inspekcja Pracy podlega Sejmowi, a nadzór nad nią sprawuje powoływana na cztery lata Rada Ochrony Pracy.

Państwowa Inspekcja Pracy tworzy: Główny Inspektorat Pracy i okręgowe inspektoraty pracy oraz działający w ramach terytorialnej właściwości okręgowych inspektoratów pracy pracy.

Pracami Państwowej Inspekcji Pracy kieruje Główny Inspektor Pracy przy pomocy zastępców. Główny Inspektor Pracy jest pracodawcą, w rozumieniu prawa pracy, dla pracowników Głównego Inspektoratu Pracy oraz pracowników wykonujących lub nadzorujących czynności kontrolne.

Okręgowy inspektorat pracy obejmuje zakresem swojej właściwości terytorialnej obszar jednego lub więcej województw. Jego pracami kieruje okręgowy inspektor pracy, który jest jednocześnie pracodawcą dla pracowników tego organu.

Zadania

Ogólną przesłankę działania Państwowej Inspekcji Pracy zawiera art. 1 ustawy, gdzie mowa jest o nadzorze i kontroli przestrzegania prawa pracy, w szczególności przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

Szczegółowe zadania Państwowej Inspekcji Pracy wylicza art. 8 ustawy. Są to m.in.:

l