Interpretacja indywidualna z dnia 8 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.371.2024.2.RST

Miejsce opodatkowania świadczenia polegającego na organizacji zjazdu przedstawicieli organizacji.

Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 lipca 2024 r. wpłynął za pośrednictwem ePUAP Państwa wniosek z 12 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy miejsca opodatkowania świadczenia polegającego na organizacji zjazdu przedstawicieli organizacji. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 19 września 2024 r. (wpływ 19 września 2024 r.) Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest organizacją samorządu gospodarczego (...).

Wnioskodawca posiada osobowość prawną i działa na podstawie (...). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.

Do zadań Wnioskodawcy należy m.in.:

- (...)

Wnioskodawca prowadzi działalność (...).

(...) jest stowarzyszeniem zrzeszającym (...). Misją organizacji jest (...).

W październiku br. Wnioskodawca będzie organizowała w Polsce (...) zjazd (...). Podmioty te to stowarzyszenia będące podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U.2024 poz.361 ze zm.; dalej: ustawa o VAT). Wnioskodawca wskazuje również, że członkowie organizacji (...), którzy będą brać udział w planowanym wydarzeniu nie posiadają i nie będą posiadać w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności.

W programie wydarzenia oprócz walnego zebrania sprawozdawczo-wyborczego (mającego na celu podsumowanie działań organizacji oraz wybór władz na kolejną kadencję) zaplanowano też panel dyskusyjny, a także dodatkowo m.in.: kolacje, lunche, zwiedzanie (...), muzeum.

Wnioskodawca jako organizator ma zapewnić przejazdy, wyżywienie, zwiedzanie itp. wszystkim uczestnikom. Powyższe usługi uwzględnione zostaną w cenie uczestnictwa w wydarzeniu, natomiast za nocleg goście zapłacą oddzielnie. Świadczona przez Wnioskodawcę usługa udokumentowana zostanie fakturami, wystawionymi na rzecz poszczególnych członków organizacji (...).

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

1)jakie konkretnie czynności/świadczenia będą wchodzić w skład realizowanego przez Wnioskodawcę zjazdu, należało wymienić i opisać okoliczności zdarzenia, w tym jednoznacznie wskazać jakie świadczenia/aktywności oprócz organizacji walnego zebrania sprawozdawczo-wyborczego oraz panelu dyskusyjnego Wnioskodawca będzie zobowiązana zapewnić członkom organizacji;

Wnioskodawca jako organizator wydarzenia zobowiązana jest zapewnić (wynająć) sale w których odbędą się wydarzenia, tj. główna konferencja i panele tematyczne jako zdarzenia towarzyszące. Ponadto, Wnioskodawca zobowiązany jest do zapewnienia wyżywienia podczas wydarzenia, zarówno w trakcie obrad i paneli (przerwy kawowe) jak również obiady i kolację, w tym także uroczystą kolację podczas której nastąpi wręczenie nagród. Wnioskodawca zapewnia także gościom transport pomiędzy miejscem obrad a miejscem zakwaterowania, transport w trakcie zwiedzania miasta wraz z opieką przewodnika.

2)które z czynności/świadczeń do których będzie zobowiązany Wnioskodawca w celu organizacji zjazdu, wymienionych w odpowiedzi na pytanie nr 1, będzie wykonywała samodzielnie, a które będą nabywane od podmiotów zewnętrznych w celu organizacji zjazdu;

Samodzielnie Wnioskodawca zajmuje się koordynacją całego wydarzenia, za co odpowiedzialne są 4 wybrane osoby (członkowie (...)). W pozostałym zakresie usługi są nabywane od innych podmiotów, w tym usługi wynajmu obiektu na cele paneli i obrad stowarzyszenia, koszty transportu i zwiedzania czy też koszty wyżywienia.

3)w jakim celu Wnioskodawca organizuje zjazd przedstawicieli członków organizacji (...), należało opisać okoliczności zdarzenia;

Co pół roku organizowany jest zjazd przedstawicieli członków organizacji wchodzących w skład (...). W ramach zjazdów odbywają się wybory najwyższych władz stowarzyszenia (co 2 lata), spotkania i panele dyskusyjne dotyczące zarówno aktualnej sytuacji jak i perspektyw branż związanych ze stowarzyszeniem, tj. branży (...).

Z uwagi na przyjęte przez (...) model, najbliższy zjazd ((...). zjazd w historii) odbędzie się w Polsce w związku z polską prezydencją w Radzie Unii Europejskiej, która rozpocznie się z dniem 1 stycznia 2025 r. Na wydarzeniu organizowanym przez Wnioskodawcę dojdzie do kolejnych wyborów do Zarządu (...).

Podsumowując, organizowane przez Wnioskodawcę wydarzenie jest cyklicznym spotkaniem członków stowarzyszenia (...) na którym omawiane są najbardziej istotne kwestie z punktu widzenia podmiotów prowadzących działalność w branży (...), jak również co 2 lata dochodzi do wyborów najwyższych władz stowarzyszenia.

4)jakie świadczenie określone będzie na fakturze, za co i w jaki sposób Wnioskodawca będzie fakturować członków organizacji, należało wyjaśnić;

Wnioskodawca wskazał, że w treści faktury wskazana zostanie opłata z tytułu uczestnictwa w wydarzeniu. Będzie to jedna zbiorcza opłata, która obejmie wszystkie świadczenia oferowane przez Wnioskodawcę w ramach wydarzenia, za wyjątkiem usługi noclegu - co jest przedmiotem odrębnych wyjaśnień w pytaniu nr 6.

