Interpretacja indywidualna z dnia 9 grudnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.863.2024.3.DJ
Obowiązki płatnika w związku z przekazaniem (...) pamiątkowego z okazji jubileuszu pracy.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
13 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 27 listopada 2024 r. (wpływ 27 listopada 2024 r.) oraz 5 grudnia 2024 r. (wpływ 6 grudnia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Spółka X (…) przyznaje swoim pracownikom z okazji Jubileuszu 25 lat zatrudnienia w (…) pamiątkowy. Każdy (...) pamiątkowy posiada dedykację uwzględniającą uhonorowanie 25-letniego stażu (…). Zgodnie z zapisami (...) X – pracownicy, którzy przepracowali 25 lat (…) otrzymują (...) pamiątkowy. Przez pracę w (…) rozumie się okresy zatrudnienia w Grupie Kapitałowej (…) oraz innych zakładach (…) lub u innych pracodawców objętych „(…)”. Ponadto w powszechnie obowiązujących przepisach (...) również uwzględnione jest przyznanie (...) pamiątkowego po przepracowaniu co najmniej 25 lat w (…). Otrzymanie (...) pamiątkowego nie wynika z zawartych ze Spółką umów o pracę.
Przekazanie pracownikom prezentu jakim jest (...) pamiątkowy jest formą gratulacji, uhonorowania 25-letniego stażu pracy w (…), nie jest elementem wynagrodzenia, do zapłaty którego zobowiązana jest Spółka na podstawie umowy o pracę.
W uzupełnieniu podania z 27 listopada 2024 r. doprecyzowali Państwo, że (...) pamiątkowy z okazji 25 lat zatrudnienia w (…) nie ma charakteru zindywidualizowanego. Każdy (...) posiada wygrawerowaną dedykację o przybliżonej treści: (…). (...) mogą mieć różne modele i różne wartości do określonego w przepisach wewnętrznych limitu kwotowego. (...) nie jest indywidualnie przypisany do pracownika, na grawerze nie ma wyszczególnionego konkretnego pracownika, dlatego też nie ma możliwości wskazać, który konkretnie (...) podczas obchodów (…) otrzyma dany pracownik, z uwagi na losowe wręczanie prezentu pracownikom.
(...) jest prezentem o charakterze pamiątkowym, służy wyłącznie wyróżnieniu pracownika z okazji 25 lat pracy w (…). Nie jest związany z bieżącym wynagrodzeniem i nie stanowi elementu wynagrodzenia.
(...) mogą mieć różne modele i różne wartości do określonego w przepisach wewnętrznych limitu kwotowego, nie mają również charakteru zindywidualizowanego, dlatego też nie są Państwo w stanie wskazać, który konkretnie (...) podczas obchodów (…) otrzyma dany pracownik.
Przekazanie (...) pamiątkowego nie leży w interesie pracownika, a w interesie pracodawcy. Przekazanie (...) pamiątkowego stanowi prezent jako forma gratulacji z inicjatywy pracodawcy, ma na celu uhonorowanie pracownika z okazji 25 lat pracy w (…). Spółka przekazując prezent pracownikowi w postaci (...) pamiątkowego ma na celu jego uhonorowanie, pogratulowanie, prezent ten nie ma związku z wykonywanymi obowiązkami, nie stanowi formy odpłatności za wykonywaną pracę, nie jest elementem wynagrodzenia.
Zakup (...) pamiątkowego finansowany jest ze środków obrotowych. Spółka przekazuje prezent w postaci (...) pamiątkowego na rzecz pracownika kosztem swego majątku.
Zgodnie z zapisami (…) każdemu pracownikowi, który przepracował 25 lat w (…) zostaje przekazany prezent w postaci (...) pamiątkowego. Na podstawie zapisu (...), pracownik może dochodzić wydania (...) pamiątkowego, z uwagi na przepracowanie 25 lat w (…).
Istotą przekazania (...) pamiątkowych jest jednostronne obdarowanie pracowników z okazji 25 lat zatrudnienia w (…), po stronie pracownika nie pojawia się korzyść w postaci zaoszczędzonego wydatku. Spółka ma na celu uhonorowanie pracownika z okazji 25 lat pracy w (…), nie jest to forma dodatkowej gratyfikacji za rezultaty pracy, nie ma związku z wykonywanymi obowiązkami, nie stanowi formy odpłatności za wykonywaną pracę, nie jest elementem wynagrodzenia.
Pracownik ma prawo odmówić przyjęcia (...) pamiątkowego, jego przyjęcie ma charakter dobrowolny, jednak po stronie pracownika nie pojawia się korzyść w postaci zaoszczędzonego wydatku.
Prezent w postaci (...) pamiątkowego, jest przekazywany wszystkim pracownikom, którzy spełnili ten warunek - przepracowanie 25 lat w (…).
(...) pamiątkowy z okazji 25 lat w (…) nie stanowi elementu wynagrodzenia, nie jest przekazywany jako nagroda jubileuszowa. Prezent w postaci (...) pamiątkowego jest formą gratulacji, uhonorowania pracownika. Nie jest to forma dodatkowej gratyfikacji za rezultaty pracy.
Pytanie
Czy przekazanie przez Spółkę (...) pamiątkowego z okazji Jubileuszu 25 lat zatrudnienia w (…) będzie stanowić dla pracowników przychód ze stosunku pracy i w związku z tym, na Spółce jako płatniku podatku dochodowego od osób fizycznych ciążyć będzie obowiązek pobrania zaliczek na pdof?
Państwa stanowisko w sprawie
Przekazanie przez Spółkę (...) pamiątkowego z okazji Jubileuszu 25 lat zatrudnienia w (…) nie stanowi przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Prezent w postaci (...) pamiątkowego jest formą gratulacji, uhonorowania pracownika z okazji istotnego dla niego Jubileuszu. Nie jest to forma dodatkowej gratyfikacji za rezultaty pracy.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.
