Postanowienie NSA z dnia 14 marca 2025 r., sygn. II FZ 13/25

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2025 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia J. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 stycznia 2025 r. sygn. akt III SA/Wa 2786/24 w przedmiocie odrzucenia skargi w sprawie ze skargi J. G. na postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 października 2024 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z 15 stycznia 2025 r., sygn.. akt III SA/Wa 2786/24, w sprawie ze skargi J. G.(dalej: Skarżąca) na postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 października 2024 r. w przedmiocie odmowy wydania interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2024 r., poz. 935 ze zm., dalej jako: "p.p.s.a.") odrzucił skargę. W uzasadnieniu wskazał, że Skarżąca reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, pismem z 23 października 2024 r., złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 października 2024 r. w przedmiocie odmowy wydania interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Do skargi zostało dołączone pełnomocnictwo dla adw. Anny Kolesińskiej, które nie zawierało umocowania do występowania w imieniu Skarżącej przed sądami administracyjnymi. W związku z powyższym, na podstawie zarządzenia Przewodniczącej Wydziału III Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 grudnia 2024 r., pismem z 16 grudnia 2024 r., wezwano pełnomocnika Skarżącej do usunięcia braków formalnych skargi, w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi, poprzez złożenie oryginału lub uwierzytelnionego odpisu pełnomocnictwa procesowego do działania w imieniu strony skarżącej przed wojewódzkim sądem administracyjnym lub przed sądami administracyjnymi. Pełnomocnik Skarżącej, przy piśmie z 23 grudnia 2024 r., nadesłał pełnomocnictwo procesowe, z którego treści wynika, że jest on upoważniony do reprezentowania Skarżącej w sprawie "postanowienia o utrzymaniu w mocy postanowienia o odmowie wydania interpretacji indywidualnej wydanego w dniu 28 marca 2024 r." Sąd meriti ocenił, że pełnomocnik Skarżącej w zakreślonym terminie nie uczynił zadość wezwaniu Sądu i nie nadesłał pełnomocnictwa procesowego do występowania w imieniu Skarżącej przed sądami administracyjnymi w przedmiotowej sprawie. Z dołączonego do pisma z 23 grudnia 2024 r., stanowiącego odpowiedź na wezwanie Sądu, pełnomocnictwa z 17 kwietnia 2024 r., wynika, że było to pełnomocnictwo szczególne do prowadzenia konkretnej sprawy, tj. sprawy, której przedmiotem jest postanowienie z 28 marca 2024 r. o utrzymaniu w mocy postanowienia o odmowie wydania interpretacji. Wskazana w pełnomocnictwie przedłożonym do sprawy niniejszej data zaskarżonego postanowienia (28 marca 2024 r.) nie była omyłkowo wskazana przez Skarżącą, tylko wyraźnie wyznaczała zakres udzielonego pełnomocnictwa do reprezentowania Skarżącej jedynie w sprawie postanowienia z 28 marca 2024 r. Tym samym pełnomocnictwo to nie upoważniało pełnomocnika do reprezentowania Skarżącej w innej sprawie niż ta, która dotyczy postanowienia z 28 marca 2024 r. Z powyższych względów Sąd a quo uznał, że adwokat reprezentujący Skarżącą nie był należycie umocowany do wniesienia w jej imieniu skargi do sądu administracyjnego na zaskarżone postanowienie.