Interpretacja indywidualna z dnia 20 grudnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.825.2024.2.JM

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

• prawidłowe – w zakresie możliwości skorzystania z zaniechania poboru podatku w odniesieniu do umorzenia kredytu w części, w jakiej został on zaciągnięty na zakup lokalu mieszkalnego;
• nieprawidłowe – w zakresie możliwości skorzystania z zaniechania poboru podatku w odniesieniu do umorzenia części wierzytelności, która została przeznaczona na refinansowanie wkładu własnego oraz refinansowanie kosztów remontu (modernizacji).

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 października 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 21 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 27 listopada 2024 r. (wpływ 27 listopada 2024 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Posiada Pan nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2024. 226 t. j. z 21 lutego 2024 r.).

Wraz z żoną B.B. zaciągnął Pan kredyt hipoteczny nr (…) we frankach szwajcarskich w Banku C. aktualnie funkcjonującym pod nazwą D., czyli w podmiocie, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym i który był uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów, dnia 27 listopada 2006 roku celem sfinansowania kosztów zakupu lokalu mieszkalnego na rynku wtórnym. Kredyt był związany z realizacją własnych potrzeb mieszkaniowych. Kredyt przeznaczony był na zakup lokalu mieszkalnego, w gminie (…), miejscowości (...), ul. (…). Dla Kredytowej Nieruchomości Sąd Rejonowy (…).

Kwota kredytu z podstawowej umowy została wypłacona osobie sprzedającej. Kwota kredytu została powiększona tytułem refinansowania wkładu własnego (zmiana 1 do Umowy z dnia 3 sierpnia 2007 r.), kwota została wypłacona Kredytobiorcom. Następnie, kwota kredytu została powiększona aneksem do umowy (aneks nr 2 z dnia 15 grudnia 2007 r.) na refinansowanie poniesionych kosztów remontu (modernizacji) Kredytowanej Nieruchomości. Kwota ta została wypłacona Kredytobiorcom.

Lokal mieszkalny został zakupiony na własne cele mieszkaniowe. Od początku do chwili obecnej jest zamieszkany przez Kredytobiorców.

Przed zakupem nieruchomości i przez 3 miesiące po zakupie nieruchomości Pana działalność gospodarcza była prowadzona w wynajmowanym lokalu. Już po zakupie nieruchomości, ze względu na koszty kredytu zapadła decyzja, żeby przeznaczyć jeden pokój w nieruchomości na prowadzenie działalności, co znacząco zmniejszało globalne koszty życia. Działalność to gabinet pomocy psychologicznej i pedagogicznej. Do prowadzenia działalności został przeznaczony jeden pokój nieruchomości, w niepełnym wymiarze godzin, czyli kilkanaście godzin tygodniowo. Poza tymi godzinami pokój ten był wykorzystywany przez domowników do celówmieszkalnych. Wyposażenie pokoju jest typowo domowe, nie były robione żadne modyfikacje i dostosowania pod działalność.

O takim wykorzystaniu lokalu został poinformowany Urząd Gminy w formie pytania, czy takie wykorzystanie części lokalu wymaga zmiany klasyfikacji lokalu na użytkowy. W odpowiedzi dnia 7 sierpnia 2007 r. uzyskał Pan informację od Urzędu Miasta (…), Znak: (…), że opisany sposób użytkowania lokalu nie powoduje zmian w zakresie zagospodarowania terenu oraz zmian warunków: bezpieczeństwa pożarowego, powodziowego, pracy, zdrowotnych, higieniczno – sanitarnych, ochrony środowiska bądź wielkości lub układu obciążeń, nie wymaga uzyskania warunków zabudowy, nie skutkuje zmianą klasyfikacji na lokal użytkowy. Również nie został naliczony wyższy podatek dla tej części nieruchomości. Nie został podwyższony również czynsz. Żadne koszty utrzymania nieruchomości (czynsz, media) nie stanowiły kosztów uzyskania przychodów w działalności.

W związku z powyższym, nieruchomość była w całości wykorzystywana na własne cele mieszkaniowe, domownicy wyrazili jedynie zgodę na to, by przez kilkanaście godzin w tygodniu w jednym z pokoi odbywały się spotkania z osobami korzystającymi z pomocy psychologicznej, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Od 2022 roku rozpoczął Pan działalność pod drugim adresem, więc obciążenie pomieszczenia przeznaczonego do spotkań z klientami zmniejszyło się na tyle, że pokój ten został wynajęty innemu terapeucie, na tych samych zasadach: wynajęciu podlegał tylko jeden pokój a nie całe mieszkanie, w wymiarze kilkunastu godzin tygodniowo. Poza godzinami najmu, pomieszczenie to było wykorzystywane przez domowników do celów prywatnych. Od najmu był odprowadzany podatek do Urzędu Skarbowego.