Zgodnie z treścią ww. art. 9 ust. 1 ustawy:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Przy czym, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnymi źródłami przychodów są m.in. określone w art. 10 ust. 1 pkt 1:
Stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Użyty w ww. przepisie zwrot „w szczególności” oznacza, że wymieniane kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Ponadto treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać od pracodawcy. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy.
Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, że w każdym przypadku, w którym uzyska on realną korzyść, będzie powstawał obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawodawca do przychodów ze stosunku pracy zalicza bowiem nie tylko otrzymane pieniądze, ale i świadczenia, które przybrały postać rzeczy (produktu), wykonania usługi, bądź udostępnienia rzeczy lub praw.
Na podmiocie dokonującym ww. świadczeń (pracodawcy) ciążą natomiast obowiązki płatnika, wynikające z art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:
Zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.
Niezależnie od powyższego wyjaśnić należy, że w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w art. 2, przewidziane zostały sytuacje, w których uzyskanie korzyści majątkowej mieszczącej się w definicji przychodu nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wśród wyłączeń wskazanych w tym przepisie w ust. 1 pkt 3 wskazane zostały:
Przychody podlegające przepisom o podatku od spadków i darowizn.
Przepis ten dotyczy sytuacji podatników osiągających dochód (przychód), który co do zasady może podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a który uzyskany został przez nich w sposób nieodpłatny, na podstawie jednego z tytułów wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Jego rolą jest zapobieżenie sytuacji, w której to samo przysporzenie majątkowe powodowałoby powstanie obowiązku podatkowego w dwóch podatkach, czego skutkiem byłoby podwójne opodatkowanie tego samego przysporzenia majątkowego.
Na mocy art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 596 ze zm.):
Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.
Umowa darowizny zdefiniowana natomiast została w art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), w myśl którego:
Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.
Z treści złożonego wniosku wynika, że zgodnie z zapisami (...) pracownicy, którzy przepracowali 25 lat w (…) otrzymują od Państwa (...) pamiątkowy z dedykacją. Przyznanie ww. (...) jest również uwzględnione w (…). Istotą przekazania (...) pamiątkowych jest jednostronne obdarowanie pracowników z okazji 25 lat zatrudnienia w (…). Przekazanie pracownikom prezentu jakim jest (...) pamiątkowy jest formą gratulacji, uhonorowania, nie jest to forma dodatkowej gratyfikacji za rezultaty pracy, nie ma związku z wykonywanymi obowiązkami, nie stanowi formy odpłatności za wykonywaną pracę, nie jest elementem wynagrodzenia. Pracownik ma prawo odmówić przyjęcia (...) pamiątkowego, jego przyjęcie ma charakter dobrowolny, jednak po stronie pracownika nie pojawia się korzyść w postaci zaoszczędzonego wydatku. Zakup (...) pamiątkowego finansowany jest ze środków obrotowych.
Zatem, zgodnie z (…) rozporządzenia Rady Ministrów (...):
(…).
W tym miejscu wskazać należy, że kwestia opodatkowania nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych przez pracowników od pracodawców budziła wątpliwości po stronie pracowników oraz pracodawców i prowadziła do sporów interpretacyjnych. Orzecznictwo sądów administracyjnych w tej materii również było niejednolite. Zagadnienie to zostało ostatecznie rozstrzygnięte przez Trybunał Konstytucyjny, w wyroku z 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13. W wyroku tym Trybunał Konstytucyjny wskazał, że nie wszystkie świadczenia otrzymywane przez pracowników od pracodawców można uznać za przychód w rozumieniu ustawy.
„W ocenie Trybunału jest oczywiste, że pracodawcy (poza wyjątkowymi sytuacjami) nie dokonują darowizn na rzecz swoich pracowników. Jednocześnie jest oczywiste, że wynagrodzenie za pracę może przybierać nie tylko pieniężną postać lecz także postać różnego rodzaju świadczeń, które – nawet nieujęte w umowie o pracę – w praktyce są postrzegane jako jego element. Gdyby się zdarzyło, że pracodawca rzeczywiście chce obdarować konkretnego pracownika, np. z okazji jubileuszu zatrudnienia wręcza mu zegarek, wówczas korzyść tę należałoby potraktować jako podlegającą ustawie z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r., poz. 205). A zatem to nie zamiar obdarowania stanowi kryterium odróżnienia świadczeń pracodawcy, o których wartość należy podnieść podlegający opodatkowaniu dochód pracownika, od tych, które jego dochodu nie zwiększają. Kryterium tym musi być obiektywna ocena, czy świadczenie leżało w interesie pracownika, a jest tak wtedy, gdy stanowi ono realne przysporzenie majątkowe (korzyść), którego efekt jest uchwytny w jego majątku”.
Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis sprawy, powołane przepisy prawa podatkowego oraz wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13, uznać należy, że przekazywanie pracownikom z okazji Jubileuszu 25-lecia zatrudnienia w (…) pamiątkowego, o którym mowa we wniosku, a który nie stanowi elementu wynagrodzenia wynikającego z zawartych umów o pracę, lecz jest formą gratulacji, uhonorowania pracownika z okazji istotnego dla niego jubileuszu, co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.
W konsekwencji, z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość wręczonego pracownikowi (...) pamiątkowego w okolicznościach wskazanych we wniosku, nie stanowi dla niego przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem z ww. tytułu nie ciążą na Państwu obowiązki płatnika związane z obliczeniem, pobraniem i odprowadzeniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych na podstawie art. 32 ust. 1 ww. ustawy.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).