Wyrok NSA z dnia 7 sierpnia 2024 r., sygn. I FSK 1427/20

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Roman Wiatrowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia WSA del. Elżbieta Olechniewicz, Protokolant Katarzyna Wojnarska, po rozpoznaniu w dniu 1 sierpnia 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej B. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 9 czerwca 2020 r., sygn. akt I SA/Gd 2043/19 w sprawie ze skargi B. Z. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w G. z dnia 21 sierpnia 2019 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od czerwca 2013 r. do lipca 2015 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od B. Z. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w G. kwotę 10.800 (słownie: dziesięć tysięcy osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji.

1.1. Wyrokiem z 9 czerwca 2020 r., sygn. akt I SA/Gd 2043/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku (dalej: Sąd pierwszej instancji) oddalił skargę B.Z. (dalej: Skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w G. z 21 sierpnia 2019 r., utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. z 16 listopada 2018 r. (wyrok ten oraz inne orzeczenia sądów administracyjnych przywołane w niniejszym uzasadnieniu opublikowane zostały w bazie internetowej NSA: www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

1.2. Uzasadnienie swojego wyroku Sąd pierwszej instancji oparł o następujące okoliczności. Dnia 24 czerwca 2016 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. wydał zarządzenia zabezpieczenia wierzytelności pieniężnych za wskazane okresy rozliczeniowe wraz z zawiadomieniem o zajęciu zabezpieczającym, które zostały Skarżącej doręczone dnia 24 czerwca 2016 r., w konsekwencji czego organ ten stwierdził nieziszczenie się skutku przedawnienia przedmiotowego zobowiązania podatkowego. W tym stanie rzeczy organy wskazały, iż z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, że faktury wystawione na rzecz Skarżącej przez 18 podmiotów nie odzwierciedlają opisanych w nich transakcji ani pod względem podmiotowym ani przedmiotowym (tzw. puste faktury), czego Skarżąca była zdaniem organów, świadoma lub co najmniej miała podstawy podejrzewać, iż uczestniczy w oszustwie podatkowym.