Interpretacja indywidualna z dnia 21 listopada 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.476.2024.2.KC

Możliwość skorzystania z ulgi na powrót.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 października 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z ulgi na powrót. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 9, 15 i 18 listopada 2024 r. (wpływ 9, 15 i 18 listopada 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pani obywatelką Republiki Białoruś. Innego obywatelstwa Pani nie ma.

19 czerwca 2023 r. przeprowadziła się Pani do Polski wraz w rodziną (mężem oraz 2 dzieci) w celu zamieszkania na stałe na podstawie wizy krajowej wydanej na podstawie Karty Polaka. Karta Polaka została Pani wydana na terytorium Białorusi przez Konsula w A 20 lipca 2022 r.

Przed przeprowadzeniem się do Polski, stale mieszkała Pani na Białorusi. Do 18 czerwca 2023 r., czyli do przeprowadzenia się do Polski, była Pani podatnikiem Republiki Białoruś (załącza Pani Książeczkę pracy). Z ostatniego miejsca pracy została Pani zwolniona (...) czerwca 2023 r. (wpis (...) w Książeczce pracy).

Obecnie centrum Pani interesów osobistych i gospodarczych znajduje się w Polsce. Jest Pani zameldowana wraz z rodziną w C, przy ulicy B 1. Będąc w Polsce, podjęła Pani pracę 11 września 2023 r. i pracowała do 26 kwietnia 2024 r. – na podstawie umowy o pracę (w załączniku). Następnie musiała Pani tymczasowo zrezygnować z pracy, ponieważ opiekuje się Pani (...) i pobiera świadczenie opiekuńcze (w załączniku). Płaci Pani wszystkie należne podatki i składki.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Chciałaby Pani skorzystać z „ulgi na powrót” w latach 2023 -2026.

W wyniku przeniesienia 19 czerwca 2023 r. miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlega Pani w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W latach 2020-2022 oraz w okresie od stycznia do 18 czerwca 2023 r. Pani miejscem zamieszkania dla celów podatkowych była Białoruś – zgodnie z wewnętrznym prawem tego kraju.

W żadnym z lat podatkowych 2020, 2021, 2022 oraz do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na Rzecząpospolitą Polską, nie przebywała Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Razem z przeprowadzką do Polski wraz z rodziną (mężem oraz 2 dzieci) 19 czerwca 2023 r. przeniosła Pani do Polski centrum interesów osobistych i gospodarczych, centrum Pani interesów życiowych.

W latach 2020, 2021, 2022 oraz od stycznia 2023 r. do 18 czerwca 2023 r. wraz z rodziną mieszkała Pani na Białorusi, a od 19 czerwca 2023 r. podstawowe Pani powiązania osobiste są w Polsce (mąż, dzieci).

W latach 2020, 2021, 2022 oraz w okresie od stycznia do 18 czerwca 2023 r. wszystkie Pani źródła dochodów (...) znajdowały się na Białorusi.

Również na Białorusi – w latach 2020, 2021, 2022 oraz w okresie od stycznia do 18 czerwca 2023 r. – prowadziła Pani swoją aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską.

W latach 2020, 2021, 2022 oraz w okresie od stycznia do 18 czerwca 2023 r. Pani stałym miejscem zamieszkania była Białoruś.

W latach 2020, 2021, 2022 oraz w okresie od stycznia do 18 czerwca 2023 r. zazwyczaj przebywała Pani na Białorusi.

Nie miała Pani miejsca zamieszkania na terytorium Polski w okresie:

a)trzech lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio 2023 r. (tj. w latach 2020-2022) oraz

b)od początku 2023 r. do dnia poprzedzającego dzień, w którym przeprowadziła się Pani do Polski.

Nie miała Pani miejsca zamieszkania – nieprzerwanie co najmniej przez okres obejmujący: trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz przez okres od początku roku, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki lub na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających ww. okres.

W momencie przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski posiadała Pani ważną Kartę Polaka.

Nie posiada Pani certyfikatu rezydencji z Białorusi.

Ma Pani książeczkę pracy, gdzie jest udokumentowane, że w latach poprzedzających przeprowadzenie się do Rzeczypospolitej Polskiej pracowała Pani na Białorusi. Również ma Pani umowy na kupno i sprzedaż nieruchomości na Białorusi ze stycznia 2024 r. Ponadto, ma Pani pokwitowania płatności z lat 2020-2022 oraz od stycznia 2023 r. do 18 czerwca 2023 r.

