Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 29 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.565.2024.1.AK

Brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją inwestycji.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 października 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 3 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w kwestii braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją inwestycji pn. „…”.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina (…) (dalej: Gmina) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT).

Gmina dokonała centralizacji rozliczeń VAT Gminy i jednostek organizacyjnych.

Gmina ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego (…) oraz ze środków własnych zrealizowała inwestycję pod nazwą „…” (dalej: Inwestycja).

Gmina (…) posiada tytuł prawny do nieruchomości, na której zostało zrealizowane zadanie.

Gmina (…) w ramach zrealizowanej inwestycji, wypełnia swoje ustawowe zadania, wynikające z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. 2024, poz. 609), który stanowi, że gminy wykonują zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym niezastrzeżone ustawami, na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 pkt 10 i 17 ww. ustawy – sprawy z zakresu kultury fizycznej oraz sprawy w zakresie pobudzania aktywności obywatelskiej – należą do zadań własnych gminy.

Pomieszczenia klubowe stanowiły niewystarczająco atrakcyjne miejsca integracji społecznej, zwłaszcza w kontekście przystosowania jej dla potrzeb osób młodych. Tor rolkowy jest niewątpliwie jedną z atrakcji klubu, która często jest wybierana jest jako miejsce integracji dzieci i młodzieży, nie mniej jednak jest to atrakcja sezonowa, z której ciężko korzystać w okresie jesienno-zimowym, zwłaszcza przy złych warunkach atmosferycznych. W obiekcie (…) było brak przestrzeni wykorzystywanej przez cały rok, w której trenować mogą mieszkańcy miasta zarówno indywidualnie, jak i w grupach.

Realizacja projektu stanowiła zatem odpowiedź na zdiagnozowane niedobory. Zakres projektu polegał na zakupie elementów wyposażenia siłowni w obiekcie już istniejącym.

Cel główny to:

-utworzenie miejsca integracji społecznej, miejsca nawiązywania kontaktów,

-poprawy jakości życia mieszkańców za sprawą wzrostu dostępu do atrakcyjnej i bezpłatnej infrastruktury rekreacyjnej,

-poprawa wizerunku gminy na tle sąsiednich miejscowości,

-wykorzystanie potencjału środowiskowego i kulturowego gminy.

Inwestycja w znaczący sposób wpłynie na:

-podniesienie jakości życia mieszkańców,

-poczucie ich przynależności lokalnej,

-wzrost zadowolenia mieszkańców z wykorzystania potencjału rekreacyjnego gminy,

-utworzenie atrakcyjnej przestrzeni do spędzania czasu wolnego mieszkańców,

-nawiązywanie relacji sąsiedzkich, biznesowych oraz oddziaływać będzie na kwestie związane z rekreacją obszaru.

Dzięki realizacji projektu mieszkańcom została udostępniona nowoczesna przestrzeń pełniąca miejsce integracji społecznej, co przełoży się bezpośrednio na wzmocnienie kapitału społecznego (…).

Powyższe wyposażenie obiektu pozwoli na stworzenie w obrębie pomieszczeń klubowych atrakcyjnego miejsca integracji społecznej mieszkańców (…), w tym grup defaworyzowanych (osób młodych i osób o niskich kwalifikacjach). Doposażenie budynku klubowego stanowić będzie również odpowiedź na zdiagnozowane potrzeby osób o niskich kwalifikacjach. Jak wynika ze strategii, osoby stanowiące tę grupę to osoby o niskich kwalifikacjach pozostające bez zatrudnienia. Obiekt klubowy będzie stanowił atrakcję udostępnioną bezpłatnie (nie występują ograniczenia związane z koniecznością ponoszenia dodatkowych kosztów przez osoby bezrobotne), będzie stanowił miejsce spotkań i podnoszenia kwalifikacji.