5)czy organizując zjazd Wnioskodawca będzie działać we własnym imieniu i na własny rachunek, tj. będzie otrzymywać od dostawców usług faktury wystawione na Wnioskodawcę (kto na fakturze wskazany będzie jako odbiorca usług), należało wyjaśnić okoliczności zdarzenia;

Wnioskodawca jest organizatorem wydarzenia - organizuje je we własnym imieniu i na własny rachunek. Wszystkie umowy na organizację wydarzenia zawierane są przez Wnioskodawcę, jak również wszystkie faktury wystawiane przez kontrahentów będą wystawione na dane Wnioskodawcy.

Jedynym wyjątkiem są usługi noclegowe - w tym zakresie Wnioskodawca udzieli odpowiedzi na kolejne pytanie.

6)z czego wynika fakt, że za nocleg goście zapłacą oddzielnie, należało wyjaśnić w tym wskazać w jaki sposób będzie fakturowana usługa związana z noclegiem oraz kto będzie świadczył tą usługę i na czyją rzecz.

Wnioskodawca wskazał, że z uwagi na oczekiwania uczestników co do zindywidualizowanych potrzeb w zakresie noclegu, w tym m.in. rodzaju pokoju, ilości osób, dokładnego termin korzystania z usługi noclegowej, podjęta została decyzja, że usługi te będą nabywane bezpośrednio przez uczestników wydarzenia.

W związku z tym, to uczestnicy dokonują płatności za usługę świadczoną przez hotel, faktury wystawiane przez hotel są bezpośrednio na uczestników korzystających z usługi noclegowej. Działania Wnioskodawcy w zakresie noclegów ograniczyły się jedynie do uzgodnienia z hotelem dostępności miejsc noclegowych.

Pytanie

Czy usługi wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz członków organizacji biorących udział w planowanym wydarzeniu, będących podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT, będą opodatkowane zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, tj. w miejscu siedziby usługobiorcy?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy usługi wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz członków organizacji biorących udział w planowanym wydarzeniu, będących podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT, będą opodatkowane zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, tj. w miejscu siedziby usługobiorcy.

Zgodnie z art. 28a ustawy o VAT na potrzeby stosowania rozdziału „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”:

1.ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a.podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.”

Natomiast stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n. Ustęp 2 tego przepisu stanowi, że w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Ustawa o VAT przewiduje również przepisy szczególne regulujące kwestię miejsca opodatkowania dla niektórych usług, przykładowo w sytuacji świadczenia na rzecz podatnika usług:

• transportu pasażerów - miejscem opodatkowania jest miejsce gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości - art. 28f ust. 1 ustawy o VAT,
• usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy - miejscem opodatkowania jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają - art. 28g ust. 1 ustawy o VAT,
• usług restauracyjnych i cateringowych - miejscem opodatkowania jest miejsce, w którym usługi te są faktycznie wykonywane - art. 28i ust. 1 ustawy o VAT.

Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem VAT powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych.

W ocenie Wnioskodawcy, w analizowanym zdarzeniu przyszłym, można mówić o świadczeniu kompleksowym, z uwagi na fakt, że:

• świadczenia pomocnicze, tj. np. gastronomiczne, transportowe, nie stanowią celu samego w sobie, lecz stanowią środek do korzystania na jak najlepszych warunkach z usługi podstawowej, tj. usługi organizacji wydarzenia, jakim jest zebranie sprawozdawczo-wyborcze członków organizacji (...),
• a poszczególne czynności są ze sobą tak związane, że ich rozdzielenie miałoby charakter sztuczny.

Możliwość uznania takich usług za usługę kompleksową potwierdził m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 11 sierpnia 2022 r., nr 0112-KDIL3.4012.234.2022.1.MBN:

• „Na podstawie powyższych uregulowań, należy stwierdzić, że w okolicznościach przedstawionych przez Spółkę, nabycie przedmiotowej usługi należy zaliczyć do usług złożonych, składających się z kombinacji różnych czynności. Można bowiem w powyższych okolicznościach mówić o jednym świadczeniu głównym - organizacji konferencji, na którą składają się inne świadczenia pomocnicze stanowiące elementy usługi kompleksowej. Wnioskodawca nabywa m.in. usługi hotelowe i gastronomiczne jako elementy składowe, które nie są istotą zakupionego świadczenia a mają charakter pomocniczy i z pozostałymi usługami składowymi tworzą całość. Dlatego też nabywaną przez Spółkę usługę, można uznać za usługę kompleksową, zaś czynności składające się na usługę główną są traktowane jako usługi pomocnicze.”

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że świadczone przez nią usługi stanowią kompleksową usługę organizacji wydarzenia, w skład której wchodzą, m.in.:

• organizacja walnego spotkania sprawozdawczo-wyborczego i panelu dyskusyjnego,
• usługi transportowe dla uczestników wydarzenia,
• usługi gastronomiczne,
• usługi turystyczne i kulturowe związane ze zwiedzaniem miejsc w (...) przewidzianych w programie wydarzenia,

a w konsekwencji powinny zostać opodatkowane zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT tj. w miejscu siedziby usługobiorcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczeniem głównym usługi kompleksowej opisanej w zdarzeniu przyszłym, nie będzie usługa wstępu na imprezę kulturalną, naukową lub podobną imprezę w rozumieniu art. 28g ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem „Miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają”.

