Interpretacja indywidualna z dnia 8 listopada 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.611.2024.2.AM

Uznanie transakcji sprzedaży naczepy za eksport towarów i możliwości zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% na podstawie posiadanych dokumentów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 lipca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 26 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania transakcji sprzedaży naczepy za eksport towarów i możliwości zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% na podstawie posiadanych dokumentów. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 10 października 2024 r. (wpływ 15 października 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (z uwzględnieniem uzupełnienia wniosku)

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej. Podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, który składa deklaracje miesięczne.

Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy są usługi transportowe. W dniu (…) 2023 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży naczepy marki (...) nr rej.: (…) na Uzbekistan. Kupujący odebrał naczepę w godzinach popołudniowych i zobowiązał się, że zrobi odprawę celną po drodze w Polsce lub na Litwie i prześle dokumenty celne. Po wielokrotnych próbach skontaktowania Kupujący przesłał Wnioskodawcy zdjęcia:

-podbity CMR,

-dokument podobny do odprawy celnej,

-zdjęcia dowodu rejestracyjnego (naczepa została przerejestrowana),

-faktura podbita pieczątkami z urzędu z A podczas rejestracji.

Kupujący twierdzi, że więcej dokumentów nie otrzymał.

W piśmie z 10 października 2024 r. na pytania Organu Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi:

1)Na pytanie: „Czy dostawy naczepy, o której mowa we wniosku dokonał Pan na rzecz nabywcy mającego siedzibę działalności poza terytorium kraju?”Wnioskodawca odpowiedział, że odbiorca naczepy ma siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej – znajduje się w Uzbekistanie i tam naczepa została zarejestrowana.

2)Na pytanie: „Czy dokumenty posiadane przez Pana dotyczące transakcji objętej wnioskiem, w szczególności dokument nazwany jako „dokument podobny do odprawy celnej” są potwierdzone przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych?” Wnioskodawca odpowiedział, że dokument podobny do odprawy celnej jest wystawiony przez Litewski oddział celny.

3)Na pytanie: „Czy posiada Pan dokument celny potwierdzający wywóz towaru (naczepy) z Polski poza terytorium UE tj. komunikat IE-599?” Wnioskodawca odpowiedział, że nie posiada komunikatu IE-599.

4)Na pytanie: „Czy z dokumentu CMR, o którym mowa o opisie sprawy, wynika, że miejsce docelowe towaru (naczepy) transportowanego z Polski znajduje się poza terytorium Unii Europejskiej?” Wnioskodawca odpowiedział, że z dokumentu CMR wynika, że miejsce docelowe transportu naczepy znajduje się poza terytorium UE (pieczątki są z miejsca docelowego z Uzbekistanu).

5)Na pytanie: „Czy przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, otrzymał Pan dokument, potwierdzający wywóz towaru (naczepy) poza terytorium Unii Europejskiej, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu?” Wnioskodawca odpowiedział, że przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej otrzymał dokumenty, z których jednoznacznie wynika, że naczepa wyjechała poza terytorium Unii Europejskiej.

Pytanie

Czy na podstawie posiadanych dokumentów można uznać, że nastąpił eksport towarów i można zastosować 0% podatku VAT?

Pana stanowisko w sprawie (z uwzględnieniem uzupełnienia wniosku)

Zdaniem Wnioskodawcy, podatnicy podczas prowadzenia działalności gospodarczej, gdy dokonają sprzedaży towarów poza UE, tzn. eksport towarów, mogą zastosować 0% podatku VAT. Jednakże, aby móc skorzystać z tej stawki, muszą posiadać dokumenty potwierdzające wywóz towaru poza terytorium UE.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 19 stycznia 2024 r. orzekł że: „nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki 0% VAT wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił.

Nie jest więc tak, że jedynie dokumenty urzędowe, w których właściwe organy celne (polskie lub z innych państw członkowskich UE) potwierdziły wywóz towarów poza terytorium UE, dają podstawy do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% względem eksportu towarów, gdy dostawca wykaże, że towar został wysłany lub przetransportowany poza terytorium Unii i że w następstwie tej wysyłki lub tego transportu opuścił fizycznie terytorium Unii.”

