Interpretacja indywidualna z dnia 25 listopada 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDWT.4011.132.2024.2.AK
Skutki podatkowe sprzedaży samochodu wykupionego z leasingu wykorzystywanego wyłącznie do celów prywatnych.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych - jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
9 października 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczypodatku dochodowego od osób fizycznychw zakresie skutków podatkowych sprzedaży samochodu wykupionego z leasingu operacyjnego. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie (...). Zamierza Pani nabyć samochód osobowy na cele prywatne, który od początku nie będzie wykorzystywany w jakimkolwiek procencie w działalności gospodarczej. Sprzedawca samochodu posiada zawartą umowę leasingu operacyjnego, której przedmiotem jest sprzedawany samochód jako osoba prowadząca działalność gospodarczą. Nabycie samochodu w praktyce będzie wiązało się ze wstąpieniem w umowę leasingu w miejsce sprzedawcy. Z informacji uzyskanych od sprzedawcy wynika, że nie jest możliwa cesja umowy leasingu na Panią jako osobę prywatną - leasingodawca wyrazi zgodę na zmianę leasingodawcy wyłącznie na podmiot gospodarczy. Z formalnego punktu widzenia planuje Pani zawarcie cesji umowy leasingu operacyjnego samochodu osobowego jako przedsiębiorca. Po zakończeniu umowy leasingu zamierza Pani wykupić samochód za kwotę powyżej 10.000 zł. Leasingodawca wystawi fakturę po zakończeniu umowy leasingowej na stronę umowy tj. na Panią jako przedsiębiorcę. Biorąc pod uwagę, że samochód nie będzie związany z prowadzoną działalnością gospodarczą, wydatki za cesję leasingu, raty leasingowe, oraz wykup samochodu z leasingu nie będą poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Zatem nie będzie miała Pani prawa zaliczyć ich do kosztów podatkowych bezpośrednio lub pośrednio (odpisy amortyzacyjne). Samochód nie będzie zaliczony zatem również do środków trwałych po wykupie.
Przewiduje Pani, że będzie Pani użytkować prywatnie ten samochód ok 3 lat. Niezależnie od sposobu wykorzystywania samochodu, cena zapłacona za przejęcie umowy leasingowej oraz wydatki na raty leasingu, nie będą stanowiły kosztu uzyskania przychodu w przypadku sprzedaży przez Panią samochodu. Kosztem będzie jedynie wartość jaką zapłacił Pan za wykup samochodu.
Pytanie
Czy po trzech latach od wykupu wyżej opisanego samochodu z leasingu sprzedaż będzie opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
Pana stanowisko w sprawie
Sprzedaż samochodu po trzech latach od zakupu nie będzie opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie: art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) zwanej dalej ustawą o PIT, gdyż sprzedaż będzie dokonywana przez Panią jako osobę fizyczną a nie jako osobę prowadzącą działalność gospodarczą. Nie będzie miał do Pani zastosowania art. 10 ust. 2 pkt 4 ustawy o PIT, gdyż mowa w nim o składnikach majątkowych będących: a) środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, b) składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł, c) składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, d) składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio; jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a w Pani przypadku opisany samochód nigdy nawet przez chwilę nie zostanie zaliczony do majątku Pani przedsiębiorstwa. Bez znaczenia jest fakt wstąpienia w umowie leasingu jako przedsiębiorca ani wystawienie faktury na Panią jako przedsiębiorcę, gdyż o zaliczeniu składników majątkowych do majątku związanego z przedsiębiorstwem decyduje przedsiębiorca czego przejawem jest faktyczne wykorzystywanie samochodu do działalności gospodarczej, a nie treść zawartych umów (leasingu, nabycia). Nie będzie miał do Pani zastosowania art. 14 ust. 2 pkt 19 ustawy o PIT , gdyż w trakcie trwania umowy leasingowej samochód nie będzie wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej. Podsumowując, po trzech latach od wykupu, kiedy planowana będzie sprzedaż, kwota uzyskana ze sprzedaży będzie przychodem, zaś kwota zapłacona za wykup z leasingu będzie kosztem uzyskania przychodu. Jednak na postawie art. 10 ust 1 pkt 8 lit. d, sprzedaż samochodu nie będzie opodatkowana ani jako odpłatne zbycie innych rzeczy, gdyż minie pół roku od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie samochodu, ani opodatkowane jak sprzedaż w ramach działalności gospodarczej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
Natomiast w myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Z art. 14 ust. 2 pkt 1 tej ustawy wynika, że:
Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:
a)środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
b)składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
c)składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
d)składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
–wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
Zgodnie zaś z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.
