Wyrok NSA z dnia 29 listopada 2019 r., sygn. I FSK 1850/19

Podatkowe postępowanie; Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska, Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Maja Chodacka, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Z. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 2 kwietnia 2019 r. sygn. akt I SA/Łd 12/19 w sprawie ze skargi Z. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 17 kwietnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy od stycznia do marca, czerwiec, sierpień, wrzesień, listopad i grudzień 2009 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Z. Z. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi kwotę 3600 (słownie: trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Skarga kasacyjna Z. Z. dotyczy wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 2 kwietnia 2019 r., sygn. akt I SA/Łd 12/19. W orzeczeniu tym Sąd pierwszej instancji, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, ze zm.) zwanej dalej "P.p.s.a.", oddalił Jego skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 17 kwietnia 2015 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń, luty, marzec, czerwiec, sierpień, wrzesień, listopad i grudzień 2009 r.

Z przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji stanu faktycznego sprawy wynikało, że Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w L. w decyzji z 22 października 2014 r. dokonał odmiennego od deklarowanego przez Skarżącego określenia podatku od towarów i usług za wskazane wyżej okresy rozliczeniowe 2009 r. Organ pierwszej instancji, na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., obecnie Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, ze zm.), zwanej dalej "u.p.t.u.", zakwestionował Skarżącemu - prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą "L." - prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur na zakup usług remontowo-budowlanych, wystawionych przez M. sp. z o.o. Stwierdził bowiem spółka M., której prezesem zarządu i właścicielem w 2009 r. był P. D., nie prowadziła rzeczywistej działalności gospodarczej, nie posiadała sprzętu i narzędzi budowlanych, nie zatrudniała pracowników budowlanych. W tym stanie rzeczy organ przyjął, że wystawione przez ten podmiot na rzecz Skarżącego faktury dokumentowały czynności, które faktycznie nie zostały wykonane przez ich wystawcę.