Po pierwsze należy tu wskazać, iż oprócz wstępu na wydarzenie Wnioskodawca oferuje uczestnikom również usługi transportowe, gastronomiczne oraz turystyczne, a więc istotą nie jest jedynie wstęp na wydarzenie, ale również skorzystanie z pozostałych świadczeń oferowanych przez Wnioskodawcę. Znajduje to potwierdzenie w opinii Rzecznika Generalnego TSUE przedstawiona w dniu 10 stycznia 2019 r. (ECLI:EU:C:2019:13), w której rzecznik uznał w pkt 56, że:

• „Jeżeli wstęp na imprezę stanowi jeden z wielu elementów usługi złożonej (a zatem nie można go uznać za jej element główny), usługa ta jako całość powinna podlegać zasadzie ogólnej określonej w art. 44. Miałoby to miejsce na przykład w sytuacji, kiedy usługa polegałaby na zorganizowaniu wyjazdu służbowego głównego księgowego spółki, obejmującego nie tylko udział w konferencji edukacyjnej, ale też wyżywienie, zakwaterowanie i odwiedzenie szeregu atrakcji turystycznych.”

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 sierpnia 2020 r., nr 0112-KDIL1-3.4012.196.2020.1.NK, dotyczącej co prawda importu usług, ale mającej odpowiednie zastosowanie do analizowanego zdarzenia przyszłego. Organ interpretacyjny stwierdził, że:

- „Odnosząc wyżej cytowane przepisy do przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że w przypadku świadczonej na rzecz Wnioskodawcy usługi, w skład której wchodzą m.in.: transfery Uczestników z i na lotnisko; transport Uczestników w trakcie trwania Wydarzeń do/z miejsca, w których odbywają się rozgrywki/turniej/spotkania (np. autokaru, bilety na przejazdy komunikacją publiczną); noclegi Uczestników; szeroko rozumiana infrastruktura sportowo-kulturalna, tj. obiekty, na których odbywają się zawody/spotkania (np. hale sportowe, boiska, szatnie) oraz sprzęt wykorzystywany w ramach zawodów/spotkań (np. żaglówki w przypadku organizacji regat); profesjonalna obsługa sędziowska oraz medyczna; wyżywienie Uczestników w czasie trwania zawodów/spotkań; uroczysta kolacja, w trakcie której wręczane są nagrody; pamiątkowe nagrody (tj. puchary, medale), nie mamy do czynienia ze świadczeniem usług wstępu na Wydarzenia. Usługi wstępu na tego typu imprezy obejmują - zgodnie z przytoczonymi wyżej przepisami - świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za opłatę. W niniejszej sprawie natomiast świadczenie Organizatora ma charakter złożony, gdyż Organizator w ramach organizacji Wydarzenia zapewnia szereg określonych, ściśle ze sobą związanych świadczeń, które z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia tworzą całość i składają się na złożoną usługę organizacji Wydarzeń. Zatem Organizator podejmując szereg działań logistycznych i organizacyjnych, mających na celu koordynację Wydarzenia i właściwy jego przebieg, nie świadczy usług, których główną cechą jest jedynie przyznanie pracownikom Wnioskodawcy prawa wstępu na Wydarzenia, lecz świadczy na rzecz Wnioskodawcy usługę organizacji Wydarzeń. Odbiorcą tej usługi jest Wnioskodawca, a nie jego pracownicy, którym Wnioskodawca przyznaje prawo wstępu w zamian za uiszczaną opłatę. Zatem udziału pracowników Wnioskodawcy w organizowanych Wydarzeniach nie będzie można utożsamiać z prawem wstępu na imprezy, o których mowa w art. 32 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia 282/2011.

Tym samym miejscem świadczenia i opodatkowania usług uczestnictwa pracowników Wnioskodawcy w Wydarzeniach organizowanych na terytorium państw Unii Europejskiej innych niż terytorium Polski, za które ponosić będzie on opłaty - zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy - będzie miejsce, w którym Wnioskodawca (usługobiorca) posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. terytorium Polski. (...).

Podsumowując, nabywane przez Wnioskodawcę usługi udziału jego pracowników w Wydarzeniach organizowanych na terytorium państw Unii Europejskiej innych niż Polska, za które ponosić będzie on opłaty, będą stanowiły import usług, które podlegać będą opodatkowaniu przez Wnioskodawcę na terytorium kraju.”

Po drugie, w ocenie Wnioskodawcy organizowana przez nią impreza z uwagi na jej charakter nie stanowi w ogóle wydarzenia, do którego zastosowanie może znaleźć art. 28g ust. 1 ustawy o VAT. Interpretując zakres stosowania tego przepisu należy wziąć pod uwagę regulację przewidzianą w art. 32 Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (wersja przekształcona) (Dz. U. UE. L. z 2011 r. Nr 77, str. 1 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem:

„1. Usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej.

2. Ustęp 1 ma zastosowanie w szczególności do:

a.prawa wstępu na spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne;

b.prawa wstępu na wydarzenia sportowe, takie jak mecze lub zawody;

c.prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria.”

