Reprezentacja i reklama

Zobowiązania podatkowe

Reprezentacja i reklama

Piotr Wąsowski

Wzrastająca konkurencja sprawia, iż przedsiębiorcy coraz częściej sięgają do reklamy, aby poprawić swoją pozycję na rynku handlowym. Wydatki związane z reklamą mogą stanowić znaczną część kosztów prowadzenia działalności gospodarczej.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn.zm., dalej p.d.o.p.) oraz art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn.zm., dalej p.d.o.f.) stanowią, iż kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych odpowiednio w art. 16 ust. 1 i art. 23 ust. 1 ww. ustaw. Jeżeli więc poniesienie wydatku nie było skierowane w celu osiągnięcia przychodów, to wydatku takiego nie można zaliczyć w koszty uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszt uzyskania przychodów wydatków poniesionych na reprezentację i reklamę w części przekraczającej 0,25 proc. przychodów, chyba że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób. Ponieważ prawo podatkowe nie zawiera definicji pojęcia „reklama”, przyjmuje się, iż za reklamę uważa się rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwości nabycia. Za reklamę publiczną należy rozumieć reklamę skierowaną do szerokiego, nie personifikowanego kręgu odbiorców. Reprezentacją są natomiast wszelkie działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami.