Interpretacja indywidualna z dnia 3 grudnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.700.2024.2.JM
Sposób ewidencjowania sprzedaży na wystawionych paragonach fiskalnych.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług, w zakresie sposobu ewidencjowania sprzedaży na wystawionych paragonach fiskalnych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
28 sierpnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy sposobu ewidencjowania sprzedaży na wystawionych paragonach fiskalnych, momentu powstania obowiązku podatkowego i sposobu ewidencjonowania sprzedaży na wystawionych fakturach. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 października 2024 r. (wpływ 24 października 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) jest przedsiębiorcą, którego głównym przedmiotem działalności jest przygotowywanie i dostarczanie żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering) - PKD 56.21.Z.
Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.
Działalność Spółki opiera się na produkcji i dystrybucji gotowych produktów spożywczych (m.in. kanapek, tortilli, sałatek, lunchy, zup, sushi, deserów, jogurtów, smoothie, soków). Produkty spółki są dystrybuowane w oparciu o model mobilnego cateringu z dostawą do firm. Spółka zatrudnia pracowników (dalej: „Sprzedawcy”), którzy regularnie odwiedzają biura kontrahentów. Sprzedawcy dysponują zapasem świeżo przygotowanych kanapek oraz innych produktów spożywczych oraz są odpowiedzialni za bezpośrednią sprzedaż produktów Spółki pracownikom firm. Oferta może być dostosowywana do preferencji klientów lub rotowana w zależności od dnia tygodnia.
Aktualny główny model sprzedaży:
Sprzedawcy odwiedzają biura podmiotów, które wyraziły chęć współpracy ze Spółką oferując produkty bezpośrednim nabywcom (głównie pracownikom podmiotów). Transakcje są rejestrowane na przenośnych kasach fiskalnych, które sprzedawcy mają ze sobą. Każdy zakup jest dokumentowany paragonem fiskalnym. Pracownicy mogą dokonywać płatności na miejscu, korzystając z karty płatniczej lub gotówki. Spółka w ramach procesu dystrybucji wykorzystuje aplikację, która pozwala na złożenie zamówienia bezpośrednio do biura lub do domu. Nabywcy uiszczają cenę sprzedaży jaka wynika z aktualnego cennika stosowanego przez Spółkę.
Planowany dodatkowy model sprzedaży
W związku z rozwojem sieci podmiotów współpracujących ze Spółką oraz odpowiadając na sygnalizowaną przez kontrahentów potrzebę wykorzystania współpracy ze Spółką jako formy benefitu pracowniczego, Spółka rozważa wdrożenie nowego dodatkowego modelu sprzedaży.
W ramach rozważanego modelu Spółka zawierać będzie z kontrahentami będącymi umowę o współpracę w zakresie świadczenia usługi cateringowej. W ramach modelu Spółka zobowiązywać będzie się do umożliwienia pracownikom kontrahenta zakupu produktów Spółki (np. kanapek, tortilli, zestawów lunchowych) po obniżonej cenie, tj. cenie niższej niż standardowa cena zakupu wynikająca z aplikacji mobilnej (np. za 50% ceny).
Jednocześnie w oparciu o umowę kontrahent Spółki zobowiązywać będzie się do pokrycia pozostałej ceny zakupu produktów Spółki w danym okresie rozliczeniowym (miesięcznym).
Mechanizm działania modelu kształtować będzie się w sposób następujący:
1. Zawarcie umowy z kontrahentem - Spółka zawierać będzie z kontrahentem umowę, w której określone zostaną warunki współpracy, w tym mechanizm i określenie kwotowe lub procentowe finansowania przez kontrahenta części ceny produktu.
2. Zakup przez pracownika: pracownik kontrahenta dokonywać będzie zakupu produktów Spółki bezpośrednio u sprzedawcy w biurze kontrahenta podczas dostawy produktu, korzystając z opcji płatności kartą płatniczą lub gotówką. Transakcje będą rejestrowane na kasie fiskalnej, a pracownik Spółki wydawać będzie każdemu kupującemu paragon fiskalny potwierdzający zakup. Spółka będzie ewidencjonować na kasie fiskalnej sprzedaż produktu w wysokości kwoty jaką pokrywa pracownik ze swoich własnych środków, będącej ceną za jaką pracownik może dany produkt kupić, tj. bez uwzględnienia części obciążającej zgodnie z umową kontrahenta.
3. Szczegółowy raport rozliczeniowy - po zakończeniu okresu rozliczeniowego, Spółka będzie generować szczegółowy raport rozliczeniowy, który zawierać będzie informacje o wszystkich zakupach dokonanych przez pracowników kontrahenta. Raport ten będzie udostępniany kontrahentowi i pozwoli na ustalenie:
·jakie produkty zostały zakupione przez poszczególnych pracowników.
