Jaki wpływ na podstawę wymiaru zasiłków ma wypłata zaległego składnika, gdy pracownik często choruje

Zgodnie z ogólną zasadą nie przelicza się tej podstawy, jeżeli w pobieraniu świadczeń nie ma żadnej przerwy albo gdy nie przekracza ona miesiąca kalendarzowego. Nie trzeba ponownie liczyć podstawy także wtedy, gdy pracownik otrzymał np. zaległą premię

Płatnicy zasiłku (ZUS lub uprawniony płatnik składek) są zobowiązani do ustalania prawa, obliczania i wypłaty zasiłków ubezpieczonym podlegającym ubezpieczeniu chorobowemu. Ustawa o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (dalej: ustawa zasiłkowa) określa ogólne zasady ustalania podstawy wymiaru zasiłków. Zgodnie z jej art. 43 podstawy wymiaru zasiłku nie ustala się ponownie, jeżeli w pobieraniu zasiłków nie ma żadnej przerwy albo gdy przerwa nie przekracza miesiąca kalendarzowego. Powołany przepis nie wyjaśnia problemu występującego w praktyce ‒ czy wypłata ubezpieczonemu zaległych składników wynagrodzenia już po ustaleniu podstawy wymiaru zasiłku powinna powodować przeliczenie tej podstawy. W tej kwestii pomocna jest interpretacja przepisów zamieszczona przez ZUS w „Komentarzu do ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa ‒ wybrane zagadnienia”, stanowiącym załącznik do wytycznych członka zarządu nadzorującego pion świadczeń i orzecznictwa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.