Zdaniem Wnioskodawcy organizowana przez niego impreza nie mieści się w katalogu wydarzeń wymienionych w powyższym przepisie. Wskazuje on co prawda konferencje i seminaria, do której to kategorii można zaliczyć zjazd organizowany przez Wnioskodawcę. Jednakże regulacja ta dotyczy wyłącznie konferencji oraz seminariów o charakterze edukacyjnym i naukowym, natomiast zjazd przedstawicieli członków organizacji (...) nie jest wydarzeniem edukacyjnym ani tym bardziej naukowym. Jest to wydarzenie branżowe, kierowane do ściśle określonego grona podmiotów tj. członków organizacji. Głównym celem zjazdu jest realizacja formalnych obowiązków statutowych związanych z funkcjonowaniem organizacji (...) (sprawozdawczo-wyborczych, będących podsumowaniem działań organizacji oraz dotyczących wyboru władz) i to one stanowią kluczowy punkt organizowanego wydarzenia. Natomiast, w ocenie Wnioskodawcy ujęty w programie wydarzenia panel dyskusyjny ma na celu wymianę doświadczeń pomiędzy członkami organizacji (...) i nie ma w związku z tym charakteru edukacyjnego czy naukowego. Zdaniem Wnioskodawcy wobec powyższego impreza ta realizuje odmienne cele niż wymienione w art. 32 Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 wydarzenia o charakterze kulturalnym, sportowym, naukowym czy edukacyjnym i w związku z tym nie może być uznana za wydarzenie do nich podobne.

Podsumowując, organizowane wydarzenie nie może zostać uznane za imprezę, o której mowa w art. 53 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (a więc odpowiednio art. 28g ust. 1 ustawy o VAT), a tym samym być opodatkowane w miejscu gdzie impreza faktycznie się odbywa.

Biorąc pod uwagę powyższą argumentację, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że usługi wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz członków organizacji biorących udział w planowanym wydarzeniu, będących podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT, będą opodatkowane zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, tj. w miejscu siedziby usługobiorcy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361) - zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1.odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.eksport towarów;

3.import towarów na terytorium kraju;

4.wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Według art. 8 ust. 2a ustawy:

W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi, od tego bowiem zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu tym podatkiem w Polsce, czy też nie.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy:

na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

1.ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a.podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Wskazany powyżej art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:

miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Natomiast jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy:

w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z niniejszych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Ponadto, w odniesieniu do pewnych kategorii usług, przepisy dotyczące podatku od towarów i usług wprowadzają szczególne regulacje dotyczące miejsca świadczenia.

Stosownie do art. 28g ust. 1 ustawy:

miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

Natomiast zgodnie z art. 28g ust. 2 ustawy:

miejscem świadczenia usług w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji, rozrywki oraz podobnych usług, takich jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych do tych usług, w tym świadczenia usług przez organizatorów usług w tych dziedzinach, świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, jest miejsce, w którym ta działalność faktycznie jest wykonywana.

Zgodnie z art. 28n ust. 1 ustawy:

w przypadku świadczenia usług turystyki, o których mowa w art. 119 ust. 1, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Zgodnie z art. 28n ust. 2 ustawy:

w przypadku, gdy usługi turystyki, o których mowa w art. 119 ust. 1, są świadczone ze stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy znajdującego się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 28n ust. 3 ustawy:

w przypadku gdy usługodawca nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług turystyki, o których mowa w art. 119 ust. 1, jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca (...) w (...) 2024 r. będzie organizował w Polsce) zjazd przedstawicieli członków organizacji (...). W programie wydarzenia oprócz walnego zebrania sprawozdawczo-wyborczego (mającego na celu podsumowanie działań organizacji oraz wybór władz na kolejną kadencję) zaplanowano też panel dyskusyjny, a także dodatkowo m.in.: kolacje, lunche, zwiedzanie (...), muzeum. Wnioskodawca zajmuje się koordynacją całego wydarzenia. W pozostałym zakresie usługi są nabywane od innych podmiotów, w tym usługi wynajmu obiektu na cele paneli i obrad stowarzyszenia, usługi transportu i zwiedzania czy też usługi wyżywienia. Powyższe usługi uwzględnione zostaną w cenie uczestnictwa w wydarzeniu, natomiast za nocleg goście zapłacą oddzielnie. Świadczona przez Wnioskodawcę usługa udokumentowana zostanie fakturami, wystawionymi na rzecz poszczególnych członków organizacji (...).

Na tle tak przedstawionych okoliczności sprawy Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia czy usługi wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz członków organizacji biorących udział w planowanym wydarzeniu, będących podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT, będą opodatkowane zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, tj. w miejscu siedziby usługobiorcy.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości objętych zakresem sformułowanego we wniosku pytania należy zauważyć, że w celu prawidłowego opodatkowania wykonywanych usług należy ustalić miejsce ich świadczenia, jednakże żeby tego dokonać konieczne jest zidentyfikowanie z jaką usługą, świadczoną przez Wnioskodawcę mamy do czynienia.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej.

