Interpretacja indywidualna z dnia 11 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.659.2024.2.TR

Ulga na powrót (brak certyfikatu i innych dowodów).

Interpretacja indywidualna– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 sierpnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 20 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 października 2024 r. (wpływ 3 października 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pan posiadaczem Karty Polaka od maja 2022 r. Już od roku mieszka Pan w Polsce. W dniu 23 lipca 2023 r. zarejestrował Pan JDG, która nadal działa

W uzupełnieniu wniosku podał Pan, co następuje.

W każdym z lat podatkowych suma Pana przychodów objętych pytaniem przekroczy kwoty 85 528 zł.

Przedmiotowy wniosek dotyczy przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych

Posiada Pan tylko obywatelstwo Białoruskie

Nie przebywał Pan na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w latach 2020-2022.

W latach 2020-2022 miał Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Białorusi.

W okresie od stycznia 2023 r. do momentu przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski miał Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Gruzji.

W odpowiedzi na pytanie, czy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski podlega Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, podał Pan, że mieszka Pan w Polsce i płaci podatki.

Nie posiada Pan certyfikatu rezydencji ani innego dowodu dokumentującego Pana miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w poprzednim państwie Pana zamieszkania w opisanym okresie.

Po przeprowadzce do Polski bliższe relacje rodzinne miał Pan w Polsce, ponieważ cała rodzina (...) mieszka w Polsce; tylko ojciec został w Białorusi. Bliższą więź czuł Pan również z Polską. Od roku już mieszka Pan w Polsce, dlatego cała Pana aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, gospodarcza itp. jest w Polsce. Swoje zainteresowania, hobby, wypoczynek itp. również realizował Pan w Polsce. Nie miał Pan zobowiązań handlowych i gospodarczych (np. z tytułu korzystania z mediów, ubezpieczeń, kredytów, pożyczek, różnego rodzaju umów). Nie korzystał Pan w Polsce ze służby zdrowia, pomocy społecznej itp. – jest Pan zdrowy. Telefon ma Pan zarejestrowany tylko w Polsce, a samochodu Pan nie ma.

Nie korzystał Pan z ulgi na powrót za rok 2023.

Pytanie

Czy składając roczną deklarację PIT-28 za lata 2024, 2025, 2026, 2027 może Pan skorzystać z ulgi na powrót do wysokości dochodu wynoszącego 85 tys. zł?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, może Pan – składając roczną deklarację PIT-28 za lata 2024, 2025, 2026, 2027 – skorzystać z ulgi na powrót do wysokości dochodu wynoszącego 85 tys. zł.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy:

Stosownie do art. 21 ust. 43 ww. ustawy:

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ww. ustawy:

Ww. przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 23 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.).

Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:

W konsekwencji, zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia po dniu 31 grudnia 2021 r. miejsca zamieszkania na terytorium Polski podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Jak wynika z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W świetle art. 4a ww. ustawy:

Zatem, ww. ulga, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 przedmiotowej ustawy polega na zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy – tak jak Pan – przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Polski po 31 grudnia 2021 r.

W celu skorzystania z ww. preferencji podatkowej, tj. tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być jednak wszystkie dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.

Aby zapewnić sobie możliwość skorzystania z omawianej preferencji podatkowej, należy zarówno przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz w okresie od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego ten dzień, nie posiadać miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i co istotne – w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej należy mieć nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z analizy sprawy wynika, że przeprowadził się Pan do Polski na stały pobyt w roku 2023. W wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega Pan zatem w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został więc spełniony.

W latach 2020-2022 miejsce zamieszkania dla celów podatkowych miał Pan na Białorusi. Z kolei w okresie od stycznia 2023 r. do momentu przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski miejsce zamieszkania dla celów podatkowych miał Pan w Gruzji.

Z analizy wniosku wynika zatem, że w okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających rok 2023, w którym przeprowadził się Pan na stałe do Polski, nie miał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Polski, bowiem w okresie tym – do momentu przeprowadzki do Polski, mieszkał Pan w Gruzji, a wcześniej na Białorusi. Zatem, zrealizował Pan także wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) ww. ustawy. Spełnił Pan również warunek określony w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. b) ww. ustawy. Co równie istotne, spełnił Pan również wymóg z art. 21 ust. 43 pkt 3 ww. ustawy.