Odrębnym od pozarolniczej działalności gospodarczej źródłem przychodu jest wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d)innych rzeczy,
–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód ze sprzedaży rzeczy ruchomej kwalifikowany jest do źródła przychodów, o którym mowa w cytowanym art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) tej ustawy, czyli do odpłatnego zbycia rzeczy, chyba że sprzedaż następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej.
Stosownie do art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.
Wyłączenie zastosowania art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy obejmuje w szczególności te składniki majątku, które są wykorzystywane w działalności gospodarczej lub zostały z niej wycofane, a przy tym spełniają warunki określone w art. 14 ust. 2 pkt 1, a więc podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
W przedmiotowej sprawie koniecznym jest odwołanie się do ustawy z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2105), która wprowadziła m.in. zmiany w omawianym temacie.
Skutkiem wprowadzenia ww. ustawy zmieniającej jest m.in. fakt, że do art. 10 ust. 2 dodano pkt 4, zgodnie z którym:
Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia: składników, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 19, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki te zostały wycofane z działalności gospodarczej, i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.
Natomiast do art. 14 do ust. 2 dodano m.in. punkt 19, na podstawie którego:
Przychodem z działalności gospodarczej są również: przychody z odpłatnego zbycia składników będących rzeczami ruchomymi, wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, na podstawie umowy, o której mowa w art. 23b ust. 1, przy czym przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
Powyższy przepis ma także zastosowanie do składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej na podstawie umowy leasingu operacyjnego, o której mowa w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie (...). Zamierza Pani nabyć na cele prywatne samochód osobowy, który od początku nie będzie wykorzystywany w jakimkolwiek procencie w działalności. Nabycie wiązało się będzie ze wstąpieniem w umowę leasingu w miejsce sprzedawcy. W związku z tym, że nie jest możliwa cesja umowy na Panią jako osobę prywatną planuje Pani zawarcie umowy leasingu jako przedsiębiorca. Po zakończeniu umowy leasingu zamierza Pani wykupić samochód za kwotę powyżej 10.000 zł a leasingodawca wystawi fakturę na Panią jako przedsiębiorcę. Samochód nie będzie związany z prowadzoną działalnością gospodarczą, wydatki na cesję leasingu, raty leasingowe oraz wykup samochodu z leasingu nie będą poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Samochód nie będzie również zaliczony do środków trwałych. Planuje Pani wykorzystywać ten samochód prywatnie przez około 3 lata.
Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz przytoczone przepisy prawa podatkowego, należy stwierdzić, że jeżeli samochód osobowy będący przedmiotem umowy leasingu zarówno w okresie jej trwania oraz po jej zakończeniu (po wykupie) nigdy nie będzie wykorzystywany przez Panią w prowadzonej działalności gospodarczej i nie zostanie zaliczony do składników majątku tej działalności, to przychód uzyskany przez Panią ze sprzedaży tego samochodu osobowego nie będzie stanowił przychodu z działalności gospodarczej.
Skutki podatkowe planowanej w przyszłości sprzedaży samochodu osobowego niewykorzystywanego w działalności gospodarczej należy rozważyć w kontekście przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli odpłatnego zbycia rzeczy. W myśl tego przepisu, planowana sprzedaż samochodu osobowego będzie skutkować powstaniem przychodu z tego źródła, jeżeli nastąpi przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpi jego nabycie.
W konsekwencji w przedmiotowej sprawie obowiązek podatkowy nie powstanie, jeżeli zbycie samochodu osobowego będzie miało miejsce po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie tego samochodu osobowego.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Końcowo zaznaczyć należy, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jesteśmy związani wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Panią oraz Pani stanowiskiem, tym samym dokonaliśmy wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawione zdarzenie przyszłe różnić się będzie od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
POTRZEBUJESZ POMOCY?