Wskazać również należy, że ani Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwana dalej Dyrektywą, ani też przepisy krajowe nie zawierają definicji świadczenia złożonego. Brak również szczególnych uregulowań dotyczących przesłanek uznawania danego świadczenia za świadczenie złożone. Ocena, w jakich okolicznościach świadczenia powiązane należy traktować jako świadczenia jednolite, kształtowana jest na bazie orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W wyroku TSUE z 6 lipca 2006 r. w sprawie C-251/05 Talacre Beach Caravan Sales Ltd, Trybunał stwierdził, że należy dać prymat ochronie zasady nierozszerzania zwolnienia podatkowego nad traktowaniem kilku dostaw jako świadczenia złożonego, opodatkowanego wedle zasad dotyczących świadczenia głównego. Każde odstępstwo od zasadniczej stawki podatku od towarów i usług powinno być zatem interpretowane ściśle i ta ogólna zasada musi być brana bezwzględnie pod uwagę przy ocenie okoliczności konkretnej sprawy.

W pewnych jednak okolicznościach formalnie odrębne świadczenia, które mogą być wykonywane oddzielnie, a zatem, odpowiednio, prowadzić do opodatkowania lub zwolnienia, należy uważać za jednolitą czynność, gdy nie są one niezależne (np. wyrok TSUE z 2 grudnia 2010 r. w sprawie C-276/09 Everything Everywhere Ltd - pkt 23).

Orzecznictwo TSUE zawiera wskazówki dotyczące warunków jakie muszą być spełnione żeby uznać określony zespół świadczeń za świadczenie złożone.

Jedna transakcja występuje zatem wtedy, gdy dwa lub więcej elementów albo dwie lub więcej czynności, dokonane przez podatnika, są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno niepodzielne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny. Ponadto, jeżeli jedno świadczenie stanowi świadczenie główne, natomiast pozostałe świadczenia stanowią świadczenia dodatkowe/pomocnicze, to traktowane są one z punktu widzenia podatkowego tak jak świadczenie główne tj. dzielące los prawny świadczenia głównego. W szczególności świadczenie należy uznać za dodatkowe/pomocnicze w stosunku do świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi ono dla klienta celu samo w sobie, lecz służy skorzystaniu w jak najlepszy sposób ze świadczenia głównego tj. stanowi środek do korzystania na jak najlepszych warunkach z tego świadczenia (np. wyrok TSUE z 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd - pkt 29, wyrok z 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11 - pkt 16; wyrok z 17 stycznia 2013 r., w sprawie C-224/11 - pkt 30; lub też wyrok TSUE z 27 czerwca 2013 r. w sprawie C-155/12 RR Donnelley Global Tumkey Solutions Poland sp. z o.o. - pkt 21).

Poza tym w wyroku z 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Part Service Srl Trybunał wskazał, że aby stwierdzić, czy mamy do czynienia z tzw. usługą kompleksową, należy w pierwszej kolejności poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem określenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie. W orzeczeniu tym Trybunał wskazał na konieczność dokonania analizy charakteru transakcji także z punktu widzenia nabywcy, z uwagi na fakt, że to właśnie perspektywa nabywcy powinna być podstawą do ustalenia, jaki był rzeczywisty charakter świadczenia. Tak również TSUE orzekł w wyroku z 10 marca 2011 r. w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, C-501/09 i C-502/09 Bog i inni gdzie wskazał, że: „W szczególności świadczenie należy uznać za dodatkowe w stosunku do świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi ono dla klienta celu samo w sobie, lecz służy skorzystaniu w jak najlepszy sposób ze świadczenia głównego”.

Natomiast w wyroku z 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV, OV Bank NV, Trybunał wskazał, że art. 2 (1) VI Dyrektywy „należy interpretować w ten sposób, że jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako konsumenta przeciętnego, są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania podatku od wartości dodanej”.

Powyższe oznacza, że dla oceny, czy w danej sytuacji są spełnione przesłanki dla uznania danego zespołu świadczeń za jedno świadczenie kompleksowe jest ocena, czy w przypadku wydzielenia poszczególnych świadczeń, dla nabywcy będą one miały istotną wartość. Ważne jest, czy świadczenia są ze sobą ściśle powiązane w taki sposób, że samodzielnie nie przynoszą wymaganej, praktycznej korzyści z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Nie ma znaczenia subiektywny punkt widzenia dostawcy lub odbiorcy świadczenia. Istnienie jednego świadczenia złożonego nie wyklucza zastosowanie do poszczególnych jego elementów odrębnych cen.

Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu czynności kompleksowej.

Natomiast nie można do usługi kompleksowej w postaci organizacji wydarzeń / spotkań / konferencji / warsztatów zaliczyć usług charakterystycznych dla usług biur podróży. Usługi biur podróży nie są niezbędne do przeprowadzenia spotkań organizacyjnych typu konferencja, a zatem należy je traktować jako odrębną usługę opodatkowaną w sposób dla niej właściwy. Należy zauważyć, że ustawodawca w stosunku do usług turystyki świadczonych m.in. przez biura podróży, przewidział szczególne procedury, które dotyczą w szczególności określania podstawy opodatkowania tych usług.

Zgodnie bowiem z art. 119 ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.

W świetle art. 119 ust. 2 ustawy:

Przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą, którą ma zapłacić nabywca usługi, a faktycznymi kosztami poniesionymi przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie.