Po 26 kwietnia 2024 r. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej otrzymuje Pani świadczenie opiekuńcze i zasiłek opiekuńczy (...).

Uprzednio, w całości lub w części, nie korzystała Pani ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (ulgi na powrót).

Pytanie

Czy może Pani skorzystać z ulgi na powrót?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, spełnia Pani wszystkie warunki uprawniające do korzystania z ulgi na powrót na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.), wolne od podatku dochodowego są:

Przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte:

a)ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy,

b)z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8,

c)z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,

d)z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa

-w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.

Na podstawie art. 21 ust. 39 ustawy:

Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 21 ust. 43 ustawy:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że:

1)w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz

2)podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:

a)trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

b)okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

3)podatnik:

a)posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub

b)miał miejsce zamieszkania:

-nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub

-na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz

4)posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz

5)nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ustawy:

Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł.

Ponadto z art. 53 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) wynika, że:

Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy zmienianej w art. 1, ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r.

Ulga, o której mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W celu skorzystania z ww. „ulgi na powrót” spełnione muszą być również dodatkowe warunki określone w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.

Dla zastosowania ww. zwolnienia przedmiotowego jest więc istotne m.in. aby przeniesienie miało miejsce po 31 grudnia 2021 r. oraz aby podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Polski zarówno w okresie obejmującym trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na Polskę, jak i w okresie od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Polski, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Kwestie związane z posiadaniem miejsca zamieszkania na terytorium Polski zostały uregulowane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 tej ustawy:

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl natomiast art. 4a ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W opisie zdarzenia wskazała Pani, że w wyniku przeniesienia 19 czerwca 2023 r. miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlega Pani w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Oznacza to, że warunek, o którym mowa w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został przez Panią spełniony.

Ponadto wyjaśniła Pani, że w żadnym z lat podatkowych 2020, 2021, 2022 oraz do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania na Rzecząpospolitą Polską, nie przebywała Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W latach 2020, 2021, 2022 oraz w okresie od stycznia do 18 czerwca 2023 r. Pani stałym miejscem zamieszkania była Białoruś. Nie miała Pani miejsca zamieszkania na terytorium Polski w okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio 2023 r. (tj. w latach 2020-2022) oraz od początku 2023 r. do dnia poprzedzającego dzień, w którym przeprowadziła się Pani do Polski.

Zatem uznać należy, że spełnia Pani wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a i b ustawy.

Wyjaśniła Pani również, że 19 czerwca 2023 r. przeprowadziła się Pani do Polski wraz w rodziną (mężem oraz 2 dzieci) w celu zamieszkania na stałe na podstawie wizy krajowej wydanej na podstawie Karty Polaka. Karta Polaka została Pani wydana na terytorium Białorusi przez Konsula w A 20 lipca 2022 r. W momencie przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski, posiadała Pani ważną Kartę Polaka.

Zgodnie z art. 2 ust. 1-3 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 192):

1.Karta Polaka może być przyznana osobie, która deklaruje przynależność do Narodu Polskiego i spełni łącznie następujące warunki:

1)wykaże swój związek z polskością przez przynajmniej podstawową znajomość języka polskiego, który uważa za język ojczysty, oraz znajomość i kultywowanie polskich tradycji i zwyczajów;

2)w obecności konsula Rzeczypospolitej Polskiej, zwanego dalej „konsulem”, lub w przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 4 - wojewody, albo wyznaczonego przez niego pracownika, złoży pisemną deklarację przynależności do Narodu Polskiego;

3)wykaże, że jest narodowości polskiej lub co najmniej jedno z jej rodziców lub dziadków albo dwoje pradziadków było narodowości polskiej, albo przedstawi zaświadczenie organizacji polskiej lub polonijnej potwierdzające aktywne zaangażowanie w działalność na rzecz języka i kultury polskiej lub polskiej mniejszości narodowej przez okres co najmniej ostatnich trzech lat;

4)złoży oświadczenie, że ona lub jej wstępni nie repatriowali się lub nie zostali repatriowani z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, na podstawie umów repatriacyjnych zawartych w latach 1944-1957 przez Rzeczpospolitą Polską albo przez Polską Rzeczpospolitą Ludową z Białoruską Socjalistyczną Republiką Radziecką, Ukraińską Socjalistyczną Republiką Radziecką, Litewską Socjalistyczną Republiką Radziecką i Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich, do jednego z państw będących stroną tych umów.

