Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 14 listopada 2024 r., sygn. IV SA/Po 737/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Józef Maleszewski Sędzia WSA Maciej Busz Asesor sądowy WSA Sebastian Michalski (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 14 listopada 2024 r. sprawy ze skargi S. Sp. z o.o. z siedzibą w P. na zarządzenie Prezydenta Miasta z dnia 17 października 2019 roku Nr [...] w przedmiocie ujęcia obiektu w gminnej ewidencji zabytków oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

S. Sp. z o.o. z siedzibą w P. , reprezentowana przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego, pismem z dnia 28 sierpnia 2024 roku, wystąpiła do sądu administracyjnego ze skargą na czynność Prezydenta Miasta polegającą na ujęciu obiektu w Gminnej Ewidencji Zabytków Miasta P., przyjętej zarządzeniem Prezydenta Miasta nr [...] z dnia 17 października 2019 roku w odniesieniu do budynków położonych:

1) przy ul. [...] w P., na nieruchomości stanowiącej działkę ewidencyjną nr [...], arkusz 10, obręb [...], dla której Sąd Rejonowy P. prowadzi księgę wieczystą o numerze [...],

2) przy ul. [...] w P., na nieruchomości stanowiącej działkę ewidencyjną nr [...], arkusz 10, obręb [...], dla której Sąd Rejonowy P. prowadzi księgę wieczystą o numerze [...],

3) przy ul. [...] w P., na nieruchomości stanowiącej działkę ewidencyjną nr [...], arkusz 10, obręb [...], dla której Sąd Rejonowy P. prowadzi księgę wieczystą o numerze [...]

Skarżąca zażądała stwierdzenia bezskuteczności czynności Prezydenta Miasta w zakresie ujęcia wskazanych budynków w Gminnej Ewidencji Zabytków Miasta P. oraz zarzuciła, że czynność została dokonana z naruszeniem przepisów prawa materialnego, tj. art. 64 ust. 1-2 oraz art. 31 ust. 3 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 roku Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1997r. Nr 78, poz. 483) w związku z art. 22 ust. 5 pkt 3 ustawy z dnia 23 lipca 2003 roku o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (t.j. Dz. U z 2022r. poz. 840) poprzez nadmierną i nieproporcjonalną ingerencję w prawo własności skarżącej Spółki do nieruchomości, polegającą na włączeniu wskazanych budynków do Gminnej Ewidencji Zabytków Miasta P. w ramach niejawnej procedury, która nie przewidywała możliwości zajęcia przez właściciela nieruchomości stanowiska i zakwestionowania działań zmierzających do ich ujęcia w Gminnej Ewidencji Zabytków, co zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11 maja 2023 roku o sygn. akt P 12/18 jest niezgodne z art. 64 ust. 1 i 2 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP z uwagi na nadmierne i nieuzasadnione ograniczenie przysługującego właścicielowi prawa własności nieruchomości.