Wyrok WSA w Łodzi z dnia 19 lutego 2025 r., sygn. II SA/Łd 756/24

Dnia 19 lutego 2025 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Grosińska-Grzymkowska, Sędziowie Sędzia WSA Agata Sobieszek-Krzywicka (spr.), Asesor WSA Beata Czyżewska, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 19 lutego 2025 roku sprawy ze skargi R. Ł. na postanowienie Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Łodzi z dnia 21 sierpnia 2024 roku nr ZO.0172.46.2024 w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania od decyzji umarzającej postępowanie w sprawie wniosku o udostępnienie informacji publicznej oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 21 sierpnia 2024 r., znak: ZO.0172.46.2024 Dyrektor Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Łodzi na mocy art. 134, art. 39 § 1-3, art. 391 oraz art. 109 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2024 r., poz. 572, dalej również jako: "k.p.a.") stwierdził niedopuszczalność odwołania R. Ł. od decyzji Nadleśniczego Nadleśnictwa Smardzewice z dnia 19 lipca 2024 r. nr 1/2024, znak: NK.0172.5.2024 umarzającej postępowanie o udzielenie informacji publicznej w zakresie podania wszystkich nagród pieniężnych, które w 2023 roku otrzymał Nadleśniczy Nadleśnictwa Smardzewice w związku z pełnioną funkcją, z jednoczesnym podaniem daty przyznania każdej nagrody, rodzaju przyznanej nagrody oraz wysokości każdej z nagród.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w oparciu o następujące ustalenia faktyczne i ocenę prawną:

R. Ł. w dniu 28 maja 2024 r. złożył do Nadleśniczego Nadleśnictwa Smardzewice na podstawie art. 10 ust. 1 Ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 902, dalej również jako: "u.d.i.p.") wniosek o dostęp do informacji publicznej w zakresie uzyskania informacji o wysokości nagród, jakie w 2023 r. otrzymał Nadleśniczy Nadleśnictwa Smardzewice. W swoim wniosku zaznaczył, że informacje chce otrzymać za pośrednictwem operatora publicznego Poczta Polska S.A., stosowną przesyłką rejestrowaną. Organ I instancji w toku postępowania uznał, że opłata za przekazanie informacji w formie wskazanej we wniosku stanowi koszty dodatkowe, jakie musi ponieść podmiot zobowiązany. W związku z tym, zgodnie z art 15 ust. 2 u.d.i.p., w dniu 3 czerwca 2024 r. powiadomił wnioskodawcę o konieczności uiszczenia opłaty lub wskazaniu innej formy przekazania żądanej informacji np. formy elektronicznej. Wnioskodawca nie zareagował na żądanie organu I instancji.