Powyższe regulacje odnoszą się do usług, które w całości składają się na usługę turystyczną. Użycie w cytowanym przepisie słowa „w szczególności” oznacza, że jest to katalog otwarty. Konsekwentnie, inne usługi stanowiące składnik usługi turystyki również powinny być uwzględnione. Podkreślić również należy, że czynnikiem wyróżniającym konkretną czynność jako usługę, jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie określa jednoznacznie jakiego rodzaju usługi są usługami nabywanymi dla bezpośredniej korzyści turysty, tym samym na podstawie przepisu art. 119 ust. 2 ustawy przyjąć należy, że nabycie tych usług i towarów, które zaspokajają potrzeby i oczekiwania turysty w trakcie korzystania z usługi turystycznej będzie w przypadku wykonywania usług turystyki stanowić element kalkulacyjny do określenia marży.

W myśl art. 119 ust. 3 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:

1) (uchylony)

2) działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;

3) przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.

4) (uchylony)

Łączne spełnienie powyższych przesłanek przesądza o obligatoryjności zastosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą usług turystyki.

Zgodnie z art. 119 ust. 5 ustawy:

W przypadku gdy przy świadczeniu usługi turystyki, oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, podatnik wykonuje we własnym zakresie część świadczeń w ramach tej usługi, zwanych dalej „usługami własnymi”, odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. W celu określenia podstawy opodatkowania dla usług własnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 29a.

Należy podkreślić, że do towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty można zaliczyć jedynie takie towary i usługi, które podatnik nabywa od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty i nie stanowią one jednocześnie „środków” do wyświadczenia usługi własnej podatnika, które następnie stają się elementami kompleksowej usługi turystycznej. Natomiast wszelkie towary i usługi nabywane przez podatnika dla wyświadczenia usługi własnej, stanowiącej następnie element usługi turystyki, należy uznać za wydatki dotyczące usług własnych.

Na podstawie art. 119 ust. 6 ustawy:

W przypadkach, o których mowa w ust. 5, podatnik obowiązany jest do wykazania w prowadzonej ewidencji, jaka część należności za usługę przypada na usługi nabyte od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, a jaka na usługi własne.

Wskazać należy, że ustawa nie zawiera definicji „usług turystyki”. Nie zawiera także odesłań do definicji zawartych w innych aktach normatywnych. Definicji legalnej usług turystyki nie odnajdujemy również w innych ustawach podatkowych. Odnajdujemy ją natomiast w treści art. 307 Dyrektywy - poprzednio art. 26 ust. 2 zdanie pierwsze Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC ze zm.).

Zgodnie z art. 306 ust. 1 Dyrektywy:

Państwa członkowskie stosują procedurę szczególną VAT, do transakcji dokonywanych przez biura podróży, o ile biura te występują we własnym imieniu wobec nabywców oraz gdy wykorzystują one do realizacji podróży towary dostarczane i usługi świadczone przez innych podatników.

Z kolei art. 306 ust. 2 Dyrektywy stanowi, że:

Do celów stosowania rozdziału dotyczącego procedury szczególnej dla biur podróży, organizatorzy wycieczek turystycznych są traktowani jak biura podróży.

Z brzmienia powyższego przepisu wynika jednoznacznie, że dotyczy on świadczeń nabywanych od innych podatników.

Stosownie do powołanego przepisu art. 307 Dyrektywy:

Transakcje dokonywane na warunkach przewidzianych w art. 306 przez biura podróży w zakresie realizacji podróży uznawane są za pojedynczą usługę świadczoną przez biuro podróży na rzecz turysty.

Pojedyncza usługa podlega opodatkowaniu w państwie członkowskim, w którym biuro podróży ma siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego świadczy usługi.

Z cytowanych powyżej przepisów oraz przytoczonego orzecznictwa wynika, że procedura szczególna stosowana jest przez biura podróży oraz inne podmioty, które wykonują podobne czynności w ramach swojej działalności gospodarczej i nabywają towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. Słowu „turysta” (podróżny), jak twierdzi Trybunał, należy nadać szersze znaczenie, niż obejmujące tylko konsumenta końcowego. A zatem, procedura szczególna może być także stosowana do usług skierowanych do biznesu tj. nabywanych przez firmy, w tym na przykład dla pracowników danego przedsiębiorstwa w celu konsumpcji przez nich oferowanych towarów i usług w trakcie podróży służbowych.

Odnosząc powyższą analizę na treść omawianej sprawy w celu ustalenia, w jaki sposób powinno zostać opodatkowane realizowane przez Państwa świadczenie na rzecz członków organizacji biorących udział w wydarzeniu należy przeanalizować, czy powinno się je potraktować jako odrębne i niezależne, czy też jako jedno kompleksowe świadczenie. Należy również pamiętać, aby z usługi kompleksowej w postaci organizacji wydarzeń / spotkań / konferencji / warsztatów wyłączyć usługi charakterystyczne dla usług biur podróży.

Tym samym dla oceny, czy w omawianej sprawie mamy do czynienia ze świadczeniem o jednolitym charakterze organizacji zjazdu, istotne jest, czy celem realizowanych przez Wnioskodawcę usług ma być właśnie organizacja wydarzeń/spotkań. W takiej sytuacji należy poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej transakcji. Zaznaczyć przy tym należy, że nie ma jednak bezwzględnej zasady dotyczącej ustalania zakresu danego świadczenia z punktu widzenia podatku VAT, a co za tym idzie, w celu ustalenia zakresu danego świadczenia należy wziąć pod uwagę ogół okoliczności, w jakich ma miejsce dana transakcja.

