Wyrok NSA z dnia 3 grudnia 2024 r., sygn. II GSK 680/24

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Korycińska (spr.) Sędzia NSA Marcin Kamiński Sędzia del. WSA Wojciech Sawczuk po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Szpitala Powiatowego w C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 14 grudnia 2022 r. sygn. akt III SA/Kr 1149/23 w sprawie ze skargi Szpitala Powiatowego w C. na decyzję Małopolskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Krakowie z dnia 7 lipca 2022 r. nr NP.9081.2.37.2022 w przedmiocie choroby zawodowej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Szpitala Powiatowego w C. na rzecz Małopolskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Krakowie 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, wyrokiem objętym skargą kasacyjną, oddalił skargę Szpitala Powiatowego w C. na decyzję Małopolskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z 7 lipca 2022 r. w przedmiocie choroby zawodowej.

Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy.

Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w C. decyzją z 14 kwietnia 2022 r., nr 26/22 orzekł o stwierdzeniu u I. N. choroby zawodowej pod postacią: choroby zakaźne lub pasożytnicze albo ich następstwa, wymienionej w poz. 26 wykazu chorób zawodowych, będącego załącznikiem do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (tekst jedn. Dz. U. 2022 r. poz. 1836, dalej: rozporządzenie Rady Ministrów z 30 czerwca 2009 r.).

Małopolski Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny decyzją z 7 lipca 2022 r., po rozpatrzeniu odwołania Szpitala Powiatowego w C., utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalając skargę na powyższa decyzję stwierdził, że w rozpoznawanej sprawie, by uznać COVID-19 za chorobę zawodową organy inspekcji sanitarnej zobowiązane były ustalić, czy w wyniku oceny warunków pracy uczestniczki postępowania można stwierdzić z wysokim prawdopodobieństwem, że została ona spowodowana działaniem czynników szkodliwych występujących w środowisku pracy albo pozostawała w związku ze sposobem wykonywania przez uczestniczkę pracy. W tym zakresie Sąd odwołał się do treści art. 2351 i art. 2352 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U.2022 r. poz. 1510 ze zm., dalej: kp).