Interpretacja indywidualna z dnia 2 grudnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.784.2024.2.KD
Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z przeprowadzonym zabiegiem laserowej korekty wzroku.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
24 października 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 24 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z przeprowadzonym zabiegiem laserowej korekty wzroku. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 listopada 2024 r. (wpływ 12 listopada 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego (przedstawiony w uzupełnieniu wniosku)
Od 28 marca 2022 r. prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą (...) - główna działalność to usługi kosmetyczne i fryzjerskie. Formą opodatkowania jest podatkowa księga przychodów i rozchodów na zasadach ogólnych. Posiada Pani nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wszystkie usługi wykonuje Pani w okularach korekcyjnych do bliży, zgodnie z zaleceniami okulisty (do bliży dla oka prawego ma Pani +2,5, dla oka lewego +5; do dali dla oka prawego +1,5, dla oka lewego +4 - w załączniku zalecenia okulisty z 23 września 2024 r.). Ma Pani problem z wykonywaniem zabiegów laserowych, tj. usuwanie tatuażu, usuwanie makijażu permanentnego, laserowy peeling węglowy, usuwanie owłosienia. Do zabiegów laserowych trzeba zakładać specjalne okulary ochronne chroniące oczy przed szkodliwym działaniem promieniowania laserowego. To oznacza, że musi Pani zdjąć okulary korekcyjne do bliży, aby założyć ochronne. Mając na sobie okulary ochronne nie widzi Pani dobrze miejsc zabiegowych, bo nie ma Pani okularów korekcyjnych. Jeśli założy Pani okulary korekcyjne to naraża oczy na szkodliwe działanie promieniowania laserowego. Nie może Pani mieć dwóch okularów jednocześnie (ochronne i korekcyjne). W związku z powstałą sytuacją i pogorszeniem wzroku (nie może Pani pracować bez okularów korekcyjnych) musiałaby Pani zrezygnować z zabiegów laserowych, czyli stracić źródło przychodu w postaci zabiegów laserowych i możliwość zwiększania przychodu.
22 października 2024 r. była Pani na badaniu kwalifikacyjnym w kierunku korekty wzroku. Po badaniu uznano, że kwalifikuje się Pani do refrakcyjnej wymiany soczewek. W tym celu ma Pani kolejne badanie kwalifikacyjne bezpłatne 22 listopada 2024 r. w celu dobrania soczewek refrakcyjnych. Planowany zabieg refrakcyjnej wymiany soczewek to w ciągu 1-3 miesięcy od ostatniego badania kwalifikacyjnego. Po wykonaniu zabiegu korekty wzroku (refrakcyjnej wymiany soczewek) wada wzroku zmniejszy się na tyle, że będzie Pani mogła w dalszym ciągu wykonywać zabiegi laserowe tylko w okularach ochronnych. Jeśli nie wykona Pani tego zabiegu będzie Pani musiała zrezygnować ze świadczenia usług laserowych. W załączniku faktura na badanie kwalifikacyjne do korekcji wzroku 38+ (nieuwzględnione w kosztach działalności). Nie posiada Pani orzeczenia o niepełnosprawności wzrokowej.
Przyczyną planowanego zabiegu korekcji jest niemożność zakładania dwóch okularów jednocześnie (korekcyjnych i ochronnych) i tym samym uniemożliwienie Pani wykonywanie zabiegów laserowych, czyli utrzymania i zwiększania źródła przychodu.
W związku z pogorszeniem wzroku nie będzie możliwe przeprowadzanie zabiegów laserowych bez okularów korekcyjnych przy jednoczesnym założeniu okularów ochronnych przed szkodliwym działaniem lasera na Pani oczy, planuje Pani przeprowadzić zabieg korekcji wzroku (refrakcyjną wymianę soczewek).
Pytanie (sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
Czy poniesiony koszt na ww. zabieg korekcji wzroku (refrakcyjną wymianę soczewek) może stanowić koszt uzyskania przychodów w działalności gospodarczej w celu utrzymania i zwiększenia źródła przychodu?
Pani stanowisko w sprawie (przedstawione w uzupełnieniu wniosku)
W związku z pogorszeniem wzroku nie będzie możliwe przeprowadzanie świadczeń laserowych bez okularów korekcyjnych przy jednoczesnym założeniu okularów ochronnych przed szkodliwym działaniem lasera na Pani oczy. W tym celu wykonała Pani badanie kwalifikacyjne w kierunku korekcji wzroku. Badanie wykazało, że kwalifikuje się Pani do korekcji wzroku do tego stopnia, że będzie możliwe utrzymanie wykonywanie świadczeń laserowych tylko w okularach ochronnych. Jeśli nie wykona Pani zabiegu korekcji wzroku będzie trzeba zrezygnować ze świadczeń laserowych i tym samym utracić źródło przychodu z tego tytułu. Ponieważ zakwalifikowała się Pani do zabiegu refrakcji ma Pani możliwość utrzymania i zwiększania przychodu w postaci świadczeń laserowych.
W Pani ocenie poniesiony koszt na zabieg korekcji wzroku (refrakcyjną wymianę soczewek) kwalifikuje się do kosztów uzyskania przychodu działalności gospodarczej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, dlatego przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.
W takim ujęciu kosztami tymi są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.
Jednak, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Ustawodawca wiąże bowiem koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.
Podkreślam, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.
Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy, i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednak ciężar wykazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.
Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego na wstępie przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:
·pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
·nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, enumeratywnie wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
·być właściwie udokumentowany.