W opisanym we wniosku zdarzeniu należy uznać, że czynności realizowane w ramach organizacji zjazdu tj. organizacja walnego zabrania sprawozdawczo-wyborczego, zapewnienie (wynajęcie) sal w których odbędą się wydarzenia, zapewnienie wyżywienia podczas wydarzenia oraz zapewnienie transportu pomiędzy miejscem obrad a miejscem zakwaterowania będą tworzyć jedno świadczenie kompleksowe. Tylko w odniesieniu do tych czynności świadczona przez Państwa usługa będzie miała charakter kompleksowy. Nie są to więc wszystkie czynności realizowane przez Państwa na rzecz kontrahentów. Z punktu widzenia nabywców usług (poszczególnych członków organizacji) Wnioskodawca będzie realizować jedno świadczenie w zakresie kompleksowej organizacji zjazdu przedstawicieli członków organizacji (...), ale tylko w odniesieniu do ww. usług. Organizacja tego przedsięwzięcia będzie natomiast wymagała od Państwa podjęcia szeregu czynności. Zatem realizowana przez Wnioskodawcę usługa organizacji zjazdu będzie miała charakter kompleksowy tzn. będzie składała się z kilku świadczeń takich jak organizacja walnego zabrania sprawozdawczo-wyborczego, zapewnienie (wynajęcie) sal w których odbędą się wydarzenia, zapewnienie wyżywienia podczas wydarzenia oraz zapewnienie transportu pomiędzy miejscem obrad a miejscem zakwaterowania. Należy zatem zauważyć, że ww. usługi cząstkowe wchodzące w skład realizowanego przez Wnioskodawcę świadczenia, nie będą stanowić dla nabywców tj. członków organizacji, celu samego w sobie lecz są środkami służącymi do organizacji zjazdu przedstawicieli członków organizacji (...). Członkowie organizacji (...) nie będą zainteresowani nabyciem jedynie usług transportowych czy gastronomicznych, a wyłącznie nabyciem całej, kompleksowej usługi organizacji zjazdu, w ramach której nabywane będą ww. usługi składowe, które nie są istotą zakupionego świadczenia, lecz jedynie mają one charakter pomocniczy i tworzą wraz z pozostałymi składowymi jedną (jednolitą) całość, w związku z czym tworzą one obiektywnie jedno świadczenie i nie powinny być sztucznie dzielone dla celów podatkowych.

W konsekwencji usługa organizacji zjazdu przedstawicieli członków organizacji (...) stanowi świadczenie kompleksowe, na które składają się takie usługi jak organizacja walnego zabrania sprawozdawczo-wyborczego, zapewnienie (wynajęcie) sal w których odbędą się wydarzenia, zapewnienie wyżywienia podczas wydarzenia oraz zapewnienie transportu pomiędzy miejscem obrad a miejscem zakwaterowania. Do ww. kompleksowej usługi organizacji zjazdu zastosowanie znajdzie art. 28b ustawy (tj. są to usługi do których nie stosuje się szczególnych zasad ustalania miejsca świadczenia usług na podstawie art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n). Przy czym z wniosku wynika, że członkowie organizacji (...), którzy będą brać udział w planowanym wydarzeniu nie posiadają i nie będą posiadać w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Zatem, odnosząc się do Państwa wątpliwości, w analizowanej sprawie miejsce świadczenia ww. usługi należy ustalić zgodnie z ogólną zasadą dotyczącą ustalania miejsca świadczenia usług, o której mowa w art. 28b ust. 1 ustawy. Tym samym kompleksowa usługa organizacji zjazdu będzie opodatkowana w kraju siedziby usługobiorców.

Dodatkowo jednak Wnioskodawca będzie organizować dla uczestników zjazdu atrakcje turystyczne. Atrakcjami turystycznymi będzie zwiedzanie (...) oraz muzeum. W ramach powyższych atrakcji mogą zostać nabyte przez Wnioskodawcę bilety konieczne do zwiedzania określonych miejsc, dodatkowo Wnioskodawca zorganizuje transport w trakcie zwiedzania miasta wraz z opieką przewodnika.

Co istotne, zorganizowanie dla uczestników zjazdu ww. atrakcji turystycznych nie jest niezbędne do wyświadczenia przez Państwa usługi organizacji zjazdu dla członków organizacji. Usługi polegające na zapewnieniu uczestnikom atrakcji turystycznych nie można uznać za konieczne, do przygotowania zjazdu w taki sposób, że w sensie gospodarczym tworzy jedną całość z kompleksową usługą organizacji zjazdu. Organizacja przez Państwa usługi turystycznej stanowi usługę odrębną niestanowiącą elementu składowego kompleksowej usługi organizacji zjazdu. Dla tej usługi sposób oraz miejsce opodatkowania powinno zostać ustalone odrębnie.

