Interpretacja indywidualna z dnia 6 listopada 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.641.2024.2.ST

Skutki podatkowe umorzenia wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 sierpnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 16 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 października 2024 r. (wpływ 28 października 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W dniu 17 grudnia 2004 r. Pan i Pana żona (dalej: Kredytobiorcy) zawarliście wspólnie umowę kredytu mieszkaniowego …, nr …, z Bankiem … z siedzibą w … (dalej: Bank).

Bank jest podmiotem, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawnionym do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów.

Oboje Kredytobiorcy podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 z późn. zm.; dalej: ustawa o pdof).

Panuje między Panem a Pana żoną ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej.

Kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty w całości na finansowanie własnego celu mieszkaniowego. Kredyt został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej i na ten cel został wykorzystany. Kredyt został zabezpieczony hipotecznie. Nie posiadacie Państwo innych inwestycji na cele mieszkaniowe. Nie korzystaliście Państwo dotychczas z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej niż ta, która była finansowana kredytem …, nr …., umowa z 17 grudnia 2004 r. (tj. kredytem, o którym mowa powyżej).

Pomiędzy Kredytobiorcami, a Bankiem (dalej łącznie: Strony) powstał spór dotyczący skuteczności poszczególnych postanowień umownych i całej umowy kredytu mieszkaniowego oraz ważności umowy. Efektem sporu było wszczęte przez Kredytobiorców postępowanie przeciwko Bankowi, które toczyło się przed Sądem Okręgowym w …, w którym Kredytobiorcy podnieśli zarzut nieważności umowy kredytu mieszkaniowego z uwagi na zawarte w niej klauzule abuzywne. W toku postępowania Bank zaproponował ugodę na poniższych warunkach:

1)kredyt mieszkaniowy udzielony na podstawie umowy z dnia 17 grudnia 2004 r. w walucie frank szwajcarski (CHF) zostanie rozliczony tak, jakby od daty zawarcia umowy stanowił kredyt złotowy (PLN),

2)po zmianie waluty zadłużenia na walutę polską Strony uzgadniają, że kredyt mieszkaniowy został spłacony i powstała nadpłata należna Kredytobiorcom,

3)Bank zobowiązuje się do zapłaty na rzecz Kredytobiorców kwoty nadpłaty wraz z odsetkami,

4)Bank zwalnia Kredytobiorców z długu (umarza zadłużenie Kredytobiorców), a Kredytobiorcy dokonane zwolnienie z długu przyjmują,

5)Bank uznaje kredyt za spłacony i nie będzie zgłaszał roszczeń w stosunku do Kredytobiorców w związku z umową,

6)Bank wyda Kredytobiorcom oświadczenie stanowiące podstawę wykreślenia z księgi wieczystej hipoteki ustanowionej celem zabezpieczenia kredytu,

7)Bank zobowiązuje się do zapłaty na rzecz Kredytobiorców kwoty 1 000 zł tytułem zwrotu uiszczonej opłaty od pozwu w niniejszej sprawie,

8)Bank zobowiązuje się do zapłaty na rzecz Kredytobiorców kwoty 5 400 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w niniejszej sprawie za pierwszą instancję,

9)Strony nie będą występować w przyszłości względem siebie z roszczeniami wywodzonymi z postanowień umowy,

10)ugoda wyczerpuje wszelkie wzajemne roszczenia Stron w zakresie objętym sporem, a zarazem wszelkie wzajemne roszczenia Stron objęte procesem, w którym ugoda jest zawierana.

Kredytobiorcy zawarli ugodę z Bankiem i w konsekwencji, w lipcu 2024 r. Bank zapłacił na wskazany rachunek bankowy wszystkie należne kwoty, zgodnie z warunkami ugody.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że umowa o kredyt hipoteczny została zawarta na 20 lat do grudnia 2024 r. Cel kredytu – budowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego.

Na pytanie Organu o treści: „Czy zgodnie z zawartą umową wszyscy kredytobiorcy odpowiadają za spłatę kredytu solidarnie, a więc do pełnej wysokości?”, wskazał Pan: „Tak”.

Na pytanie Organu o treści: „Datę nabycia, miejsce położenia oraz tytuł prawny jaki przysługuje Panu do nieruchomości sfinansowanej ze środków uzyskanych z kredytu (np. nieruchomość zabudowana budynkiem mieszkalnym, lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, inny – jaki?). Jeżeli jest to nieruchomość zabudowana budynkiem mieszkalnym, prosimy wskazać datę wybudowania budynku”, wskazał Pan: „Działka położona w …, otrzymana aktem darowizny od rodziców …. Po zawarciu związku małżeńskiego w 1996 r., wspólnota majątkowa małżeńska”.

Na pytanie Organu o treści: „Czy jest Pan właścicielem/współwłaścicielem ww. nieruchomości, dla której została zawarta umowa o kredyt?”, wskazał Pan: „Tak – współwłasność małżeńska”.

