Interpretacja indywidualna z dnia 20 listopada 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.668.2024.1.AKA

Brak opodatkowania podatkiem VAT czynności wycofania Nieruchomości z działalności gospodarczej w celu dalszego jej wykorzystywania w ramach tzw. „najmu prywatnego”.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 września 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 20 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem VAT czynności wycofania Nieruchomości z działalności gospodarczej w celu dalszego jej wykorzystywania w ramach tzw. „najmu prywatnego”.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni posiada miejsce zamieszkania na terytorium Polski i na podstawie przepisu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 226 ze zm.) podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku  od towarów i usług w Polsce.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 236) w zakresie sprzedaży detalicznej wyrobów medycznych, włączając ortopedyczne, prowadzonej w wyspecjalizowanych sklepach (działalność przeważająca), jak również w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

Wnioskodawczyni jest właścicielem lokalu użytkowego (dalej: Nieruchomość), który jest składnikiem majątku prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej - Nieruchomość stanowi środek trwały Wnioskodawczyni i jest ujęta w prowadzonej przez Wnioskodawczynię ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Przedmiotowa Nieruchomość była i jest przedmiotem najmu, który podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i który dokumentowany jest przez Wnioskodawczynię wystawianymi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej fakturami VAT.

Nieruchomość będąca przedmiotem wniosku została nabyta przez Wnioskodawczyni na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej na podstawie umowy sprzedaży z (…), która podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, a Wnioskodawczyni odliczyła podatek naliczony zawarty w cenie sprzedaży Nieruchomości.

Jednocześnie, oprócz opisanych wyżej przychodów z działalności gospodarczej, Wnioskodawczyni uzyskuje również przychody z tzw. „najmu prywatnego” opodatkowanego ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, dla których Wnioskodawczyni występuje również jako czynny podatnik VAT.

Obecnie Wnioskodawczyni rozważa wycofanie Nieruchomości z majątku prowadzonej działalności gospodarczej i kontynuowanie najmu Nieruchomości w ramach tzw. „najmu prywatnego”.

Nieruchomość po jej wycofaniu z działalności gospodarczej będzie wykorzystywana wyłącznie do czynności podlegających opodatkowanych podatkiem VAT poprzez kontynuowanie najmu Nieruchomości z dotychczasowym najemcą.

Pytanie

Czy wycofanie Nieruchomości z prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej i dalsze jej wykorzystywanie w ramach tzw. „najmu prywatnego” nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT?

Pani stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawczyni prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym:

Wycofanie Nieruchomości z prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej i dalsze jej wykorzystywanie w ramach tzw. „najmu prywatnego” nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawczyni

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części,  a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Z treści przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.wszelkie inne darowizny

‒jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Jak wynika z art. 659 § 2 Kodeksu cywilnego, czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub  w świadczeniach innego rodzaju.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 527 ze zm.).

Zatem ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).

Wobec powyższego, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi w zakresie wynajmowania i dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, natomiast usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym podlegają opodatkowaniu właściwą dla tej czynności stawką podatku VAT.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną  w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, najem nieruchomości niemieszkalnych stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zatem, w odniesieniu do opisanej w stanie faktycznym zdarzeniu przyszłym Nieruchomości, które Wnioskodawczyni ma zamiar dalej wynajmować w ramach tzw. „najmu prywatnego”, nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, nie nastąpi bowiem dostawa towaru na cele osobiste Wnioskodawczyni - Nieruchomość po jej wycofaniu z działalności gospodarczej, przeznaczona będzie do dalszego wynajmu i nadal będzie wykorzystywana przez Wnioskodawczynię w sposób ciągły dla celów zarobkowych do wykonywania czynności opodatkowanych, a co za tym idzie czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Powyższe stanowisko Wnioskodawczyni potwierdzają liczne interpretacja indywidualne wydane przez Dyrektora KIS. Przykładowo interpretacja indywidualna z 24 stycznia 2022 r., nr 0111-KDIB3-3.4012.624.2021.1.WR, z 8 kwietnia 2022 r., nr 0113-KDIPT1- 2.4012.5.2022.3.KT, czy z 28 lutego 2023 r., nr 0113-KDIPT1-3.4012.667.2022.4.KK.

