Interpretacja indywidualna z dnia 14 marca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-2.4014.17.2025.1.MM
Podstawę opodatkowania przy sprzedaży nieruchomości stanowi jej wartość rynkowa, bez znaczenia pozostają wzajemne rozliczenia sprzedających.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
14 stycznia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie sposobu określenia podstawy opodatkowania przy umowie sprzedaży nieruchomości. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawczyni - notariusz - jako płatnik podatku pcc - będzie zobowiązana do obliczenia, pobrania i wpłacenia podatku pcc przy planowanej obecnie umowie sprzedaży nieruchomości. Sprzedający to spadkobiercy, nie dokonali działu spadku, prawo własności sprzedawanej nieruchomości przysługuje im po połowie. Cena całej nieruchomości ustalona została na kwotę 800.000 zł. Z uwagi na wzajemne rozliczenia spadkobierców kupujący zapłacą cenę w sposób następujący: 450.000 zł na rzecz spadkobiercy 1 i 350.000 zł na rzecz spadkobiercy 2. Wartość rynkowa sprzedawanej nieruchomości to 800.000 zł.
Pytania
Czy podatek od czynności cywilnoprawnych powinien zostać pobrany od wartości rynkowej całej nieruchomości, tj. 800.000 zł? Czy od kwot, które otrzymują poszczególni spadkobiercy, tj. od 450.000 zł i 350.000 zł, tj. w sumie od 800.000 zł? Czy od kwoty wyższej, tj. 450.000 zł x 2?
Pani stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawczyni, podatek powinien zostać pobrany od wartości rynkowej sprzedawanego prawa, tj. od wartości 800.000 zł jako całości.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 295) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy:
Podatkowi podlegają: umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.
W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.
Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 5, ciąży przy umowie sprzedaży– na kupującym.
W oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Podstawę opodatkowania stanowi przy umowie sprzedaży – wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego.
Wartość rynkową określa się na zasadach wskazanych w art. 6 ust. 2 ww. ustawy, w myśl którego:
Wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.
Jednakże zgodnie z art. 6 ust. 3 i 4 ww. ustawy:
Jeżeli podatnik nie określił wartości przedmiotu czynności cywilnoprawnej lub wartość określona przez niego nie odpowiada, według oceny organu podatkowego, wartości rynkowej, organ ten wezwie podatnika do jej określenia, podwyższenia lub obniżenia, w terminie nie krótszym niż 14 dni od dnia doręczenia wezwania, podając jednocześnie wartość według własnej, wstępnej oceny.
Jeżeli podatnik, pomimo wezwania, o którym mowa w ust. 3, nie określił wartości lub podał wartość nieodpowiadającą wartości rynkowej, organ podatkowy dokona jej określenia z uwzględnieniem opinii biegłego lub przedłożonej przez podatnika wyceny rzeczoznawcy. Jeżeli organ podatkowy powoła biegłego, a wartość określona z uwzględnieniem jego opinii różni się o więcej niż 33% od wartości podanej przez podatnika, koszty opinii ponosi podatnik.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Stawki podatku wynoszą od umowy sprzedaży:
a)nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym − 2%,
b)innych praw majątkowych − 1%.
Jak wynika z powołanych przepisów – umowa sprzedaży podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na kupującym. W odniesieniu do umowy sprzedaży – jako zasadę przyjęto ustalanie podstawy opodatkowania w oparciu o wartość rynkową rzeczy lub prawa majątkowego.
W myśl art. 10 ust. 1 ww. ustawy:
Podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika, oraz przypadków, o których mowa w ust. 1a.
Zgodnie z art. 10 ust. 2 i 3 ww. ustawy:
Notariusze są płatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego.
Płatnicy obowiązani są uzależnić dokonanie czynności cywilnoprawnej od uprzedniego zapłacenia podatku.
Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że jest Pani notariuszem. Pani klienci zamierzają zawrzeć umowę sprzedaży nieruchomości. Cena nieruchomości została ustalona na kwotę 800.000 zł, co odpowiada jej wartości rynkowej. Sprzedający są współwłaścicielami nieruchomości w równych udziałach. Ze względu na wzajemne rozliczenia współwłaścicieli, kupujący zapłacą na rzecz jednego sprzedającego 350.000 zł, a na rzecz drugiego sprzedającego 450.000 zł.
Pani zdaniem, powinna Pani jako płatnik pobrać podatek od wartości rynkowej sprzedawanego prawa, tj. od wartości 800.000 zł jako całości.
Jak już wskazano powyżej, podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży nieruchomości stanowi jej wartość rynkowa. Tym samym bez znaczenia dla wymiaru podatku pozostają ustalenia stron umowy sprzedaży dotyczące sposobu podziału płatności za sprzedawaną nieruchomość. Skoro w opisanej sytuacji nieruchomość zostanie sprzedana za 800.000 zł i kwota ta odpowiada wartości rynkowej, to ta kwota będzie stanowiła podstawę opodatkowania. Kwestia wzajemnych rozliczeń sprzedających w zakresie podziału ceny sprzedaży, pozostaje bez znaczenia.
Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, iż czynność sprzedaży nieruchomości podlega opodatkowaniu – zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy – podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Podstawę opodatkowania stanowi wartość rynkowa nieruchomości z dnia dokonania czynności cywilnoprawnej (sprzedaży). Zatem na Pani – jako płatniku – ciąży obowiązek obliczenia i pobrania podatku od kwoty 800.000 zł – jeżeli istotnie kwota ta odpowiada wartości rynkowej nieruchomości.
Pani stanowisko uznano za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego … . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
POTRZEBUJESZ POMOCY?
