Interpretacja indywidualna z dnia 19 grudnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.883.2024.1.MW

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 grudnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 6 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Zainteresowana jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości osiąganych dochodów, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r poz. 226 ze zm., zwanej dalej: „ustawą o PIT”).

Zainteresowanej przysługuje prawo własności nieruchomości o charakterze użytkowym, którą od listopada 2023 r. wynajmuje podmiotowi trzeciemu. Z tego tytułu Zainteresowana osiąga przychód określony w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, tj. w ramach tzw. „najmu prywatnego” jako osoba fizyczna w tym zakresie nieprowadząca działalności gospodarczej. Uzyskiwany przychód z ww. tytułu Zainteresowana opodatkowuje w formie zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne na zasadach określonych w ustawie z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W świetle zawartej umowy najmu najemca, poza czynszem najmu (odrębnie), zobowiązany jest płacić (zwracać) Zainteresowanej równowartość uiszczonego przez nią podatku od nieruchomości (od przedmiotu najmu). W konsekwencji ciężar ekonomiczny podatku od nieruchomości obciąża najemcę. Po uiszczeniu podatku od nieruchomości na rachunek właściwego urzędu gminy Zainteresowana wystawia fakturę (refakturę) dla najemcy. Podatek od nieruchomości płacony (zwracany) przez najemcę Zainteresowanej równy jest wysokości kwot określonych w decyzji organu podatkowego otrzymanej przez Zainteresowaną.

Pytanie

Czy przekazywana przez najemcę kwota stanowiąca równowartość uiszczonego przez Zainteresowaną podatku od nieruchomości, do zapłaty którego, zgodnie z postanowieniami umowy najmu, jest zobowiązany najemca, stanowi dla Zainteresowanej przychód podlegający opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, zgodnie z art. 6 ust. 1a u.z.p.d.?

Pani stanowisko w sprawie

W ocenie Zainteresowanej na przedstawione powyżej zapytanie należy udzielić odpowiedzi przeczącej.

UZASADNIENIE STANOWISKA

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT źródłem przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W konsekwencji, określenia wysokości przychodu z najmu zaliczanego do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, a zatem najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, należy dokonywać na podstawie postanowień wyżej powołanego art. 11 ustawy o PIT.

Stosownie do art. 9a ust. 6 ustawy o PIT dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Natomiast w myśl art. 2 ust. 1a u.z.p.d. osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Ponadto, zgodnie z art. 6 ust. 1a u.z.p.d., opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Jak stanowi art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) u.z.p.d., ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł z tytułu przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a.

W tym miejscu podkreślić należy, że umowa najmu została uregulowana w przepisach art. 659-692 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.). I tak, zgodnie z art. 659 § 1 ustawy Kodeks cywilny przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

W ramach kształtowania stosunku umownego strony umowy mogą postanowić, że koszty związane z eksploatacją przedmiotu najmu będą ponoszone przez najemcę oraz że będą rozliczane odrębnie.

Podstawą określenia przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami i jej postanowienia. A zatem, przysporzeniem majątkowym wynajmującego, a tym samym jego przychodem podatkowym, jest czynsz określony w umowie najmu. Jednakże, aby przychód ten po stronie wynajmującego powstał, muszą zaistnieć przesłanki określone w wyżej powołanym art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wpłacane przez najemcę kwoty powinny zatem zostać otrzymane przez wynajmującego lub postawione do jego dyspozycji.

Jednocześnie, wszelkie opłaty eksploatacyjne oraz inne opłaty związane z przedmiotem najmu, takie jak m.in. podatek od nieruchomości, które są ponoszone przez najemcę, nie są składnikami przychodu wynajmującego z tytułu najmu, o ile z umowy wynika, że to najemca zobowiązany jest do ich ponoszenia. Opłaty te nie są bowiem faktycznym przysporzeniem majątkowym wynajmującego. Zwrot wynajmującemu poniesionych kosztów nie mieści się w definicji przychodu. To oznacza, że zwrot wydatków dotyczących opłat jest neutralny podatkowo, a podatnik nie uzyskuje żadnego dodatkowego przysporzenia majątkowego z tego tytułu. Zwrot wydatków nie stanowi więc przychodu podlegającego opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Otrzymana od najemcy kwota podatku nie jest przysporzeniem majątkowym wynajmującego. W takim przypadku wynajmujący pełni jedynie w zakresie uiszczania tego podatku rolę pośrednika między najemcą a gminą. Istotą przychodu podatkowego jest realny, trwały i definitywny charakter przysporzenia majątkowego, tj. taki, w którym ostatecznie powiększone zostają aktywa podatnika. Bez wątpienia czynsz najmu jest przysporzeniem realnym, definitywnym i ostatecznym. Natomiast za przysporzenie o charakterze realnym i ostatecznym w żadnym wypadku nie można uznać zwrotu kwoty z tytułu opłacenia podatku od nieruchomości.