Integracja społeczna (w tym grup defaworyzowanych opisanych wyżej) w pomieszczeniach klubowych (nowo utworzonej siłowni) nastąpi m.in. poprzez:

-organizację szkoleń tematycznych (zależnych od zdiagnozowanych potrzeb), szkolenia przy współpracy np. z UM (…) – z zakresu promocji zdrowego stylu życia,

-organizację nowych form aktywności obecnie nie występujących na terenie miasta – ćwiczenia na siłowni,

-zajęcia prowadzone przez wolontariuszy pomagające w podnoszeniu umiejętności osób młodych w zakresie umiejętności korzystania z urządzeń siłowni (w tym promocja zachowań niwelujących wady postawy, przeciwdziałania kontuzjom itp.).

Realizacja działań dla grup defaworyzowanych zostanie potwierdzona sprawozdaniami.

Zgodnie z powyższym wskazaniem, projekt ukierunkowany jest na zaspokojenie potrzeb obu grup defaworyzownych (osoby młode, osoby o niskich kwalifikacjach) – utworzone zostanie miejsce spotkań, co przełoży się na wzrost poczucia lokalnej przynależności, nawiązywania kontaktów, wzrost aktywności fizycznej. Wzrost poczucia własnej wartości osób z grup defaworyzowanych wpłynie na otwartość tych osób na podejmowanie nowych wyzwań, w tym zawodowych, co przełoży się na poprawę ich sytuacji na rynku pracy.

Zakres rzeczowy projektu obejmuje dostawę wyposażenia do budynku klubowego przy ul. (...), tj.: rowerów pionowych, bieżni elektrycznych, trenaży eliptycznych, wioślarzy treningowych, bramy treningowej wraz z osprzętem oraz montaż i rozmieszczenie w miejscu użytkowania, podłączenie urządzeń do niezbędnych mediów, uruchomienie sprzętu, szkolenie personelu.

Faktura dokumentująca poniesione wydatki na realizację Inwestycji była wystawiona na Gminę. Sprzęt jest udostępniony bezpłatnie dla osób zamieszkujących miasto (…).

Gmina (…) realizując ww. projekt pn. „…” realizuje zadania własne nałożone na jednostkę samorządu terytorialnego przepisami ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, określone w art. 7 ust. 1 pkt 10, a tym samym nie prowadzi sprzedaży towarów ani usług opodatkowanej podatkiem VAT związanych ze zrealizowaną inwestycją.

Pytanie

Czy Gminie (…) przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją inwestycji pn. „…”?

Państwa stanowisko w sprawie

Gmina (…) jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest uprawniona do odliczenia podatku VAT z faktury dokumentującej poniesione wydatki związane z realizacją Inwestycji, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, z uwagi na fakt, że Gmina nie dokonuje odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1-2 ustawy o VAT.

Zrealizowana inwestycja nie jest związana ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT, w związku z czym Gmina zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma prawa do odliczania podatku VAT naliczonego z faktury VAT dokumentującej wydatki związane z realizacją inwestycji pn. „…”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanego wyżej art. 86 ust. 1 wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Ponadto należy zauważyć, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i zrealizowali Państwo inwestycję pn. „…”.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją ww. inwestycji.

Jak wskazano na wstępie, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W analizowanej sprawie kryteria uprawniające do odliczenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie są/nie będą spełnione. Jak wynika z okoliczności sprawy, zrealizowali Państwo ww. inwestycję w ramach zadań własnych Gminy wynikających z ustawy o samorządzie gminnym. Obiekt klubowy oraz sprzęt będą udostępniane bezpłatnie. Jak sami Państwo wskazali, nie prowadzą Państwo sprzedaży towarów ani usług opodatkowanej podatkiem VAT związanych z ww. inwestycją.

W konsekwencji, ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, nie będą mieli Państwo prawa do odliczenia podatku VAT w trybie art. 86 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, należy stwierdzić, że nie będzie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją inwestycji pn. „…”.

Zatem Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy wskazać, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi  (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00