Na pytanie Organu o treści: „Na jakiej nieruchomości (prawie majątkowym) ustanowiono zabezpieczenie hipoteczne w związku z zaciągniętym kredytem hipotecznym?”, wskazał Pan: „własność – działki nr …”.

Na pytanie Organu o treści: „Na podstawie jakich przepisów prawa została podpisana ugoda z bankiem oraz kto jest stroną zawartego porozumienia?”, wskazał Pan: „… – Bank … Ugoda sądowa podpisana przez kredytobiorców w ramach postępowania sądowego zainicjowanego z ich powództwa o ustalenie nieważności umowy kredytowej oraz o zapłatę uiszczonych rat”.

Na pytanie Organu o treści: „Jakie ustalenia w sprawie umorzenia zobowiązania kredytowego zawiera wskazana we wniosku ugoda z bankiem? Co składało się na kwotę objętą ugodą – kwotę, w stosunku do której Pan jako kredytobiorca został zwolniony z długu, tj. czy była to kwota kapitału, kwota odsetek skapitalizowanych, kwota tzw. odsetek karnych (odsetek od zadłużenia przeterminowanego) opłaty, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorcę było niezbędne do zawarcia umowy kredytu, z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń? Jeżeli w skład ww. kwoty wchodziła kwota odsetek karnych (odsetek od zadłużenia przeterminowanego), to czy w zawartej umowie kredytu określone zostały jednoznacznie, wiążące dla stron umowy, zasady naliczenia takich odsetek? Prosimy o udzielenie jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie, wybierając spośród wskazanych kwot”, wskazał Pan: „Podpisany egzemplarz znajduje się w sądzie. Jeżeli chodzi o zwolnienie z długu to szczegóły w tym zakresie określa § 1 ust. 10 ugody, w którym jest wyraźnie wskazane jakie kwoty obejmuje umorzenie i z czego one wynikają”.

Pytanie

Czy przysługuje Panu zwolnienie z poboru podatku dochodowego od kwoty umorzonej na podstawie ugody z Bankiem części długu z tytułu kredytu mieszkaniowego, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe?

Pana stanowisko w sprawie

Uważa Pan, że przysługuje Panu zwolnienie z poboru podatku dochodowego od kwoty umorzonej na podstawie ugody z Bankiem części długu z tytułu kredytu mieszkaniowego, zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe.

Przywołany przepis, tj. § 1 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia stanowi:

„§ 1.1. Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot:

1)umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w przypadku gdy:

a)kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego - gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz

b)osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniowej”.

Kwota otrzymana od Banku, stanowiąca umorzoną na podstawie ugody z Bankiem część długu z tytułu kredytu mieszkaniowego spełnia warunki określone w cytowanym powyżej przepisie, tj.:

-kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, służącej zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych jednego gospodarstwa domowego;

-Kredytobiorcy nie korzystali z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż powyższa inwestycji mieszkaniowej.

Ponadto spełnione są pozostałe warunki wymienione w ww. rozporządzeniu, w szczególności:

-kredyt został udzielony 17 grudnia 2004 r. przez Bank, będący podmiotem, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawnionym do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów;

-kredyt został zabezpieczony hipotecznie;

-kredyt został zaciągnięty na budowę własnego budynku mieszkalnego;

-Kredytobiorcy otrzymali od Banku kwotę, stanowiącą umorzoną na podstawie ugody z Bankiem część długu z tytułu kredytu mieszkaniowego, w lipcu 2024 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Reguły dotyczące opodatkowania

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Powołany przepis wyraża tzw. zasadę powszechności opodatkowania. Regułą jest, że każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną podlega opodatkowaniu, wyjątkiem zaś jest sytuacja, gdy dochód opodatkowaniu nie podlega. Wyjątki od omawianej zasady dotyczą:

·dochodów, które zostały wprost wymienione przez ustawodawcę w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako zwolnione z podatku oraz

·dochodów, od których zaniechano poboru podatku w drodze rozporządzenia ministra właściwego do spraw finansów publicznych wydanego na podstawie art. 22 ustawy Ordynacja podatkowa (rozporządzenie takie może być wydane w przypadkach uzasadnionych interesem publicznym lub ważnym interesem podatników).

W myśl art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy:

Z przedstawionych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, niemające charakteru zwrotnego.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić, w każdej sytuacji, gdy podatnik – czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów – uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Wskazać również należy, że dla celów podatkowych przyjmuje się – co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie – że pojęcie nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Źródła przychodów

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Umorzenie wierzytelności

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2488 ze zm.):

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że umorzenie wierzytelności następuje w przypadku zwolnienia z długu, czyli zrzeczenia się przez wierzyciela prawa do wierzytelności, bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. Takie zrzeczenie się, pod warunkiem, że dłużnik je przyjmie, powoduje, że zobowiązanie wygasa.