Opisany przez Panią we wniosku wydatek na zabieg operacyjny laserowej korekty wzroku nie został wprost wymieniony w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów. Jednak fakt, że dany wydatek nie został ujęty w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uprawnia do automatycznego przyjęcia domniemania, że wszystkie pozostałe koszty, które nie są wymienione w tym przepisie, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.
Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4 kwietnia 2017 r. sygn. akt II FSK 3526/16:
Niezmiennie trzeba mieć na uwadze zasadniczy kwalifikator, jakim jest wpływ wydatku na wielkość osiągniętego przychodu, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu. Wystąpienie tego wpływu (związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodem) należy oceniać (badać) ad casum.
Do wskazanego związku przyczynowo-skutkowego Naczelny Sąd Administracyjny odniósł się także w wyroku z 8 sierpnia 2017 r. sygn. akt II FSK 1859/15, gdzie stwierdził, że:
Kryterium celowości nie wyznacza w sposób ostry granicy pozwalającej odróżnić wydatki, które można uznać za koszty uzyskania przychodów, od tych, które już nimi nie są. Niemniej jednak kryterium to nie może służyć rekomendowaniu otwartego ciągu zdarzeń, tworząc w ten sposób niekończący się związek skutkowo-przyczynowy.
Ponadto w orzecznictwie sądowoadministracyjnym, wskazuje się, że: (...) zwrot „w celu” oznacza, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym. Poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów. Wydatek należy oceniać mając na uwadze racjonalność określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Poniesienie wydatku musi zatem być powiązane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, ukierunkowaną na uzyskanie przychodów; wydatek powinien, przynajmniej potencjalnie, wpływać na wielkość uzyskiwanych lub spodziewanych przychodów z tej działalności. Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi więc uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego wydatku - wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 października 2012 r. sygn. akt II FSK 430/11 oraz z 17 stycznia 2017 r. sygn. akt II FSK 3813/14.
Skoro jednym z warunków zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu jest poniesienie go w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, kryterium uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu sprowadza się w istocie do ustalenia, czy mógł się on potencjalnie przyczynić do osiągnięcia przychodów, bez względu na to, czy ów skutek się ziści. Wykazywany związek przyczynowo-skutkowy powinien mieć charakter obiektywny.
Podkreślić również należy, że działalność gospodarcza podlega określonym regułom ekonomicznym i musi opierać się o zasadę racjonalności działań w dążeniu do realizacji postawionego celu. Ryzyko prowadzonej działalności gospodarczej ponosi podatnik w związku z tym decyzji skutkujących powstaniem kosztów związanych z tą działalnością, nie może rekompensować przy pomocy przepisów podatkowych, gdyż oznaczałoby to w praktyce przerzucenie na Skarb Państwa ryzyka związanego z określonym przedsięwzięciem gospodarczym podejmowanym przez podmiot. Możliwość zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów wiązałaby się z przywilejem uzyskiwania przez podatnika korzyści w postaci prawa zmniejszenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym o wartość poniesionych kosztów. Z oczywistych, więc względów, tego rodzaju wydatki nie mogą pozostawać w jakimkolwiek związku z przesłankami działania, które można by uznać za ukierunkowane na osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie ich źródła.
Do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej spełniających powyższe kryteria nie można zaliczyć wydatków osobistych osoby prowadzącej działalność gospodarczą.
Odnosząc się do przedstawionego przez Panią zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że wydatki na zabieg korekty wzroku (refrakcyjną wymianę soczewek) będą miały na celu przede wszystkim ochronę Pani zdrowia. Wydatki uwarunkowane stanem zdrowia osoby prowadzącej działalność gospodarczą należą do wydatków o charakterze osobistym. Wydatki, jakie Pani poniesie na sfinansowanie zabiegu korekty wady wzroku, nie mają bezpośredniego związku z prowadzoną przez Panią pozarolniczą działalnością gospodarczą, gdyż celem ww. wydatków niewątpliwie będzie poprawa komfortu Pani życia i zapewnienie prawidłowego funkcjonowania Pani wzroku.
W sytuacji zaistnienia wady wzroku, czy też jej pogłębiania się, osoba fizyczna jest zmuszona np. do zakupu okularów korekcyjnych, bądź przeprowadzenia operacji (korekty wady), niezależnie od tego, czy prowadzi działalność gospodarczą, czy też działalności takiej nie prowadzi. Tak więc, bezpośrednim celem, jaki jest związany z ponoszeniem tego rodzaju wydatków, jest ochrona, bądź poprawa zdrowia (tutaj wzroku), a nie osiągnięcie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.
Wskazanie, że przyczyną planowanego zabiegu korekcji jest niemożność zakładania dwóch okularów jednocześnie (korekcyjnych i ochronnych), co tym samymuniemożliwi Pani wykonywanie zabiegów laserowych, nie zmienia faktu, że wydatek ten będzie niewątpliwie uwarunkowany stanem Pani zdrowia, tzn. pogorszeniem wady wzroku (korekta wady spowoduje poprawę Pani wzroku), a więc będzie wydatkiem wyłącznie o charakterze osobistym niezależnym od prowadzenia działalności gospodarczej.
Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz wyżej wskazane przepisy prawa podatkowego wskazać należy, że wydatki jakie zamierza Pani ponieść związane z zabiegiem korekcji wzroku - jako wydatki osobiste - nie będą mogły zostać zakwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji indywidualnej.
Ponadto wskazuję, że nie jestem uprawniony do analizowania i oceny dokumentów załączonych do uzupełnienia wniosku o interpretację. Wszystkie istotne dla sprawy informacje powinny znaleźć się w opisie zdarzenia przyszłego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a,
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).