Dotychczas nie podpisał Pan ugody z bankiem. Na dzień dzisiejszy, negocjowana ugoda przewiduje następujące warunki:

• kredyt pozostający do spłaty zostanie przewalutowany na PLN;
• część aktualnego zadłużenia z tytułu kredytu zostanie umorzona;
• kredyt w PLN będzie oprocentowany w oparciu o: zmienną stopę procentową, na podstawie sumy wskaźnika referencyjnego WIBOR 6M (zmiennego w okresie kredytowania) i marży w wysokości 1,0000 % (stałej w okresie kredytowania); lub stałą stopę procentową w wysokości 7,08% do końca okresu kredytowania, wybór rodzaju stopy procentowej należeć będzie do Kredytobiorcy;
• podstawowym zabezpieczeniem kredytu będzie hipoteka w walucie PLN (nastąpi zmiana wysokości i waluty dotychczasowej hipoteki/hipotek z hipoteki ustanowionej w walucie CHF na hipotekę w walucie PLN, bez zmiany przedmiotu obciążenia).

Jednakże Pana intencją w toku prowadzonych negocjacji jest podpisanie ugody przewidującej całkowite umorzenie zobowiązania.

Nigdy wcześniej nie korzystał Pan z zaniechania poboru podatku z tytułu umorzenia jakichkolwiek zobowiązań.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Kredyt we frankach szwajcarskich został zabezpieczony hipoteką. Zabezpieczenie Kredytu stanowią:

1)ustanowiona na Przedmiotowej Nieruchomości (…) hipoteka zwykła o najwyższym pierwszeństwie w kwocie 285.725,44 CHF (słownie franków szwajcarskich: dwieście osiemdziesiąt pięć tysięcy siedemset dwadzieścia pięć i 44/100) na zabezpieczenie wierzytelności Banku z tytułu spłaty kwoty Kredytu,

2)ustanowiona na Przedmiotowej Nieruchomości (…) hipoteka kaucyjna o najwyższym pierwszeństwie do kwoty 32.587,27 CHF (słownie franków szwajcarskich: trzydzieści dwa tysiące pięćset osiemdziesiąt siedem i 27/100) na zabezpieczenie wierzytelności Banku z tytułu spłaty odsetek od Kredytu i innych należności z tytułu Kredytu.

Ugoda z bankiem nie została jeszcze podpisana. Planowana data jej podpisania to grudzień 2024 r.

Zostały już uzgodnione następujące warunki:

• kredyt zostanie przewalutowany na złotówki,
• po przewalutowaniu saldo zostanie całkowicie umorzone,
• Bank dokona wypłaty gotówki na Pana rzecz (wypłacenie gotówki jest wynikiem negocjacji mającej zbliżyć ugodę do skutków finansowych ewentualnego procesu sądowego, nie jest wynikiem wyliczeń odsetek).

Na kwotę umorzenia składać się będą wyłącznie kapitał i odsetki.

Pytanie

Czy przysługuje Panu prawo do zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe uregulowanego w § 1, § 2 oraz § 3. Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w związku z art. 22 § 1 pkt 1 Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, w związku z planowanym na czwarty kwartał 2024 roku podpisaniem ugody na umorzenie całego kredytu?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem spełnia Pan wszystkie przesłanki do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2024. 226 t. j. z 21 lutego 2024) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią:

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

Przepis art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy źródłem przychodów są inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Jak dowodzi użycie sformułowania „w szczególności” definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić zatem w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2021 r. poz. 2439 ze zm.). Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:

Podkreślić należy, że otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Tym samym, umorzoną kwotę kapitału na podstawie ugody należy zakwalifikować do przychodu z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kwestia zaniechania poboru podatku od kwoty umorzonych wierzytelności – mającego zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia do 31 grudnia 2022 r. – została uregulowana w rozporządzeniu Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz. U. z 2022 r. poz. 592).

Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe:

W myśl § 3 rozporządzenia w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe:

Zgodnie z treścią ww. art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy wskazać, że w rozporządzeniu Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe zrezygnowano z wymogu zaciągnięcia kredytu na „własne” cele mieszkaniowe ze względu na fakt, że zabezpieczone hipotecznie kredyty na cele mieszkaniowe zaciągane były niejednokrotnie przez osoby blisko ze sobą spokrewnione (np. rodzice na rzecz dzieci, w tym w charakterze współkredytobiorców, bez zamiaru zamieszkiwania razem z dziećmi).

Określając kredyt mieszkaniowy objęty zaniechaniem, rozporządzenie odwołuje się do wydatków, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym zaniechanie nie powinno przysługiwać osobom, które zaciągnęły kredyt/kredyty na wiele odrębnych lokali, przeznaczonych na wynajem czy też zaspokajających potrzeby różnych gospodarstw domowych.

