Wyrok WSA w Łodzi z dnia 26 listopada 2024 r., sygn. I SA/Łd 590/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Paweł Kowalski, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Cisowska – Sakrajda (spr.), Asesor WSA Agnieszka Ratajczyk -Gortych, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Przemysław Cieślarek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 listopada 2024 r. sprawy ze skargi A [...] s.c. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 28 czerwca 2024 r. nr 1001-IOA.4105.2.2024.6.KI.UCS w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku akcyzowym za 2016 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 28 czerwca 2024 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi uchylił decyzję Naczelnika Łódzkiego Urzędu Celno-Skarbowego w Łodzi znak 368000-CKK-10.4103.15.1.2020.128 z dnia 19 stycznia 2024 r. określającą s.c. G. zobowiązanie w podatku akcyzowym za poszczególne miesiące 2016 r. oraz przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez ten organ.

W uzasadnieniu tej decyzji – po zrelacjonowaniu dotychczasowego przebiegu postępowania - Dyrektor przywołał art. 122 i art. 187 o.p., po czym stwierdził, że materiał dowodowy zgromadzony w sprawie i przekazany wraz z odwołaniem nie wyjaśnia sprawy w sposób wyczerpujący. Podjęcie właściwego rozstrzygnięcia wymaga uprzedniego przeprowadzenia postępowania dowodowego w znacznej części. Przy ponownym rozpatrzeniu sprawy organ pierwszej instancji powinien podjąć wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego przedmiotowej sprawy - powinien zebrać cały możliwy do zgromadzenia materiał dowodowy, który może przyczynić się do wszechstronnego wyjaśnienia sprawy, ustalić ponownie stan faktyczny oraz dokonać ponownego wyliczenia kwoty podatku akcyzowego od gazu pochodzącego z niewiadomego źródła. Uchybienia i braki w materiale dowodowym uniemożliwiają dokonanie właściwej oceny stanu faktycznego sprawy zgodnie z dyrektywami art. 122 i art. 187 § 1 o.p.

Dyrektor – odwołując się do art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2026 r., o Krajowej Administracji Skarbowej, zwanej ustawą o KAS, art. 13 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwanej u.p.a., oraz poczynionych dotychczas przez organ pierwszej instancji ustaleń faktycznych – wskazał, że w pierwszej kolejności zasadnym jest ustalenie, czy podatek określony wobec spółki z o.o. G. D. i J. M. decyzją Naczelnika Łódzkiego Urzędu Celno-Skarbowego w Łodzi został zapłacony. Jeżeli spółka ta nie uiściła podatku akcyzowego to zasadnym jest obciążenie tą kwotą G. M. i Ł. M. s.c. Dopiero bowiem wskazanie, iż podatek akcyzowy został już zapłacony, zwalnia z obowiązku jego zapłaty podmiot występujący w kolejnej fazie obrotu. Nabywca wyrobów akcyzowych jest zwolniony od podatku akcyzowego, pod warunkiem uiszczenia od tych wyrobów akcyzy na wcześniejszym etapie. Powołane wyżej przepisy nie wyróżniają żadnego etapu w tym sensie, że nie zawierają żadnej regulacji, która zobowiązywałaby organy podatkowe do podejmowania działań zmierzających do uzyskania zapłaty podatku akcyzowego w kolejności np. producent, importer, sprzedawca, nabywca, posiadacz, itd. Tym samym organy podatkowe mogą prawnie domagać się zapłaty tego podatku od każdego z tych podmiotów, zaś jedynym warunkiem jest to, aby wykazały, że podatek akcyzowy nie został zapłacony na jednej z poprzednich faz obrotu.