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż zgodnie z art 41 ust. 6 i 6a ustawy VAT, stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Dokumentem, o którym mowa powyżej, jest w szczególności:

-dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu,

-dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność,

-zgłoszenie wywozowe na piśmie utrwalonym w postaci papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.

Z kolei art. 2 pkt 8 ustawy VAT rozróżnia pojęcie eksportu towarów na sytuacje, gdy towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz oraz gdy dostawa towarów jest realizowana przez nabywcę mającego siedzibę poza Polską lub na jego rzecz.

Jak wskazuje Sąd w Gliwicach „podsumowując, z analizowanych wyroków TSUE i orzeczeń polskich sądów administracyjnych wynika, że w przypadku eksportu towarów nie jest kluczowe posiadanie określonych dokumentów czy też objęcie towarów określoną procedurą, lecz sam fakt wywozu towarów poza granice Unii Europejskiej.” oraz doprecyzuje, że: „katalog dokumentów wskazany w art. 41 ust. 6a ustawy VAT jest katalogiem otwartym, co oznacza, że podatnik dla wykazania eksportu może posłużyć się każdym dokumentem, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.”

Oznacza to, że Organ podatkowy nie może odmówić prawa do zastosowania stawki 0% VAT wyłącznie na tej podstawie, że podatnik nie posiada określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił.

W ocenie Wnioskodawcy dochowane zostały wszystkie niezbędne czynności i zebrane dokumenty, aby można było do tej konkretnej sytuacji zastosować stawkę 0%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361, ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Według art. 2 pkt 1 ustawy:

Na mocy art. 2 pkt 3 ustawy:

Natomiast jak stanowi art. 2 pkt 5 ustawy:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Art. 2 pkt 22 ustawy stanowi, że:

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy:

Ustawodawca definiując pojęcie eksportu towarów, dokonał rozróżnienia sytuacji gdy będący przedmiotem wywozu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz, czy przez nabywcę mającego siedzibę poza Polską, lub na jego rzecz. Sytuacja, kiedy dostawca lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów z Polski poza terytorium Unii stanowi tzw. eksport bezpośredni (art. 2 pkt 8 lit. a ustawy). Natomiast eksport pośredni ma miejsce wówczas gdy wywóz towarów z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz (art. 2 pkt 8 lit. b ustawy).

Należy zauważyć, że art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy przewiduje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów, jednak z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które w przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Tylko zatem wywóz towarów, które w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu poza terytorium Unii Europejskiej znajdują się na terytorium kraju, stanowi eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 i art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegający opodatkowaniu w Polsce.

Podkreślić należy, że zarówno w treści ustawy o VAT, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

W myśl przepisu art. 41 ust. 4 ustawy:

Jednakże zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy:

Na podstawie art. 41 ust. 6a ustawy:

Według art. 41 ust. 7 ustawy:

Stosownie do art. 41 ust. 8 ustawy:

Jak stanowi art. 41 ust. 9 ustawy:

Art. 41 ust. 11 ustawy stwierdza natomiast, że:

Wskazać jednak należy, że aby uznać daną czynność za eksport towarów muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

·ma miejsce dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (eksport pośredni),

·wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej musi zostać potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Niespełnienie jakiejkolwiek z wymienionych wyżej przesłanek powoduje, że nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu przepisów ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan czynnym podatnikiem VAT i prowadzi Pan działalność gospodarczą. Głównym przedmiotem Pana działalności gospodarczej są usługi transportowe. W dniu (…) 2023 r. dokonał Pan sprzedaży naczepy marki (...) nr rej.: (…) do Uzbekistanu. Kupujący odebrał naczepę i zobowiązał się, że zrobi odprawę celną po drodze w Polsce lub na Litwie i prześle dokumenty celne. Po wielokrotnych próbach skontaktowania Kupujący przesłał Panu następujące zdjęcia: podbity CMR, dokument podobny do odprawy celnej - wystawiony przez Litewski oddział celny, zdjęcia dowodu rejestracyjnego, faktura podbita pieczątkami z urzędu z Uzbekistanu podczas rejestracji. Kupujący twierdzi, że więcej dokumentów nie otrzymał. Odbiorca naczepy ma siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej – znajduje się w Uzbekistanie i tam naczepa została zarejestrowana. Nie posiada Pan komunikatu IE-599. Z dokumentu CMR wynika, że miejsce docelowe transportu naczepy znajduje się poza terytorium UE (pieczątki są z miejsca docelowego z Uzbekistanu). Wskazał Pan, że przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej otrzymał dokumenty, z których jednoznacznie wynika, że naczepa wyjechała poza terytorium Unii Europejskiej.