2.Karta Polaka może być przyznana osobie:

1)nieposiadającej w dniu złożenia wniosku o wydanie Karty Polaka oraz w dniu przyznania Karty Polaka obywatelstwa polskiego lub

2)nieposiadającej zezwolenia na pobyt stały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub

3)posiadającej status bezpaństwowca.

3.Karta Polaka może być także przyznana osobie, której polskie pochodzenie zostało stwierdzone zgodnie z przepisami ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji (Dz. U. z 2022 r. poz. 1105), pod warunkiem wykazania się znajomością języka polskiego w stopniu co najmniej podstawowym. Przepisy art. 13 ust. 7 i 8 stosuje się odpowiednio.

Natomiast w art. 3 ww. ustawy wskazano, że :

1.Karta Polaka jest dokumentem potwierdzającym przynależność do Narodu Polskiego.

2.Karta Polaka poświadcza uprawnienia wynikające z niniejszej ustawy.

Zgodnie z art. 20 ust. 1a ww. ustawy:

Jeżeli posiadacz Karty Polaka nabył obywatelstwo polskie albo uzyskał zezwolenie na pobyt stały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiadana przez niego Karta Polaka traci ważność z mocy prawa z dniem wydania dokumentu potwierdzającego nabycie obywatelstwa polskiego albo uzyskania zezwolenia na pobyt stały.

Stosownie do art. 20 ust. 3 ww. ustawy:

W przypadku, o którym mowa w ust. 1a, posiadacz Karty Polaka zwraca Kartę Polaka wojewodzie właściwemu ze względu na miejsce pobytu, nie później niż w terminie 14 dni od dnia, w którym:

1)doręczono mu dokument potwierdzający nabycie obywatelstwa polskiego albo

2)decyzja o uzyskaniu zezwolenia na pobyt stały stała się ostateczna.

Wobec powyższego uznać należy, że spełniła Pani również warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kolejnym istotnym kryterium warunkującym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ustawy, ilekroć w ustawie mowa jest o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

Z treści ww. regulacji wynika, że podatnik powinien posiadać certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do zwolnienia. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, nie mniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.

Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.

We wniosku wskazała Pani, że ma Pani książeczkę pracy, gdzie jest udokumentowane, że w latach poprzedzających przeprowadzenie się do Rzeczypospolitej Polskiej pracowała Pani na Białorusi. Również ma Pani umowy na kupno i sprzedaż nieruchomości na Białorusi ze stycznia 2024 r. Ponadto, ma Pani pokwitowania płatności z lat 2020-2022 oraz od stycznia 2023 r. do 18 czerwca 2023 r.

W oparciu o przedstawione przez Panią wyjaśnienia uznać zatem należy, że spełnia Pani warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto – jak wynika z opisu zdarzenia – uprzednio, w całości lub w części, nie korzystała Pani ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (ulgi na powrót). Oznacza to, że spełnia Pani wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 5 ww. ustawy.

Będąc w Polsce podjęła Pani pracę 11 września 2023 r. i pracowała do 26 kwietnia 2024 r. na podstawie umowy o pracę. Następnie musiała Pani tymczasowo zrezygnować z pracy, ponieważ opiekuje się Pani (...) i pobiera świadczenie opiekuńcze. Płaci Pani wszystkie należne podatki i składki. Po 26 kwietnia 2024 r. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej otrzymuje Pani świadczenie opiekuńcze i zasiłek opiekuńczy (...).

W konsekwencji, przysługuje Pani prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ww. ustawy, w odniesieniu do przychodów osiągniętych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. a-d tej ustawy.

Przedmiotowe zwolnienie z opodatkowania obejmuje przychody do wysokości nieprzekraczającej łącznie w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte z tytułów wymienionych w przepisie – w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym nastąpiło przeniesienie miejsca zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.

W konsekwencji, do przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może Pani skorzystać z ulgi na powrót w latach 2023-2026.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.