OT Przyjęcie środka trwałego, sygn. OT

Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. 2009 Nr 152, poz. 1223 ze zm.).

Dokument przyjęcia środka trwałego do używania (OT) ma za zadanie ustalić, w jakim terminie podatnik rozpoczął korzystanie z przyjętego do używania majątku. Zapisów dotyczących środków trwałych dokonuje się w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Stąd dokument OT powinien datą odpowiadać dacie przyjęcia do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego. Dokument OT powinien wskazywać informacje o danym środku trwałym oraz obejmować wszystkie dane związane ze tym środkiem trwałym, który zostaje wprowadzony do ewidencji.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów są obowiązani do prowadzenia ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zawierającej, z zastrzeżeniem ust. 3, co najmniej:

1) liczbę porządkową dokumentu;

2) datę nabycia;

3) datę przyjęcia do używania;

4) określenie dokumentu stwierdzającego nabycie;

5) określenie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej;

6) symbol Klasyfikacji Środków Trwałych;

7) wartość początkową;

8) stawkę amortyzacyjną.

Dokument OT nie stanowi sam w sobie podstawy do dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Podatnik zobowiązany jest bowiem oprócz dokumentu OT prowadzić na bieżąco ewidencje środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. W razie braku ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywane odpisy amortyzacyjne nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Zmiany w stanie składników majątku trwałego dokumentowane są poprzez sporządzanie również następujących druków:

• likwidacja środka trwałego – LT

• przekazanie/ przyjęcie środka trwałego – PT

• zmiana miejsca użytkowania – MT.