Jednakże, kolejnym istotnym kryterium umożliwiającym zastosowanie „ulgi na powrót” jest, stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ww. ustawy:

Z treści ww. regulacji wynika, że dokumentowanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do „ulgi na powrót” może alternatywnie nastąpić posiadanym przez podatnika certyfikatem rezydencji lub innym dowodem. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, niemniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Takimi dokumentami mogą być np. umowa o pracę, albo umowa najmu mieszkania za granicą, albo zaświadczenie od byłego pracodawcy.

Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):

Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.

Wyjaśniam, że z uzasadnienia do projektu ustawy, która wprowadziła „ulgę na powrót” wynika, że: „Jest to nowa propozycja (dotychczas brak regulacji w tym zakresie) dotycząca podatników osiedlających się w Polsce, w konsekwencji zmieniających rezydencję podatkową. (…)

Ulga na powrót będzie miała zastosowanie do podatnika, który osiedlił się w Polsce, jeżeli przez okres obejmujący co najmniej 3 lata kalendarzowe bezpośrednio poprzedzające rok przeniesienia się do Polski oraz czas od początku tego roku do momentu przeniesienia nie posiadał w Polsce miejsca zamieszkania oraz jeżeli: (1) posiada polskie obywatelstwo lub obywatelstwo państwa wymienionego w załączniku nr 5 (co do zasady są to państwa należące do UE, EOG i CEOG), lub (2) posiada Kartę Polaka, lub (3) posiadał nieprzerwanie miejsce zamieszkania w państwach wymienionych w załączniku nr 5, lub w dowolnym kraju; przy czym o ile jest to dowolny kraj, to dodatkowym warunkiem, który musi być spełniony dla stosowania ulgi na powrót, jest wcześniejsze posiadanie miejsca zamieszkania w Polsce trwającego nieprzerwanie przez minimum 5 kolejnych lat kalendarzowych, oraz (4) posiada dowody niezbędne do ustalenia prawa do zwolnienia, w szczególności certyfikat rezydencji, oraz (5) nie korzystał wcześniej z tego zwolnienia (w całości lub w części), w przypadku ponownego przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski”.

Z takiego zapisu wynika, że celem ustawodawcy było objęcie ulgą podatników, którzy nie posiadali w Polsce miejsca zamieszkania we wskazanym okresie i będą potrafili to udokumentować (brak miejsca zamieszkania w Polsce). Jednak końcowa część przepisu (art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o PIT) wprost wskazuje na konieczność posiadania „miejsca zamieszkania dla celów podatkowych” i posiadania certyfikatu rezydencji lub innego dowodu, który to miejsce zamieszkania będzie dokumentował.

Mając na uwadze powyższy wymóg, zapytałem Pana wezwaniem, czy posiada Pan certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w poprzednim państwie Pana zamieszkania w opisanym okresie, a jeśli inny dowód – to poprosiłem o wskazanie jaki konkretnie to dowód.

Pan natomiast odpowiedział jednoznacznie, że nie posiada ani ww. certyfikatu rezydencji, ani żadnego z ww. innych dowodów.

Skoro zatem nie posiada Pan ani certyfikatu rezydencji, ani żadnego innego dowodu dokumentującego miejsce Pana zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do przedmiotowego zwolnienia (ulgi na powrót), to stwierdzam, że nie przysługuje Panu prawo do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skorzystanie z tego zwolnienia jest bowiem warunkowane m.in. posiadaniem certyfikatu rezydencji lub innego dowodu dokumentującego miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Oznacza to, że niezależnie od spełnienia pozostałych przesłanek, nie przysługuje Panu prawo do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie spełnił Pan bowiem warunków niezbędnych do jej zastosowania.

W konsekwencji, na gruncie opisanego przez Pana zdarzenia, nie może Pan zatem skorzystać z ww. zwolnienia (ulgi na powrót) w odniesieniu do interesujących Pana lat: 2024, 2025, 2026 i 2027.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).