Odnosząc się do kwestii objętej postawionym we wniosku pytaniem, w pierwszej kolejności wskazać należy, że jak wynika z okoliczności sprawy, nabywca odebrał od Pana naczepę w Polsce i dokonał odprawy celnej na Litwie. Posiada Pan dokument wystawiony przez litewski organ celny, potwierdzający wywóz naczepy poza terytorium UE. A zatem w niniejszej sprawie uznać należy, że opisana transakcja spełnia przesłanki do uznania jej za eksport towarów, bowiem:

·nastąpiła dostawa towarów w rozumieniu ustawy,

·nastąpił wywóz naczepy przez nabywcę poza terytorium Unii Europejskiej,

·wywóz naczepy został potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Z uwagi na fakt, że wywozu towarów dokonał Pana kontrahent będący nabywcą towaru, transakcja ta stanowi eksport pośredni, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy.

Z kolei aby możliwe było opodatkowanie eksportu towarów stawką podatku w wysokości 0%, konieczne jest spełnienie warunku dotyczącego otrzymania przez podmiot potwierdzenia wywozu towarów przez organ celny określony w przepisach celnych. Spełnienie tego warunku ma gwarantować, że faktycznie nastąpił wywóz towarów i że bez ich powrotnego przywozu nie będą one przedmiotem dostawy na terytorium kraju, która poprzez zastosowanie stawki 0% byłaby faktycznie nieopodatkowana.

Odnosząc się do kwestii objętej zakresem postawionego pytania należy wskazać, że zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy, możliwość zastosowania stawki 0% do eksportu towarów uwarunkowana jest posiadaniem, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Zatem, aby mógł Pan opodatkować sprzedaż stanowiącą eksport towarów stawką podatku w wysokości 0% - musi Pan posiadać dokument, który w sposób jednoznaczny potwierdza, że wysyłany towar opuścił terytorium Unii Europejskiej. Przykładowy katalog takich dokumentów wymieniony został w art. 41 ust. 6a ustawy. Przy tym, zauważyć należy, że nie jest to katalog zamknięty, na co wskazuje użyty w tym przepisie zwrot „w szczególności”.

Niemniej jednak, pomimo tego, że katalog dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy ma charakter otwarty, nie można przyjąć, że mogą to być inne dowody niż dokumenty „urzędowe”, w których właściwe organy celne (polskie lub z innych państw członkowskich UE) potwierdziły wywóz towarów poza terytorium UE.

W tym miejscu wskazać należy, że co do zasady zgłoszenia wywozowe towarów z obszaru celnego UE składane są w formie elektronicznej z wykorzystaniem Automatycznego Systemu Eksportu (AES). Zgłoszenie celne (wywozowe) w postaci komunikatu IE 515 jest składane przez zgłaszającego do właściwego urzędu wywozu. Z kolei urząd wyprowadzenia, tj. urząd celny graniczny, przez który towar opuszcza obszar celny Unii Europejskiej niezwłocznie po tym, jak towar opuścił obszar celny UE przesyła do urzędu wywozu (urzędu, w którym zostało złożone zgłoszenie celne) komunikat IE 518 zawierający wyniki kontroli przeprowadzonej w urzędzie wyprowadzenia. Po otrzymaniu przez urząd wywozu komunikatu IE 518 system AES generuje automatycznie komunikat IE 599 i przesyła go zgłaszającemu. Komunikat IE 599 jest dokumentem celnym potwierdzającym, także dla celów podatkowych, wywóz towarów poza terytorium UE przez wskazanego w zgłoszeniu wywozowym eksportera.

