Wyrok WSA w Kielcach z dnia 21 listopada 2024 r., sygn. I SA/Ke 427/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Chraniuk-Stępniak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Artur Adamiec Asesor WSA Andrzej Mącznik Protokolant Starszy inspektor sądowy Michał Gajda po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 listopada 2024 r. sprawy ze skargi R. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] sierpnia 2024 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od lipca 2013 r. do czerwca 2014 r. 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji organu pierwszej instancji; 2. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz R. D. kwotę 15.002 (piętnaście tysięcy dwa) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Kielcach (dalej: dyrektor) decyzją z 2 sierpnia 2024 r. nr 2601-IOV-2.4103.9.2024 utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Starachowicach (dalej: naczelnik) z 7 marca 2024 r. nr 2612-SPV.4103.6.2020 w sprawie określenia R. D. w podatku od towarów i usług: kwoty zobowiązania podatkowego za miesiące od lipca do grudnia 2013 r. i od stycznia do czerwca 2014 r. oraz kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za sierpień i grudzień 2013 r. oraz styczeń, luty i marzec 2014 r.

Organ wyjaśnił, że pismem z 21 października 2015 r. naczelnik zawiadomił R. D. o zamiarze wszczęcia kontroli podatkowej w zakresie sprawdzenia rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości wyliczenia podatku od towarów i usług za okres od 1 lipca 2013 r. do 30 czerwca 2014 r. Na podstawie przedłożonych faktur VAT dokumentujących dostawy i nabycia ustalono, że faktycznym przedmiotem prowadzonej przez podatnika działalności było kupno i sprzedaż używanych samochodów i furgonetek oraz wynajem lokali użytkowych. W toku kontroli i przeprowadzonego postępowania podatkowego organ pierwszej instancji ustalił, że R. D. zaniżył podstawę opodatkowania i podatek należny poprzez bezpodstawne zastosowanie przy sprzedaży 6 samochodów używanych, procedury VAT marża wynikającej z art. 120 ustawy o VAT, w sytuacji gdy powinien dokonać sprzedaży samochodów na zasadach ogólnych z zastosowaniem stawki VAT 23% z uwagi na niespełnienie przesłanek z art. 120 ust. 10 ustawy o VAT. Ponadto stwierdzono, że R. D. dokonywał sprzedaży samochodów używanych często po cenach znacznie odbiegających od ich wartości rynkowej, osiągając niewielki zysk na ich sprzedaży. Ustalono, że kwoty zawarte w 130 kwestionowanych fakturach potwierdzających sprzedaż samochodów nie odpowiadały rzeczywistym wartościom transakcji.