Interpretacja indywidualna z dnia 31 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.461.2024.2.AG

Zaliczenie kosztów programu Multisport do kosztów uzyskania przychodów, art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 sierpnia 2024 r. za pośrednictwem Poczty Polskiej wpłynął Państwa wniosek z 9 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy koszty ponoszone przez spółkę w związku z programem Multisport mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 11 października 2024 r. wezwano Państwa do uzupełnienia wniosku, co też nastąpiło 18 i 28 października 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka (...) sp. z o.o. dalej określana jako „Wnioskodawca” lub „Spółka”, jest przedsiębiorstwem specjalizującym się w dziedzinie outsourcingu. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce oraz czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spółka oferuje swoim pracownikom możliwość skorzystania z programu Multisport, który jest obecnie szeroko akceptowanym standardem rynkowym, szczególnie w branży w której działa Wnioskodawca.

Benefit w postaci karty Multisport jest dla pracowników dobrowolny, tzn., że każdy pracownik ma prawo zdecydować o tym, czy chce skorzystać z pakietu Multisport oraz wybiera dla siebie odpowiedni wariant (Light, Classic, Plus) w zależności od swoich potrzeb i preferencji.

Koszty związane z programem Multisport są częściowo pokrywane przez Spółkę, która finansuje część abonamentu dla pracowników ze środków obrotowych, jako element polityki socjalnej i benefitu pracowniczego. Pracownicy pokrywają pozostałą część kosztów, proporcjonalnie do wybranego wariantu.

Koszty związane z programem Multisport ponoszone przez spółkę mają na celu motywowanie obecnych współpracowników do bardziej efektywnej pracy oraz zwiększenie atrakcyjności Wnioskodawcy jako partnera biznesowego dla potencjalnych współpracowników, których pozyskanie jest kluczowe z perspektywy działalności Spółki. Regularne korzystanie z obiektów sportowych pomaga w redukcji stresu, poprawie wydajności pracy oraz zmniejszeniu absencji chorobowych.

Do tej pory, część finansowana przez pracodawcę nie stanowiła w Spółce kosztów uzyskania przychodów. Spółka powzięła wątpliwości, czy część finansowana przez pracodawcę w zakresie karty Multisport nie powinna być jednak ujmowana jako koszt uzyskania przychodu. Spółka pragnie uzyskać jednoznaczną interpretację prawną, która pozwoli na ujęcie tych wydatków w kosztach uzyskania przychodu zgodnie z obowiązującymi przepisami.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że z karty Multisport mają możliwość skorzystania w spółce (...) zarówno pracownicy jak i partnerzy biznesowi, którzy mają charakter współpracowników, co oznacza, iż współpracują ze Spółką długofalowo przy realizacji określonych projektów. Korzystanie z benefitu w postaci karty Multisport jest dobrowolne, tzn. pracownik lub partner biznesowy (współpracownik) mogą zgłosić chęć korzystania z benefitu. Możliwość korzystania z karty oraz jej wartość nie są ujmowane w umowach zawartych pomiędzy spółką (...) a partnerami biznesowymi. Partnerzy biznesowi, jeśli zgłoszą chęć korzystania z karty Multisport, płacą pełnę kwotę wartości benefitu, bez dofinansowania ze strony spółki (...). Partnerzy biznesowi są refakturowani przez spółkę (...) na kwotę benefitu. Kwota benefitu zależy od wybranego pakietu przez partnera biznesowego. Wartość benefitu nie stanowi więc części wynagrodzenia, jest dodatkowym kosztem dla partnera biznesowego.

„Potencjalnymi współpracownikami” nazywją Państwo kandydatów na stanowiska pracownicze lub kandydatów na partnerów biznesowych, którzy zgłaszają chęć podjęcia pracy/współpracy w spółce (...). Tym osobom spółka proponuje możliwość skorzystania z benefitu oraz wybrania dla siebie odpowiedniego pakietu po podpisaniu umowy. Zabieg ten ma na celu zachęcić potencjalnego pracownika do podjęcia pracy w spółce (...).

Pytanie

Czy koszty ponoszone przez spółkę w związku z programem Multisport mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Aby zakwalifikować określony wydatek jako koszt uzyskania przychodu, zgodnie z przyjętym stanowiskiem w literaturze przedmiotu, konieczne jest jednoczesne spełnienie poniższych warunków:

- wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku został pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

- wydatek musi być definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub mieć wpły w na wielkość osiągniętych przychodów (bezpośrednio lub pośrednio), tj. pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- wydatek musi zostać właściwie (rzetelnie) udokumentowany,

- wydatek nie może znajdować się w enumeratywnym katalogu wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.

Uwzględniając powyżej przytoczone kryteria - w Państwa ocenie - ponoszone przez Spółkę koszty na program Multisport dla pracowników będą stanowiły koszty uzyskania przychodu Spółki na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepis ten stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Uważają Państwo, że korzystanie z programu Multisport ma wpływ na kondycję fizyczną i psychiczną pracowników, co w konsekwencji może przekładać się na lepszą efektywność pracy i mniejsze absencje chorobowe. Multisport oddziałuje również na poprawę komunikacji wewnętrznej i motywację do pracy poprzez zintegrowanie pracowników, stworzenie dobrej atmosfery i zacieśnienie więzi pomiędzy pracownikami, jak i pracownikami a pracodawcą. To w konsekwencji zwiększa efektywność pracy, a więc pośrednio również przychody Spółki, co może zostać uznane za koszty ponoszone w celu osiągnięcia przychodów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie zauważyć należy, że stosownie do Państwa stanowiska oraz zadanego pytania wyznaczających zakres rozpatrywanego wniosku, przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest wyłącznie ocena skutków podatkowych kosztów programu Multisport ponoszonych na rzecz pracowników.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz art. 16 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

- wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w stosownych przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo -skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, zawiera enumeratywną listę wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów, co oznacza, że każdy koszt dający się zakwalifikować do którejkolwiek z pozycji wymienionej na tej liście nie będzie mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, nawet jeśli był poniesiony w celu osiągnięcia przychodów.

Jednocześnie podkreślić należy, że nieujęcie danego wydatku w katalogu kosztów niepotrącalnych, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie oznacza automatycznie, że inne koszty w nim niewymienione, tymi kosztami mogą być. W takim przypadku należy bowiem badać, czy dany koszt poniesiony został w celu uzyskania przychodu (zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu).

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność.

Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien więc wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym. W tym celu każdorazowo wymagana jest ocena istnienia związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodów lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy wydatki na program Multisport dla pracowników Spółka będzie mogła zaliczać do kosztów uzyskania przychodu.

Jak wynika z opisu sprawy możliwość korzystania z programu Multisport przez pracowników Spółki:

- motywuje pracowników do bardziej efektywnej pracy

- zwiększa atrakcyjność Spółki jako pracodawcy

- integruje pracowników

- prowadzi do zacieśniania więzi pomiędzy pracownikami i pracodawcą

- zmniejsza absencję chorobową

Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej korzyści płynące z korzystania pracowników z programu Multisport należy zgodzić się z państwa stanowiskiem, że koszty finansowania tego programu, pokryte ze środków obrotowych Spółki mogą zostać uznane za poniesione w celu osiągnięcia przychodów, a tym samym stanowić koszty podatkowe.

Państwo stanowisko należy zatem uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).