·jaką kwotę zapłacił każdy pracownik za swoje zakupy (zgodnie z paragonem fiskalnym).
·jaką kwotę zobowiązany jest zapłacić kontrahent jako rekompensatę różnicy między ceną standardową a ceną zapłaconą przez pracownika.
4. Fakturowanie różnicy ceny: po sporządzeniu raportu Spółka wystawiać będzie na kontrahenta fakturę VAT na kwotę odpowiadającą różnicy między standardową ceną produktu a ceną zapłaconą przez pracownika. Faktura będzie oparta na danych zawartych w raporcie, a kontrahent zobowiązany będzie do jej opłacenia zgodnie z warunkami umowy. Zobowiązanie do wystawienia faktury wynikać będzie z zawartej z kontrahentem umowy o świadczenie usługi cateringowej na rzecz kontrahenta.
Model współpracy umożliwiać będzie pracownikom zakup produktów Spółki po obniżonej cenie, przy jednoczesnym wsparciu finansowym ze strony kontrahenta Spółki, tj. pracodawcy. Proces ten będzie w pełni transparentny dzięki szczegółowym raportom, które stanowić będą podstawę do rozliczeń między Spółką a Kontrahentem.
Na pytania:
1) „Czy z umowy współpracy będzie wynikać na czyją rzecz będą Państwo świadczyć usługę cateringową, o której mowa w opisie sprawy? Jeśli tak, to prosimy wskazać kto będzie nabywcą usługi cateringowej.
2) Czy umowa współpracy będzie zawierać warunki sprzedaży, z której będzie wynikać Państwa odpowiedzialność wobec nabywcy za wykonaną usługę cateringową? Jeśli tak, to wobec kogo będą Państwo ponosić taką odpowiedzialność.”,
odpowiedzieli Państwo następująco:
W odpowiedzi na wezwanie organu z dn. 18.10.2024 r., w sprawie o sygn. 0113-KDIPT1-3.401 2.700.2024.1.JM, stosownie do treści wezwania wskazują Państwo jak niżej:
Ad. 1
Stroną umowy o współpracy będzie kontrahent Wnioskodawcy. W ramach umowy Wnioskodawca zobowiąże się względem kontrahenta do prowadzenia działalności cateringowej polegającej na sprzedaży produktów żywnościowych w lokalach zajmowanych przez kontrahenta. W efekcie nabywcą usługi w tym zakresie będzie kontrahent Wnioskodawcy.
Nabywcą produktów żywnościowych w ramach prowadzonej działalności cateringowej będą natomiast pracownicy kontrahenta, którzy będą mogli zakupić produkty żywnościowe za cenę, na którą wpływ będzie miała zawarta umowa między kontrahentem a Wnioskodawcą.
Ad. 2
Wnioskodawca będzie ponosił odpowiedzialność za wykonaną usługę wynikającą z umowy wobec kontrahenta.
Pytania
1. Czy wystawiane przez Sprzedawców paragony powinny wykazywać jako wartość sprzedaży kwotę jaka obciąża pracownika i będzie zapłacona przez pracownika kontrahenta, tj. bez uwzględnienia części jaka obciążać będzie kontrahenta?
2. W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1, kiedy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług w związku z otrzymaniem pozostałej ceny sprzedaży produktu?
3. W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1, czy prawidłowym jest obciążanie kontrahenta z tytułu pozostałej ceny sprzedaży produktów w oparciu o wystawioną przez Spółkę fakturę VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad. 1
Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ust. 1 u.p.t.u. Stosownie do jego treści podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.
Oznacza to, że nie podlega obowiązkowi prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej świadczenie usług w części, w jakiej te czynności są opłacane przez inne podmioty niż osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej.
W efekcie powyższego, w ocenie Spółki, powinna ona ewidencjonować z wykorzystaniem kas fiskalnych sprzedaż jedynie w części w jakiej cena sprzedaży obciąża pracownika kontrahenta.
Ad. 2
Zgodnie z art. 19a ust. 1 u.p.t.u. obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.
Natomiast w myśl art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w art. 29a ust. 1.
Stosownie do art. 19a ust. 6 ustawy w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i 2, obowiązek podatkowy powstaje w odniesieniu do otrzymanej kwoty.
Otrzymana od kontrahenta rekompensata będzie stanowić wynagrodzenie za świadczone usługi, podstawę opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 u.p.t.u., i będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u.
W związku z powyższym, obowiązek podatkowy z tytułu otrzymanej rekompensaty powstanie zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 2 w zw. z art. 19a ust. 6 u.p.t.u., tj. z chwilą otrzymania jej w całości lub w części. W konsekwencji Spółka będzie zobowiązana do naliczenia i odprowadzenia podatku VAT z chwilą otrzymania rekompensaty – w odniesieniu do otrzymanej kwoty.