Przez usługę turystyki należy rozumieć różnorakie czynności będące wynikiem pracy lub zakupu innych usług, służące zaspokajaniu potrzeb osób podróżujących turystycznie, ale nie polegające na wytwarzaniu przedmiotów. Czynności te polegają na organizowaniu indywidualnych lub zbiorowych wyjazdów poza miejsce stałego zamieszkania turysty, mają na celu zapoznawanie się w ramach wypoczynku z innymi miejscami niż miejsce zamieszkania osoby podróżującej. W ramach usługi turystycznej świadczeniodawca zaspokaja potrzeby osoby podróżującej w celach wypoczynkowych, organizując jej przejazd, nocleg, wyżywienie, program turystyczny, opiekę pilota, ubezpieczenie, zapewnia bezpieczeństwo podróży, określa jej cele i miejsca warte zobaczenia. Wymienione elementy składowe w sposób najszerszy wypełniają pojęcie usług turystycznych i kompleksowo zaspokajają potrzeby osoby podróżującej. Za usługi turystyczne można jednak także uznać działalność polegającą na zapewnieniu osobie podróżującej w celach wypoczynkowych także mniejszej ilości usług, jak np.: zapewnienie transportu czy też programu turystycznego, polegającego na informowaniu co warto zobaczyć i oprowadzaniu po interesujących obiektach oraz zapewnieniu wyżywienia bądź noclegu. Możliwości połączenia jednostkowych świadczeń w pakiety tak, aby mogły stanowić kompleksową usługę turystyczną, jest wiele i niewątpliwe nie ma potrzeby ich egzemplifikacji. Należy jednak zauważyć, że możliwe jest również objęcia procedurą VAT-marża sprzedaży pojedynczej usługi świadczonej przez usługodawcę na rzecz klienta.

Co do sprzedaży pojedynczej usługi wypowiedział się TSUE w wyroku z 12 listopada 1992 r., w sprawie C-163/91. Trybunał wskazał, że samo tylko zapewnianie zakwaterowania w obiekcie wypoczynkowym przez biuro podróży wystarcza do tego, aby zastosowanie miała procedura szczególna przewidziana w art. 306-310 dyrektywy 2006/112/WE, znaczenie innych dostaw lub świadczenia usług, które ewentualnie towarzyszą owej usłudze zakwaterowania, nie może mieć wpływu na kwalifikację prawną omawianej sytuacji, to oznacza, że objęta jest ona procedurą szczególną dla biur podróży.

Jak wskazano wcześniej obowiązek stosowania procedury VAT-marża wynika z występujących w danym zdarzeniu elementów, tj. podatnik musi świadczyć usługę turystyki, przy jej świadczeniu musi działać na rzecz nabywcy we własnym imieniu i na własny rachunek oraz świadcząc tę usługę musi nabywać towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. I z taką sytuacją mamy do czynienia w przypadku usług organizacji atrakcji turystycznych przez Wnioskodawcę na rzecz członków organizacji (...). Organizując atrakcje turystyczne dla członków organizacji Wnioskodawca będzie świadczyć usługę turystyki. Wnioskodawca będzie działać we własnym imieniu i na własny rachunek. Wszystkie faktury wystawiane będą przez kontrahentów będą wystawiane na dane Wnioskodawcy. Ponadto Wnioskodawca będzie nabywał usługi stanowiące składniki świadczonej usługi turystyki od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. Zatem w przypadku organizacji dla uczestników zjazdu atrakcji turystycznych tj. (...), muzeum oraz nabycia biletów koniecznych do zwiedzania określonych miejsc, a także zorganizowania transportu w trakcie zwiedzania miasta wraz z opieką przewodnika spełnione będą przesłanki do uznania realizowanych przez Wnioskodawcę usług za usługi turystyki.

Skoro zatem Wnioskodawca będzie świadczył usługę turystyki, to do przedmiotowej usługi w celu ustalenia miejsca jej świadczenia będzie miał zastosowanie art. 28n ust. 1 ustawy z którego m.in. wynika, że w przypadku usług turystyki miejscem świadczenia jest miejsce gdzie usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej. Tym samym należy stwierdzić, że miejscem świadczenia a zarazem opodatkowania usług polegających na organizacji atrakcji turystycznych dla członków organizacji (...), spełniających przesłanki usług turystyki w myśl art. 28n ust. 1 ustawy będzie siedziba działalności gospodarczej Wnioskodawcy tj. Polska.

W konsekwencji, Państwa stanowisko w zakresie miejsca opodatkowania usług świadczonych na rzecz członków organizacji biorących udział w zjeździe zgodnie z którym poprawne będzie ustalenie miejsca świadczenia na podstawie art. 28b ust. 1 dla wszystkich świadczeń wchodzących w skład usługi organizacji zjazdu, uznaję za nieprawidłowe.

Odnosząc się zaś do powołanej przez Państwa interpretacji z 28 sierpnia 2020 r. nr 0112-KDIL1-3.4012.196.2020.1.NK na poparcie swojego stanowiska w kontekście miejsca świadczenia usług wykonywanych na rzecz członków organizacji należy wskazać, że w identycznym stanie prawnym i identycznym stanie faktycznym rozstrzygnięcia powinny być tożsame. Jednakże stany faktyczne/zdarzenia przyszłe, w oparciu o które zostały wydane niniejsze rozstrzygnięcia są odmienne od stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem rozpatrywanej sprawy, gdzie nie zaszły wszystkie okoliczności o jakich mowa we wniosku. Przytoczone rozstrzygnięcia nie wiążą w sprawach innych podatników, co jest zrozumiałe zważywszy na różnorodność i odmienność okoliczności faktycznych występujących w każdej z indywidualnych spraw podlegających rozstrzygnięciu. Wskazane przez Państwa rozstrzygnięcia potraktowane zostały jako element argumentacji, lecz nie mogły one wpłynąć na ocenę prawidłowości analizowanej kwestii, gdyż rozstrzygnięcia te są osadzone w odmiennych stanach faktycznych/zdarzeniach przyszłych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie Epuap: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).