Interpretacja indywidualna z dnia 18 grudnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1.4011.607.2024.2.DB

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 września 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego. Uzupełnił Pan wniosek – na wezwanie organu – 20 listopada 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(...) 2022 r. Wnioskodawca przeprowadził się do Polski. Wnioskodawca jest przedsiębiorcą na ryczałcie, posiada Kartę Polaka z (...) 2024 r. Karta Polaka została odebrana na terytorium Polski (numer (...)). Przed przeprowadzką do Polski Wnioskodawca mieszkał na terytorium Białorusi przez 42 lata. Nigdy wcześniej nie mieszkał w Polsce.

Uzupełnienie wniosku

Po przyjeździe (...) 2022 r. Wnioskodawca miał tylko bliższe związki osobiste i ekonomiczne z Polską niż z Białorusią. Wcześniej nie mieszkał w Polsce, nie miał numeru PESEL, nie posiadał w Polsce żadnych umów najmu ani kont bankowych. Prywatne konto bankowe założył 29 marca 2022 r. Wnioskodawca ma umowę najmu w X z 16 kwietnia 2022 r. Numer PESEL Wnioskodawca otrzymał (...) 2022 r. W maju 2022 r. Wnioskodawca założył firmę, która jest aktywna i wszystkie podatki i ZUS są opłacone. Firma posiada umowy z firmą ze Stanów Zjednoczonych – usługi oprogramowania. Wnioskodawca złożył również wniosek o pobyt czasowy i otrzymał go w 2024 r. na 3 lata. Wnioskodawca otrzymał Kartę Polaka w lutym 2024 r. Od przyjazdu Wnioskodawca opuścił Polskę tylko raz, aby odebrać nowy paszport na Białorusi (w lipcu 2024 r., ponieważ stary straciłby ważność 12 grudnia 2024 r.).

W latach 2019, 2020, 2021 oraz w roku 2022 do dnia przybycia do Polski Wnioskodawca nie miał miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. W latach 2019, 2020, 2021 oraz w roku 2022 do dnia przybycia do Polski Wnioskodawca miał tylko krótkie wizyty w UE. Wcześniejsze wizyty odbywały się w 2018 r. (6 dni), 2016 r. (4 dni) oraz w 2015 r. (4 dni).

W roku 2019, 2022, 2021 oraz w roku 2022 do dnia przybycia do Polski Wnioskodawca nie miał centrum swoich interesów osobistych lub gospodarczych w Polsce. Wnioskodawca pracował wtedy jako programista na firmę ze Stanów Zjednoczonych (...) w Y oraz wcześniej dla firmy (...), również w Y. Był to jedyny dochód Wnioskodawcy (posiada notatkę oraz tłumaczenie przysięgłe z (...) z Y, które świadczy, że pracował tam w latach 2019-2022, posiada też umowy i książkę pracy). Wszystkie podatki w tym okresie Wnioskodawca opłacał wyłącznie w Białorusi.

Wnioskodawca posiada obywatelstwo Białorusi.

Wnioskodawca posiada umowę o pracę oraz zaświadczenie o pracy i podatkach za lata 2019-2022, dokumentujące, że w latach 2019-2021 oraz w roku 2022 do dnia przybycia do Polski miał miejsce zamieszkania dla celów podatkowych poza Polską. Wnioskodawca posiada także stary paszport z Białorusi z terminami wizyt w Polsce/UE. Wnioskodawca jest w posiadaniu książki pracy z Białorusi, która świadczy o tym, że w latach 2007-2022 pracował w firmie (...) w Y (od 9 lutego 2007 r. do 4 listopada 2019 r.) i w firmie (...) w Y (od 11 listopada 2019 r. do 13 maja 2022 r.).

Po przeprowadzeniu się do Polski Wnioskodawca uzyskuje w Polsce tylko dochody z działalności gospodarczej, ryczałt 12% miesięcznie.

Pytanie

Czy Wnioskodawca ma prawo do zastosowania ulgi na powrót?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, jest on uprawniony do skorzystania z tzw. ulgi na powrót, bo:

–posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych i gospodarczych (ośrodek interesów życiowych);

–od maja 2022 r. jest podatnikiem w Polsce, o czym świadczy roczny PIT-28 oraz opłaty w 2024 r.;

–nie miał miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce w roku 2019, 2020, 2021 oraz w roku 2022 do dnia przybycia do Polski;

–otrzymał Kartę Polaka w lutym 2024 r.;

–mieszka w Polsce od 2022 r. (posiada umowy najmu w X za lata 2022-2023, 2023-2024, 2024-2025);

–nie korzystał z ulgi na powrót;

–nigdy wcześniej nie przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Polski, oprócz roku 2022.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Wolne od podatku dochodowego są przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte:

a)ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy,

b)z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8,

c)z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,

d)z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa

–w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.

Na podstawie art. 21 ust. 39 ustawy:

Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 21 ust. 43 ustawy:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że:

1)w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz

2)podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:

a)trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

b)okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

3)podatnik:

a)posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub

b)miał miejsce zamieszkania:

–nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub

–na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz

4)posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz

5)nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ww. przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105).

Z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:

Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy zmienianej w art. 1, ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r.

Ulga, o której mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Osoby podlegające w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Wynika to z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W świetle art. 4a ww. ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W celu skorzystania z ww. preferencji podatkowej, tj. tzw. „ulgi na powrót”, spełnione muszą być jednak wszystkie dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 43 ustawy.

Z treści wniosku wynika, że w wyniku przeniesienia w marcu 2022 r. miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Zatem warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony.

Następny warunek określa art. 21 ust. 43 pkt 2 ww. ustawy. On również został spełniony, bowiem w okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających rok 2022, w którym przeprowadził się Pan do Polski, jak również od stycznia do marca 2022 r. nie miał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Polski.

Co jednak najistotniejsze, literalne brzmienie art. 21 ust. 43 pkt 3 ww. ustawy wskazuje, że w przypadku „ulgi na powrót” powinniśmy mieć do czynienia z jedną z kategorii podatników „powracających”, tj. z podatnikiem:

–który posiada wymienione w lit. a) przepisu obywatelstwo polskie lub Kartę Polaka lub też obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej, bądź

–który we wcześniejszym okresie miał określone w lit. b) miejsce zamieszkania.

Z przedstawionych przez Pana wyjaśnień wynika, że posiada Pan wyłącznie obywatelstwo białoruskie i nie posiada Pan obywatelstwa innego kraju. Ponadto wskazał Pan, że przed przeniesieniem się na terytorium Polski w marcu 2022 r. przez okres 42 lat mieszkał na terytorium Białorusi. Wobec tego w Pana przypadku możliwość skorzystania z ulgi na powrót jest więc uwarunkowana posiadaniem Karty Polaka w momencie przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jednakże na dzień przeprowadzki do Polski, tj. w marcu 2022 r., nie posiadał Pan Karty Polaka, bowiem otrzymał ją Pan dopiero w lutym 2024 r.

Wobec tego, w świetle przedstawionych przez Pana okoliczności nie spełnił Pan warunków wskazanych w art. 21 ust. 43 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że niezależnie od pozostałych przesłanek, nie przysługuje Panu prawo do skorzystania z ulgi na powrót, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązwał w dniu zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).