Podsumowując, obowiązek podatkowy - w związku z otrzymaniem rekompensaty od kontrahenta - powstanie z chwilą jej otrzymania w całości lub w części, w myśl art. 19a ust. 5 pkt 2 w zw. z art. 19a ust. 6 u.p.t.u.
Ad. 3
Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.
Przy czym, jak stanowi art. 2 pkt 22 u.p.t.u., przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Z ww. przepisów wynika zatem, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na rzecz innego podatnika jest zobowiązany do wystawienia faktury. Podatnik wystawia fakturę w przypadku sprzedaży towaru lub usługi. Faktura VAT jest zatem dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego.
Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że otrzymana przez Spółkę rekompensata będzie stanowić wynagrodzenie za czynności podlegające opodatkowaniu VAT na podstawie art. 5 ust. 1 u.p.t.u.. Zatem, z uwagi na przepis art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, Spółka będzie miała obowiązek wystawienia faktury, w związku ze świadczeniem usługi cateringowej na rzecz kontrahenta.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie sposobu ewidencjowania sprzedaży na wystawionych paragonach fiskalnych jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Z odpłatnością za dostawę towarów lub świadczenie usług mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usługi a zapłatą istnieje adekwatny związek.
O czynności dokonanej za wynagrodzeniem można zatem mówić w sytuacji, gdy:
-istnieje ścisły związek pomiędzy wykonanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty na relacjach cywilnoprawnych pomiędzy podmiotami,
-wynagrodzenie może być wyrażone w pieniądzu,
-związek, o którym mowa powyżej ma charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że odpłatność następuje za dane świadczenie.
Jak stanowi art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zwanej dalej „Kodeksem cywilnym”:
Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.
Z zasady tej wynika, że strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez obowiązujące przepisy prawa, w tym także przepisy prawa podatkowego.
Państwa wątpliwości dotyczą w pierwszej kolejności sposobu ewidencjowania sprzedaży na wystawionych paragonach fiskalnych.
Z opisu sprawy wynika, że Spółka zawierać będzie z kontrahentami umowę o współpracę w zakresie świadczenia usługi cateringowej. W ramach modelu Spółka zobowiązywać będzie się do umożliwienia pracownikom kontrahenta zakupu produktów Spółki (np. kanapek, tortilli, zestawów lunchowych) po obniżonej cenie, tj. cenie niższej niż standardowa cena zakupu wynikająca z aplikacji mobilnej (np. za 50% ceny). Spółka zawierać będzie z kontrahentem umowę, w której określone zostaną warunki współpracy, w tym mechanizm i określenie kwotowe lub procentowe finansowania przez kontrahenta części ceny produktu. Pracownik kontrahenta dokonywać będzie zakupu produktów Spółki bezpośrednio u sprzedawcy w biurze kontrahenta podczas dostawy produktu, korzystając z opcji płatności kartą płatniczą lub gotówką. Transakcje będą rejestrowane na kasie fiskalnej, a pracownik Spółki wydawać będzie każdemu kupującemu paragon fiskalny potwierdzający zakup. Spółka będzie ewidencjonować na kasie fiskalnej sprzedaż produktu w wysokości kwoty jaką pokrywa pracownik ze swoich własnych środków, będącej ceną za jaką pracownik może dany produkt kupić, tj. bez uwzględnienia części obciążającej zgodnie z umową kontrahenta.
Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz opis sprawy należy wskazać, że w rozpatrywanej sprawie stroną umowy o współpracy będzie kontrahent Wnioskodawcy. W ramach umowy Wnioskodawca zobowiąże się względem kontrahenta do prowadzenia działalności cateringowej polegającej na sprzedaży produktów żywnościowych w lokalach zajmowanych przez kontrahenta. Wnioskodawca będzie ponosił odpowiedzialność za wykonaną usługę wynikającą z umowy wobec kontrahenta. W efekcie nabywcą usługi w tym zakresie będzie wyłącznie kontrahent Wnioskodawcy.
W konsekwencji w świetle przedstawionego w opisie zdarzenia przyszłego modelu sprzedaży, należy stwierdzić, że skoro zawarli Państwo umowę z kontrahentem, z której wynika, że stroną umowy o współpracy będzie kontrahent i odpowiedzialność za wykonaną usługę wynikającą z umowy będą ponosić Państwo wobec kontrahenta, to w sytuacji sprzedaży, którą będą Państwo realizować nabywcą Państwa usługi będzie wyłącznie kontrahent.