Reasumując – przekazywane Zainteresowanej przez najemcę kwoty odpowiadające wysokości podatku od nieruchomości, do zapłaty którego, zgodnie z postanowieniami umowy najmu, jest zobowiązany najemca, nie stanowią dla Zainteresowanej przychodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, zgodnie z art. 6 ust. 1a u.z.p.d.

Należy podkreślić, że stanowisko prezentowane przez Zainteresowaną wpisuje się w linię interpretacyjną organów podatkowych. Tytułem przykładu można wskazać na następujące interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

a)interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 07 listopada 2024 r. nr 0113-KDIPT2-1.4011.665.2024.2.KD, w której wskazano: „Mając na uwadze powyższe, przekazywane przez najemcę kwoty odpowiadające wysokości podatku od nieruchomości, do zapłaty których zgodnie z zapisami umowy najmu jest zobowiązany najemca, nie skutkują po stronie wynajmującego powstaniem przychodu podatkowego. Przychód, od którego wynajmujący powinien obliczyć ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, stanowi wyłącznie kwota otrzymano od najemcy tytułem czynszu najmu”,

b)interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 kwietnia 2024 r. nr 0113-KDIPT2-1.4011.193.2024.1.HJ, w której wskazano: „Składnikiem przychodu osiąganego z dzierżawy przez wydzierżawiającego nie będą natomiast ponoszone przez dzierżawcę wydatki (opłaty) związane z przedmiotem dzierżawy (np. podatki i opłaty publicznoprawne), jeżeli z umowy wynika, że dzierżawca jest zobowiązany do ich ponoszenia. Dodatkowe opłaty ponoszone przez dzierżawcę w związku z przedmiotem dzierżawy nie mieszczą się bowiem w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wydzierżawiającego”,

c)interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 lutego 2024 r. nr 0112-KDIL2-2.4011.842.2023.2.AA, w której wskazano: „Stąd podatek od nieruchomości (przekazywany Panu w równowartości należnego podatku) nie stanowi dla Pana przysporzenia majątkowego, a tym samym nie powoduje w ramach opisanej we wniosku dzierżawy powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Tym samym przychód dla Pana, od którego powinien Pan obliczyć ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, stanowi wyłącznie kwota otrzymana od dzierżawcy tytułem czynszu dzierżawy rozumianego jako oddanie nieruchomości (gruntów rolnych) w dzierżawę”,

d)interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 września 2023 r. nr 0112-KDIL2-2.4011.551.2023.1.MC, w której wskazano: „Na podstawie takiego opisu oraz powołanych przepisów prawa podatkowego stwierdzam, że w ramach tzw. najmu prywatnego jedynie określona w umowie kwota czynszu będzie stanowić przysporzenie majątkowe dla Pana jako wynajmującego, a tym samym generować przychód do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Natomiast wskazany przez Pana podatek od nieruchomości, do ponoszenia którego zgodnie z umową najmu jest zobowiązana żona jako najemca, nie stanowi dla Pana przysporzenia majątkowego. W zakresie uiszczania tego podatku pełni Pan jedynie rolę pośrednika między najemcą a odpowiednim organem (np. gminą). Stąd podatek od nieruchomości (przekazywany Panu w równowartości kwoty danej raty podatku) nie stanowi dla Pana przysporzenia majątkowego, a tym samym nie powoduje w ramach tzw. najmu prywatnego powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych (...)”,

e)interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 lutego 2023 r. nr 0112-KDIL2-2.4011.984.2022.1.MM, w której wskazano: „Na podstawie takiego opisu oraz powołanych przepisów prawa podatkowego stwierdzam, że w ramach tzw. najmu prywatnego jedynie określona w umowie kwota czynszu będzie stanowić przysporzenie majątkowe dla Pana jako wynajmującego, a tym samym generować przychód do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Natomiast wskazany przez Pana podatek od nieruchomości, do ponoszenia którego zgodnie z umową najmu jest zobowiązany najemca, nie stanowi dla Pana przysporzenia majątkowego. W zakresie uiszczania tego podatku pełni Pan jedynie rolę pośrednika między najemcę a odpowiednim organem (np. gminą). Stąd podatek od nieruchomości (przekazywany Panu w równowartości kwoty danej raty podatku) nie stanowi dla Pana przysporzenia majątkowego, a tym samym nie powoduje w ramach tzw. najmu prywatnego powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Tym samym, przychód dla Pana, od którego powinien Pan obliczyć ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, stanowi wyłącznie kwota otrzymana od najemcy tytułem czynszu najmu rozumianego jako oddanie nieruchomości w najem”,

