Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 13 marca 2025 r. Cividale SpA i Flag Srl przeciwko Ministero dello Sviluppo Economico i in., sygn. C-746/23

Artykuł 107 ust. 1 TFUE należy interpretować w ten sposób, że dopłaty przewidziane w ramach programu racjonalizacji, z którego mogą korzystać przedsiębiorstwa z sektora odlewni żeliwa i stali – wynoszące albo 100 % wartości księgowej urządzeń produkcyjnych zdemontowanych przez wnioskujące przedsiębiorstwo (po odjęciu dokonanych już odpisów amortyzacyjnych) lub zaktualizowanej wartości marży udziału w kosztach stałych wydajności tych urządzeń za okres poprzedzający przyjęcie tego programu, jeżeli ta ostatnia wartość jest wyższa, w przypadku gdy zmniejszeniu zdolności produkcyjnej towarzyszy połączenie lub zawarte między przedsiębiorstwami z tego sektora, z których jedno jest przedsiębiorstwem wnioskującym, umowy przewidujące w szczególności odpowiednie rozwiązanie problemów związanych z zatrudnieniem, albo 60 % wyższej z tych dwóch wartości w przypadku samego demontażu urządzeń produkcyjnych wspomnianego wnioskującego przedsiębiorstwa – przysparzają korzyści mogącej mieć wpływ na wymianę handlową między państwami członkowskimi i na konkurencję, pod warunkiem iż zostanie ustalone, po pierwsze, że to samo przedsiębiorstwo nie mogłoby uzyskać takiej samej korzyści w okolicznościach odpowiadających normalnym warunkom danego rynku, a po drugie, że na tym rynku istnieje skuteczna konkurencja.