Z opisu sprawy wynika, że pracownik kontrahenta nie jest stroną umowy o współpracę oraz, że Państwo nie ponoszą odpowiedzialności wobec pracownika kontrahenta z tytułu realizowanej sprzedaży. Nie będą wykonywać zatem Państwo na rzecz pracownika kontrahenta żadnych dostaw towarów ani świadczenia usług. Bowiem jak wskazali Państwo we wniosku - stroną umowy o współpracy będzie kontrahent Wnioskodawcy i Wnioskodawca będzie ponosił odpowiedzialność za wykonaną usługę wynikającą z umowy wobec kontrahenta. Zatem skoro w analizowanej sprawie dla sprzedaży, którą będą realizować Państwo jako usługę cateringową nabywcą Państwa usługi będzie wyłącznie kontrahent, to nie będą Państwo realizować żadnej sprzedaży na rzecz pracownika kontrahenta.
Odnosząc się do sposobu ewidencjowania sprzedaży na wystawionych paragonach fiskalnych, należy zauważyć, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy.
Zgodnie z tym przepisem:
Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.
W myśl art. 111 ust. 1b ustawy:
W ewidencji, o której mowa w ust. 1, wykazuje się dane o sprzedaży, zawarte w dokumentach wystawianych przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym określające przedmiot opodatkowania, wysokość podstawy opodatkowania i podatku należnego oraz dane służące identyfikacji poszczególnych sprzedaży, w tym numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku albo podatku od wartości dodanej.
Wskazany wyżej przepis art. 111 ust. 1 ustawy, określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.
Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń/dostawy towarów. Jeśli nabywcą danej usługi/towaru jest podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1, to taka sprzedaż w ogóle nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej.
W rozpatrywanej sprawie rozstrzygnąłem, że nie będą Państwo realizować żadnej sprzedaży na rzecz pracownika kontrahenta. Skoro nie będą Państwo realizować sprzedaży na rzecz pracownika kontrahenta, to nie będą wykonywać Państwo na rzecz pracownika kontrahenta czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami za pomocą kasy rejestrującej powinna być ewidencjonowana dostawa towarów oraz świadczenie usług.
Przepisy prawa nie przewidują dokonania za pomocą paragonów fiskalnych ewidencji czynności niepodlegających opodatkowaniu.
Art. 29a ust. 1 ustawy stanowi, że:
Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Stosownie do art. 29a ust. 6 ustawy:
Podstawa opodatkowania obejmuje:
1) podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2) koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi zapłatę za świadczone usługi lub dostawę towarów z wyjątkiem podatku VAT.
W rozpatrywanej sprawie dla sprzedaży, którą będą realizować Państwo jako usługę cateringową nabywcą Państwa usługi będzie wyłącznie kontrahent, przy czym będą Państwo otrzymywać wynagrodzenie zarówno od kontrahenta, jak i od pracownika kontrahenta.
W konsekwencji powyższego, podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy, będzie stanowić cała kwota należna otrzymana za świadczenie usługi cateringowej tj. wynagrodzenie otrzymane zarówno od kontrahenta, jak i od pracownika kontrahenta.
Jak wcześniej wskazałem z art. 3531 ustawy „Kodeks cywilny” wynika, że strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez obowiązujące przepisy prawa, w tym także przepisy prawa podatkowego. Podkreślić należy jednak, że ustalenie zakresu świadczonej usługi i w konsekwencji momentu jej wykonania powinno następować w sposób obiektywny. Oznacza to, że postanowienia umowne w tej kwestii niewątpliwie są istotne, niemniej jednak sposób zapłaty nie może determinować prawidłowego opodatkowania danego świadczenia.
Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że skoro:
- nabywcą usługi cateringowej będzie wyłącznie kontrahent,
- odpowiedzialność za usługę cateringową będą ponosili państwo wyłącznie wobec kontrahenta,
- nie będą Państwo świadczyć żadnej sprzedaży na rzecz pracownika kontrahenta,
- podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy, będzie stanowić cała kwota należna otrzymana za świadczenie usługi cateringowej tj. wynagrodzenie otrzymane zarówno od kontrahenta, jak i od pracownika kontrahenta,
to nie powinni Państwo ewidencjonować otrzymanych kwot od pracowników wystawiając paragony fiskalne na ich rzecz.
Tym samym Państwa stanowisko w części dotyczącej sposobu ewidencjowania sprzedaży na wystawionych paragonach fiskalnych jest nieprawidłowe.
Nie udzielam odpowiedzi w zakresie w pytań nr 2 i 3 wniosku, ponieważ oczekiwali Państwo na nie odpowiedzi wyłącznie w sytuacji uznania Państwa stanowiska w części dotyczącej sposobu ewidencjowania sprzedaży na wystawionych paragonach fiskalnych za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).