Postanowienie NSA z dnia 30 października 2024 r., sygn. II OZ 532/24
Dnia 30 października 2024 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zdzisław Kostka po rozpoznaniu w dniu 30 października 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażaleń D. S., J. S., M. D., E. I.-D., T. D., B. W. i K. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 maja 2024 r., sygn. akt VII SA/Wa 2870/23 w przedmiocie odrzucenia skargi w sprawie ze skargi D. S., J. S., M. D., E. I.-D., T. D., B. W. i K. W. na uchwałę Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 14 października 2021 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia: 1. uchylić zaskarżone postanowienie w zakresie odrzucenia skargi M. D., 2. oddalić zażalenia w pozostałym zakresie.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z 8 maja 2024 r., sygn. akt VII SA/Wa 2870/23, odrzucił na podstawie art. 58 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2024 r., poz. 935) w zw. z art. 101 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2024 r. poz. 1465) skargę D. S., J. S., M. D., E. I.-D., T. D., B. W. i K. W. na uchwałę Rady Miasta Stołecznego Warszawy z 14 października 2021 r., nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu ulicy [...].
Skarżący pismem z 31 października 2023 r., podpisanym przez M. B., wnieśli skargę na uchwałę Rady Miasta Stołecznego Warszawy z 14 października 2021 r., nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu ulicy [...], dotyczącą "działek o numerach ewidencyjnych [...], [...], [...], [...], [...] i .[...] z obrębu [...] oraz działki o numerze ewidencyjnym [...] z obrębu [...], (...) [położonych] w [...]". Skarżący powołali się na niezgodność ww. planu miejscowego z obowiązującym na tym obszarze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego W., wskazując, że z części graficznej studium wynika, iż "nieruchomości Skarżących położone są na obszarze oznaczonym jako [...], tj. z przeznaczeniem mieszkaniowym, zatem nie mogą w MPZP zostać przeznaczone pod Las". To w ocenie skarżących stanowi o naruszeniu art. 20 ust. 1 i art. 28 ust. 1 w zw. z art. 9 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tj. Dz.U. z 2023 r., poz. 977 ze zm.). Dodatkowo w skardze zarzucono także naruszenie art. 6 ust. 2 w zw. z art. 3 ust. 1 i art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz art. 140 k.c. W oparciu o powyższe wniesiono o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w części obejmującej obszar nieruchomości skarżących.