Z powyższego wynika bowiem że zaniechanie poboru podatku znajdzie zastosowanie do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów zaciągniętych na cele mieszkaniowe i zabezpieczonych hipotecznie, udzielonych przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw, w przypadku, gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze, stoi Pan na stanowisku, że przysługuje mu prawo do skorzystania ze zwolnienia od całości umorzonej przez bank kwoty.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Reguły dotyczące opodatkowania

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią:

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy:

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

Źródła przychodów

Przepis art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Jak dowodzi użycie sformułowania „w szczególności” definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. W związku z tym każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

Umorzenie wierzytelności

Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2488 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy,

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Tym samym, umorzoną Panu kwotę wierzytelności z tytułu zaciągniętego kredytu należy zakwalifikować do przychodu z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zaniechanie poboru podatku

Jednakże zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 102):

Z kolei § 4 cytowanego rozporządzenia stanowi, że:

Natomiast w myśl § 3 komentowanego rozporządzenia:

Zgodnie z treścią ww. art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem zaniechanie poboru podatku do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów znajdzie zastosowanie, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki:

1.kredyt był zaciągnięty na realizację inwestycji mieszkaniowej;

2.kredyt był udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw;

3.kredyt był zabezpieczony hipotecznie;

4.kredytobiorca nie korzystał wcześniej z umorzenia zobowiązania z tytułu innego kredytu na własne cele mieszkaniowe zabezpieczonego hipotecznie.

Pana skutki podatkowe z tytułu umorzenia wierzytelności

Z przepisów omawianego rozporządzenia jednoznacznie wynika, że analizowane zaniechanie może mieć zastosowanie przypadku umorzenia kredytu refinansowego w sytuacji, gdy został on zaciągnięty na refinansowanie (zastąpienie) kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na te wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy jednakże mieć na uwadze, że zaciągnięty przez Pana kredyt został przeznaczony na zakup lokalu mieszkalnego, refinansowanie wkładu własnego oraz refinansowanie poniesionych kosztów remontu.

Niemniej jednak pojęcia kredyt refinansowy i kredyt na refinansowanie nie są tożsame. Zaciągnięcie kredytu na refinansowanie jest to zdarzenie rozumiane jako operacja pieniężna, polegająca na wykorzystaniu zewnętrznych funduszy pieniężnych w celu zastąpienia środków pierwotnie wydatkowanych na jakiś cel. Pojęcie kredyt refinansowy implikuje konieczność wcześniejszego zaciągnięcia kredytu, aby później możliwym było zaciągnięcie kredytu refinansowego na jego spłatę. Zatem czynność refinansowania kredytem hipotecznym wkładu własnego oraz kosztów remontu należy odróżnić od zaciągnięcia kredytu refinansowego. Kredyt refinansowy przeznaczony jest na spłatę wcześniej zaciągniętego kredytu hipotecznego i jest on zabezpieczony na podstawie wartości aktualnie posiadanej nieruchomości. Natomiast zwrot „refinansowanie” oznacza operację pieniężną polegającą na uzyskaniu zewnętrznych źródeł finansowania w celu zastąpienia środków własnych, które zostały wydatkowane na jakiś cel. W rezultacie pierwotnie wydatkowane środki pieniężne mogą być niejako „ponownie” wykorzystane na dowolny cel. Środki z kredytu na refinansowanie niejako zastępują środki uprzednio wydatkowane z własnych zasobów.

Z powołanych przepisów jednoznacznie wynika, że analizowane zaniechanie może mieć zastosowanie w przypadku umorzenia kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub w przypadku umorzenia kredytu refinansowego w sytuacji, gdy został on zaciągnięty na refinansowanie (zastąpienie) kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na te wydatki. Przepis ten nie odnosi się natomiast do kredytów hipotecznych zaciągniętych na refinansowanie środków własnych poniesionych na zakup nieruchomości bądź jej remont. Tego rodzaju wydatek nie został wymieniony w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem w przypadku uzyskania przez Pana przychodu wynikającego z umorzenia zadłużenia w części, w jakiej kwota kredytu została zaciągnięta na refinansowanie kosztów związanych ze zwrotem wkładu własnego oraz refinansowanie kosztów remontu nieruchomości, nie będzie miało zastosowania zaniechanie poboru podatku dochodowego w tej części. Będzie Pan zobowiązany do opodatkowania tego przychodu i wykazania go w zeznaniu podatkowym, składanym za rok podatkowy, w którym osiągnięty zostanie przychód, tj. za rok, w którym dojdzie do umorzenia zobowiązania w części dotyczącej wydatku poniesionego na refinansowanie poniesionych kosztów.

Pana stanowisko w tej kwestii jest więc nieprawidłowe.

Natomiast w odniesieniu do przychodu wynikającego z umorzenia pozostałej części zadłużenia dotyczącej kredytu zaciągniętego na zakup lokalu mieszkalnego będzie mógł Pan skorzystać z zaniechania poboru podatku dochodowego. Nie będzie Pan zobowiązany do opodatkowania tego przychodu i wykazania go w zeznaniu podatkowym.

W tej części Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Skoro stroną wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych jest Pan, to interpretacja nie wywołuje skutków podatkowych dla Pana żony.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.