Należy dodatkowo zaznaczyć, że komunikat IE 599 może być wydany nie tylko przez administrację celną krajową, ale także przez inne unijne organy celne, jeśli odprawa celna wywozowa (eksportowa) miała miejsce na terenie innego państwa członkowskiego.

Zatem, dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium UE jest:

-elektroniczny komunikat IE 599 otrzymany w systemie AES,

-wydruk ww. komunikatu potwierdzony przez właściwy organ celny,

-elektroniczny komunikat IE 599 otrzymany poza systemem AES, jeżeli jego autentyczność jest zapewniona.

Dokumentem, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy uprawniającym do zastosowania stawki 0% przy eksporcie będzie również zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym lub kopia takiego zgłoszenia potwierdzona przez właściwy urząd celny. We wszystkich ww. przypadkach są to dokumenty o charakterze „urzędowym” wygenerowane w systemie AES lub potwierdzone przez właściwy urząd celny.

Z powyższego wynika więc, że pomimo tego, że katalog dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy jest katalogiem otwartym, nie można zastosować stawki VAT w wysokości 0% względem eksportu towarów na podstawie dowodów innych niż dokumenty „urzędowe”, w których właściwe organy celne (polskie lub z innych państw członkowskich UE) potwierdziły wywóz towarów poza terytorium UE.

W świetle zatem powołanych przepisów prawa wskazać należy, że dokument celny wystawiony przez organy celne innego państwa członkowskiego UE, potwierdzający wywóz towarów poza terytorium UE, na którym znajdują się informacje umożliwiające powiazanie go z poszczególnymi dostawami, jest dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium UE, o których mowa w art. 41 ust. 6 i ust. 6a ustawy.

Jak wynika z okoliczności sprawy, oprócz następujących dokumentów: podbitego CMR, zdjęcia dowodu rejestracyjnego (naczepa została przerejestrowana) oraz faktury podbitej pieczątkami z urzędu z Uzbekistanu podczas rejestracji, posiada Pan dokument wystawiony przez litewski organ celny. Ponadto wskazał Pan, że przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej otrzymał Pan dokumenty, z których jednoznacznie wynika, że naczepa wyjechała poza terytorium Unii Europejskiej.

Mając zatem na uwadze okoliczności sprawy, w świetle powołanych przepisów wskazać należy, że z posiadanych przez Pana dokumentów dotyczących transakcji dostawy na rzecz kontrahenta z Uzbekistanu dokumentem uprawniającym Pana do zastosowania stawki 0% będzie dokument wydany przez administrację celną państwa innego niż Polska, tj. litewski organ celny, potwierdzający wywóz towarów poza obszar celny UE, przy założeniu, że jest to dokument „urzędowy”, w którym urząd celny innego państwa członkowskiego potwierdza wywóz towarów poza terytorium UE i który został określony przepisami tego państwa.

Zatem, jeśli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym powstał obowiązek podatkowy, poza podbitym CMR, zdjęciem dowodu rejestracyjnego oraz fakturą podbitą pieczątkami z urzędu z Uzbekistanu, tj. dokumentami których nie można uznać za urzędowe, posiada Pan w swojej dokumentacji w postaci papierowej lub w elektronicznej dokument wydany przez administrację celną innego niż Polska państwa członkowskiego, potwierdzający wywóz towarów poza obszar celny UE, to ma Pan prawo do opodatkowania eksportu towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy stawką VAT w wysokości 0%.

A zatem oceniając Pana stanowisko uznałem je za prawidłowe pomimo częściowo odmiennej od Organu argumentacji przedstawionej w uzasadnieniu rozstrzygnięcia.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zastrzegamy, że rozstrzygnięcie, czy dokumenty, którymi Pan dysponuje, rzeczywiście potwierdzają dokonanie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ podatkowy, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Odnośnie powołanego przez Pana we własnym stanowisku wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach należy zauważyć, że wyroki sądów, są to rozstrzygnięcia odnoszące się do indywidualnych spraw i co do zasady wiążą one strony postępowania w tych konkretnych, indywidualnych sprawach nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne sprawy. Zatem powołane orzeczenie nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

·Zgodnie z art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).