Wyrok NSA z dnia 25 września 2024 r., sygn. III OSK 4787/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Tamara Dziełakowska (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Rafał Stasikowski sędzia del. WSA Hanna Knysiak-Sudyka Protokolant: asystent sędziego Adam Płusa po rozpoznaniu w dniu 25 września 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Głównego Policji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 listopada 2020 r. sygn. akt II SA/Wa 247/20 w sprawie ze skargi G. Z. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] listopada 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Komendanta Głównego Policji na rzecz skarżącego G. Z. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 23 listopada 2020 r., sygn. akt II SA/Wa 247/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Krakowie z [...] września 2019 r., na podstawie której odmówiono G.Z. (dalej: skarżący) wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystane urlopy wypoczynkowe lub dodatkowe za lata 2003-2005.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wywiódł organ zaskarżając ten wyrok w całości, a na podstawie art. 174 pkt. 1-2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej: P.p.s.a.), zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:

I. naruszenie przepisów prawa postępowania, tj. art. 145 § 1 pkt 1 lit. a w zw. z art. 141 § 4 P.p.s.a., poprzez uchylenie prawidłowej decyzji organu nr 187 z dnia 28 listopada 2019 r. i nieprzekonujące wyjaśnienie w jaki sposób organ ma dokonać prawidłowego wyliczenia sumy odpowiadającej ekwiwalentowi pieniężnemu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, bowiem wskazówki poczynione w tym przedmiocie przez Sąd pierwszej instancji nie są wystarczające do wykonania wyroku, a także poprzez wskazanie przepisów prawnych prawa materialnego, tj. art. 115a ustawy o Policji z uwzględnieniem skutków art. 190 ust. 4 i art. 66 ust. 2 Konstytucji RP oraz art. 115a ustawy o Policji (Dz. U. z 2019 r., poz. 161 ze zm.) z uwzględnieniem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 14 sierpnia 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach dotyczących wsparcia służb mundurowych nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, o zmianie ustawy o Służbie Więziennej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 1610, dalej: ustawa nowelizująca), których jednoczesne uwzględnienie przy ponownym rozpoznaniu sprawy spowoduje, że wyrok z dnia 9 października 2020 r. będzie niewykonalny, i pominięcie zasady wydatkowania środków publicznych tylko w sytuacji, gdy istnieje pozytywny przepis prawa, którym organ był związany na mocy art. 6 k.p.a. w zw. z art. 44 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, co świadczyło o dochowaniu przez organ zasady praworządności, a czego Sąd nie zauważył, co mogło mieć wpływ na jego treść;