Zgodnie bowiem z instytucją zwolnienia z długu uregulowaną w art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Tak więc dla umorzenia wierzytelności koniecznym jest zgoda dłużnika (np. uzyskana w wyniku ugody, czy poprzez oświadczenie).

Tym samym, umorzona kwota wierzytelności z tytułu zaciągniętego kredytu hipotecznego (kwota kapitału i odsetek), stanowi przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu nieodpłatnych świadczeń, klasyfikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Zaniechanie poboru podatku

Jednakże zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 102):

Natomiast w myśl § 3 komentowanego rozporządzenia:

Z kolei § 4 ww. rozporządzenia stanowi, że:

Zgodnie z treścią ww. art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochody, od których zaniechano poboru podatku nie są wykazywane w zeznaniach rocznych i nie podlegają opodatkowaniu oraz zgłoszeniu do urzędu skarbowego.

Należy wskazać, że w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe zrezygnowano z wymogu zaciągnięcia kredytu na „własne” cele mieszkaniowe. Istotne jest, żeby kredyt mieszkaniowy został przeznaczony na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.Określając kredyt mieszkaniowy objęty zaniechaniem, ww. rozporządzenie odwołuje się do wydatków, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z powyższego wynika zatem, że zaniechanie poboru podatku dochodowego na podstawie ww. rozporządzenia znajdzie zastosowanie do umorzonych od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2024 r. osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów zaciągniętych na cele mieszkaniowe i zabezpieczonych hipotecznie, udzielonych przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw, w przypadku, gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego – gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej oraz w przypadku, gdy osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a) inwestycji mieszkaniowej (§ 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. rozporządzenia). Istotne jest, żeby kredyt mieszkaniowy został przeznaczony na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, udzielony 17 grudnia 2004 r. Panu i współkredytobiorcy (Pana żonie) kredyt, wypełnia przesłanki do uznania go za kredyt mieszkaniowy, o którym mowa w ww. rozporządzeniu.

Pana skutki podatkowe z tytułu umorzenia części wierzytelności

Z treści wniosku wynika, że:

·17 grudnia 2004 r. zaciągnął Pan i Pana żona kredyt hipoteczny we frankach szwajcarskich na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z umową kredytową kredyt został zaciągnięty na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego;

·Ww. kredyt został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej;

·Kredyt mieszkaniowy został udzielony przez Bank;

·Tytułem zabezpieczenia kredytu została ustanowiona hipoteka na nieruchomości - działce nr …;

·Zawarcie ugody z Bankiem skutkowało umorzeniem pozostałej do spłaty kwoty kredytu;

·Kredytobiorcy otrzymali od Banku kwotę, stanowiącą umorzoną na podstawie ugody z Bankiem część długu z tytułu kredytu mieszkaniowego, w lipcu 2024 r.

·W przeszłości nie korzystał Pan z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu innego kredytu mieszkaniowego, o którym mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe.

Pana wątpliwość budzi kwestia, czy w Pana sprawie zastosowanie znajdzie zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe.

Jak wskazano powyżej, jedną z przesłanek skorzystania z zaniechania poboru podatku jest przeznaczenie kredytu na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślić należy, że z literalnego brzmienia § 1 ust. 2 pkt 3 ww. rozporządzenia Ministra Finansów wynika, że kwotami wierzytelności, które mogą korzystać z zaniechania poboru podatku są kwoty kapitału, odsetek, prowizji i opłat niezbędnych do zawarcia kredytu mieszkaniowego. Natomiast do dochodu z tytułu umorzenia wierzytelności wynikających z kredytu zaciągniętego na pokrycie kosztów dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń, zaniechanie nie ma zastosowania.

Z opisu sprawy wynika, że zgodnie z umową kredyt został przeznaczony na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że umorzone przez Bank zadłużenie z tytułu kredytu hipotecznego (udzielonego w dniu 17 grudnia 2004 r.) na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego stanowi dla Pana przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu nieodpłatnych świadczeń klasyfikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie należy wskazać, że w przypadku gdy – jak Pan stwierdził – ww. kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, to w sytuacji umorzenia ww. kredytu znajdzie w stosunku do Pana zastosowanie zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego, obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy zastrzec, że interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w kontekście przedstawionego pytania, natomiast nie dotyczy innych kwestii wynikających z opisu sprawy, które nie były przedmiotem pytania i własnego stanowiska w sprawie.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ wydając interpretację nie prowadzi postępowania dowodowego, opierając się na opisie stanu faktycznego przedstawionym we wniosku. W związku z powyższym dokumenty dołączone do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji przez tut. Organ w ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pana. Nie wywołuje skutków prawnych dla współkredytobiorcy (Pana żony).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnegow ... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).