Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 13 marca 2025 r. X przeciwko Staatssecretaris van Financiën., sygn. C-137/23

Artykuł 15 ust. 1 lit. f) dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej, zmienionej dyrektywą Rady 2004/75/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r., odczytywany w związku z art. 1 dyrektywy Rady 95/60/WE z dnia 27 listopada 1995 r. w sprawie banderolowania olejów napędowych i naftynależy interpretować w ten sposób, że:stoi on na przeszkodzie uregulowaniom krajowym, na mocy których możliwości skorzystania ze zwolnienia z podatku akcyzowego w odniesieniu do oleju napędowego dostarczonego w celu wykorzystania jako paliwo do żeglugi w celach handlowych na śródlądowych drogach wodnych Unii Europejskiej odmawia się ze względu na to, że owego oleju napędowego nie oznakowano do celów podatkowych w sposób zgodny z wymogami prawa Unii, w sytuacji gdy, po pierwsze, ustalono, że wspomniany olej napędowy jest wykorzystywany w takim celu, a po drugie, nie ma żadnych przesłanek mogących wzbudzić podejrzenia co do tego, że doszło do oszustwa podatkowego, nadużycia lub uniknięcia opodatkowania.