Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 3 października 2024 r., sygn. I SA/Go 207/24
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Niedzielski Sędziowie Sędzia WSA Damian Bronowicki (spr.) Sędzia WSA Alina Rzepecka Protokolant starszy sekretarz sądowy Agnieszka Czajkowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 października 2024 r. sprawy ze skargi F. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w [...] na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług za marzec 2017 roku oddala skargę w całości.
Uzasadnienie
F. sp. z o. o. z siedzibą w [...] (zwana dalej jako: skarżąca, spółka), reprezentowana przez pełnomocnika, wniosła skargę na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] (zwany dalej jako: organ, DIAS) z [...] maja 2024 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w [...] (zwanego dalej jako: organ I instancji) nr [...] z [...] grudnia 2023 r., odmawiającą stwierdzenia nadpłaty za marzec 2017 r. w związku z pobraniem przez komornika nienależnego podatku od towarów i usług naliczonego przy egzekucyjnej sprzedaży nieruchomości zabudowanych budynkami mieszkalnymi położonymi przy ul. [...] i [...] w [...] w dniu [...] marca 2017 r.
W sprawie został przez organy podatkowe ustalony następujący stan faktyczny.
Wnioskiem z [...] kwietnia 2020 r. skarżąca zwróciła się o stwierdzenie nadpłaty
i zwrot nadpłaty w podatku od towarów i usług w łącznej kwocie 158.943,80 zł wyliczonego przy egzekucyjnej sprzedaży nieruchomości zabudowanych budynkami mieszkalnymi położonymi przy ul. [...] i [...] w [...] w dniu [...] marca 2017 r. W uzasadnieniu wniosku wskazała, że [...] marca 2017 r. komornik dokonał sprzedaży egzekucyjnej należących do spółki nieruchomości zabudowanych budynkami mieszkalnymi położonymi przy ul. [...] i [...]. Dokonując swoich czynności komornik naliczył podatek od towarów i usług w stawce 23% w łącznej kwocie 158.943,08 zł i odprowadził go jako płatnik do urzędu skarbowego. Sprzedaż udokumentował fakturami [...] i [...] z dnia [...] marca 2017 r. wystawionymi w imieniu podatnika. Postępowanie komornika było nieprawidłowe, ponieważ w chwili dostawy były to nieruchomości mieszkalne, a od ich pierwszego zasiedlenia, tj. oddania innym osobom do używania na podstawie umów najmu, minęły już wcześniej dwa lata. Jako że ani kupujący ani sprzedający nie wybrali dla tej dostawy opcji opodatkowania transakcji, to dostawa była zwolniona z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.; zwana dalej jako: ustawa o VAT). Aby skorygować błąd komornika (płatnika), spółka uzyskała od niego duplikaty ww. faktur, przygotowała ich korekty i wysłała listem poleconym za potwierdzeniem odbioru do nabywcy spółki L. sp. z o. o. w [...]. Nabywca otrzymał korekty w dniu [...] kwietnia 2020 r. i z tą chwilą miał już pełną wiedzę i obowiązek dokonać korekty swoich rozliczeń za marzec 2017 r. Z tą też chwilą podatnik nabył prawo do skorygowania rozliczenia sprzedaży z [...] marca 2017 r. i do zwrotu podatku naliczonego przez komornika sądowego w trybie art. 108 ustawy o VAT. Korekty podatku i zwrot nadpłaty odbywają się poza deklaracją (sprzedaż nie była wcześniej wykazana w deklaracji) i poza plikami JPK. Nie umieszcza się w nich bowiem korekt faktur niebiorących udziału w normalnym rozliczeniu VAT.