Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 5 grudnia 2024 r., sygn. III SAB/Gd 232/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Hyla, Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Górska, Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak (spr.), po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 5 grudnia 2024 r. sprawy ze skargi E. K. na bezczynność Wojewody Pomorskiego w sprawie udzielenia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej 1. zobowiązuje Wojewodę Pomorskiego do rozpoznania wniosku skarżącego E. K. o udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej z dnia 23 lutego 2023 r. w terminie 30 dni od doręczenia organowi odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami administracyjnymi; 2. stwierdza, że Wojewoda Pomorski dopuścił się bezczynności, która miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3. zasądza od Wojewody Pomorskiego na rzecz skarżącego E. K. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

W dniu 23 września 2024 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku wpłynęła, wniesiona przez E. K. – obywatela Turcji (dalej zwanego także: "skarżącym", "wnioskodawcą" lub "stroną"), skarga na przewlekłość postępowania Wojewody Pomorskiego w przedmiocie udzielenia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej.

W złożonej skardze skarżący wniósł o: 1/ stwierdzenie, że organ dopuścił się przewlekłości postępowania; 2/ zobowiązanie organu do wydania w określonym terminie decyzji w sprawie jego wniosku oraz 3/ zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów postępowania według norm przepisanych.

Skarżący wyjaśnił, że w dniu 23 lutego 2023 r. złożył do Wojewody Pomorskiego wniosek o udzielenie cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej wraz z wymaganymi prawem dokumentami. Pomimo znacznego upływu czasu organ do chwili obecnej nie rozpatrzył jego wniosku i w sprawie tej nie wydał żadnej decyzji. Trzykrotnie, tj. w dniach: 27 listopada 2023 r., 29 kwietnia 2024 r. oraz 16 maja 2024 r., zwracał się do organu o przyspieszenie rozpoznania jego wniosku, ale bezskutecznie. Skarżący dodał, że żadnego skutku nie odniosła także jego osobista wizyta w siedzibie organu, dlatego w dniu 31 lipca 2024 r. złożył w organie ponaglenie. Powyższa sytuacja niesie dla niego poważne negatywne skutki; w szczególności brak wnioskowanego zezwolenia uniemożliwia mu podjęcie pracy zarobkowej.