Podsumowując, wycofanie Nieruchomości z prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej i dalsze jej wykorzystywanie w ramach tzw. „najmu prywatnego” nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika,  że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem).

Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to takie przekazanie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać jego opodatkowania).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

W myśl art. 659 § 1 i 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości lub rzeczy skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy:

Zatem ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).

Wobec powyższego, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi w zakresie wynajmowania i dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, natomiast usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym podlegają opodatkowaniu właściwą dla tej czynności stawką podatku VAT.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną  w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, najem nieruchomości niemieszkalnych (np. lokalu użytkowego) stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że:

• prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej wyrobów medycznych, włączając ortopedyczne, prowadzonej w wyspecjalizowanych sklepach (działalność przeważająca), jak również w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi,
• jest Pani zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT,
• jest Pani właścicielem lokalu użytkowego (Nieruchomość), który jest składnikiem majątku (środkiem trwałym) prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej,
• Nieruchomość była i jest przedmiotem najmu, który podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i który dokumentowany jest przez Panią wystawianymi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej fakturami,
• Nieruchomość została nabyta przez Panią na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej, na podstawie umowy sprzedaży w (…), która to sprzedaż podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i odliczyła Pani podatek naliczony zawarty w cenie sprzedaży Nieruchomości,
• oprócz przychodów z działalności gospodarczej uzyskuje Pani również przychody z tzw. „najmu prywatnego” opodatkowanego ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, dla których występuje Pani również jako czynny podatnik VAT,
• rozważa Pani wycofanie lokalu użytkowego z majątku prowadzonej działalności gospodarczej i kontynuowanie jego najmu w ramach tzw. „najmu prywatnego”,
• Nieruchomość po jej wycofaniu z działalności gospodarczej będzie wykorzystywana wyłącznie do czynności podlegających opodatkowanych podatkiem VAT poprzez kontynuowanie najmu Nieruchomości z dotychczasowym najemcą.

Pani wątpliwości dotyczą ustalenia, czy wycofanie Nieruchomości z działalności gospodarczej i dalsze jej wykorzystywanie w ramach tzw. „najmu prywatnego”, nie będzie stanowiło czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie istotne jest, że w podatku VAT nie występuje pojęcie „najmu prywatnego” i „najmu w ramach działalności gospodarczej”. W świetle przepisów ustawy działalnością gospodarczą jest każda czynność najmu czy dzierżawy niezależnie od tego, czy wynajmujący działalność tę zarejestrował czy nie i niezależnie od tego, czy przedmiot najmu (dzierżawy) stanowi w jego działalności środek trwały.

W opisanym zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem niniejszej interpretacji, Nieruchomość zarówno przed, jak i po wycofaniu jej ze środków trwałych obecnie prowadzonego przedsiębiorstwa będzie przez Panią wykorzystywana cały czas do działalności gospodarczej.

Odnosząc się zatem do Pani wątpliwości stwierdzić należy, że czynność wycofania Nieruchomości (lokalu użytkowego) z prowadzonej działalności gospodarczej i dalsze jej wykorzystywanie w ramach tzw. „najmu prywatnego”, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, gdyż w analizowanej sprawie nie nastąpi dostawa towarów (Nieruchomości) na Pani cele osobiste i ww. Nieruchomość w dalszym ciągu będzie służyła do działalności gospodarczej w zakresie najmu, tj. czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Należy zauważyć, że oddając w najem Nieruchomość, po jej uprzednim wycofaniu z działalności gospodarczej, nie utraci Pani statusu czynnego podatnika podatku VAT w tym zakresie. Wynika to z faktu, że oddanie przedmiotowej Nieruchomości w najem poza dotychczasową działalnością gospodarczą – na gruncie ustawy – skutkować będzie wykonywaniem działalności gospodarczej (polegającej na wynajmie nieruchomości), zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy oraz dokonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu (czynsz z tytułu najmu), określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W konsekwencji, ww. czynność wycofania Nieruchomości z działalności gospodarczej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Pani stanowisko, zgodnie z którym wycofanie Nieruchomości z prowadzonej działalności gospodarczej i dalsze jej wykorzystywanie w ramach tzw. „najmu prywatnego” nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani  do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).