f)interpretacja indywidualna z dnia 13 sierpnia 2018 r. nr O112-KDIL3-1.4011.316.2018.1.IM, w której wskazano: „Mając na uwadze opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że jedynie określona w umowie kwoto czynszu stanowi przysporzenie majątkowe Wnioskodawcy jako wynajmującego, a tym samym generuje przychód do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Natomiast wymieniona przez Wnioskodawcę opłata za podatek od nieruchomości od budynku i gruntów, związana z użytkowaniem budynku, do której zobowiązany jest zgodnie z zawartą umową najmu najemca, nie stanowi dla Wnioskodawcy przysporzenia majątkowego. W zakresie uiszczania powyższej opłaty Wnioskodawca pełni jedynie rolę pośrednika pomiędzy najemcą a usługodawcami. W związku z tym, ww. opłata nie stanowi dla Wnioskodawcy przysporzenia majątkowego, a tym samym nie powstaje przychód podlegający opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast w myśl art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 776 ze zm.):

Zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Stosownie do art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Z tych uregulowań prawnych wynika, że podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, a tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednak, aby powstał przychód po stronie wynajmującego, muszą zaistnieć przesłanki określone w art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wynajmującego.

Składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego w ramach tzw. „najmu prywatnego” nie będą natomiast ponoszone przez najemcę wydatki (opłaty) związane z przedmiotem najmu (np. podatki i opłaty publicznoprawne), jeżeli z umowy wynika, że najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia. Dodatkowe opłaty ponoszone przez najemcę w związku z przedmiotem najmu nie mieszczą się bowiem w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego.

Dlatego też podstawą uzyskiwania przychodów z tytułu tzw. „najmu prywatnego” jest umowa, w której strony określają wysokość czynszu. Czynsz stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, a tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym w przypadku otrzymania lub postawienia go do dyspozycji wynajmującego.

W zależności od różnego skonstruowania stosunku prawnego umowy najmu w zakresie pokrywania przez najemcę pewnych płatności (świadczeń) związanych z przedmiotem najmu, różne będą skutki podatkowe. Jeśli strony umowy najmu określiły wysokość wynagrodzenia z tytułu najmu (czynsz), to otrzymana przez wynajmującego kwota jest jego przychodem.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że jest Pani polskim rezydentem podatkowym. Przysługuje Pani prawo własności nieruchomości o charakterze użytkowym, którą od listopada 2023 r. wynajmuje Pani podmiotowi trzeciemu. Z tego tytułu osiąga Pani przychód w ramach tzw. „najmu prywatnego” Zgodnie z zawartą umową najmu najemca, poza czynszem najmu (odrębnie), jest zobowiązany płacić (zwracać) Pani równowartość uiszczonego przez Panią podatku od nieruchomości (od przedmiotu najmu). W konsekwencji ciężar ekonomiczny podatku od nieruchomości obciąża najemcę. Po uiszczeniu podatku od nieruchomości na rachunek właściwego urzędu gminy wystawia Pani fakturę (refakturę) dla najemcy. Podatek od nieruchomości płacony (zwracany) Pani przez najemcę równy jest wysokości kwot określonych w decyzji organu podatkowego otrzymanej przez Panią.

Na podstawie takiego opisu oraz powołanych przepisów prawa podatkowego stwierdzam, że w ramach najmu jedynie określona w umowie kwota czynszu stanowi przysporzenie majątkowe dla Pani jako wynajmującego, a tym samym generuje przychód do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Natomiast wskazany przez Panią podatek od nieruchomości, do ponoszenia którego zgodnie z umową najmu jest zobowiązany najemca, nie stanowi dla Pani przysporzenia majątkowego. W zakresie uiszczania tego podatku pełni Pani jedynie rolę pośrednika między najemcą a odpowiednim organem (np. gminą).

Stąd podatek od nieruchomości nie stanowi dla Pani przysporzenia majątkowego, a tym samym nie powoduje w ramach opisanego we wniosku najmu powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Tym samym przychód dla Pani, od którego powinna Pani obliczyć ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, stanowi wyłącznie kwota otrzymana od najemcy tytułem czynszu najmu rozumianego jako oddanie nieruchomości w najem.

Reasumując – przekazywana przez najemcę kwota stanowiąca równowartość uiszczonego przez Panią podatku od nieruchomości, do zapłaty którego, zgodnie z postanowieniami umowy najmu, jest zobowiązany najemca, nie stanowi dla Pani przychodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym osiąganym przez niektóre osoby fizyczne.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

-zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Panią interpretacji stwierdzam, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tę interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.