Wyrok WSA w Lublinie z dnia 13 sierpnia 2024 r., sygn. II SA/Lu 555/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Drwal Asesor sądowy Anna Ostrowska po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 13 sierpnia 2024 r. sprawy ze skargi T. K. na decyzję Wojewody Lubelskiego z dnia 17 maja 2021 r. nr IF-VII.7840.7.13.2021.BZ w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną do Sądu decyzją z 17 maja 2021 r. Wojewoda Lubelski po rozpatrzeniu odwołania T. K. (strona, skarżący) od decyzji Starosty Biłgorajskiego z 18 marca 2021 r. stwierdzającej, że decyzja Starosty Biłgorajskiego z 20 marca 2018 r., zmieniająca ostateczną decyzję Starosty Biłgorajskiego z dnia 7 lipca 2017 r., zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą N. sp. z o.o., pozwolenia na budowę budynku handlowego z pylonem, parkingiem i infrastrukturą techniczną z lokalizacją na działkach nr ew. [...], [...], [...] i [...] położonych w B. przy Al. [...], w części dotyczącej projektu zagospodarowania w zakresie dostępności do drogi publicznej poprzez budowę dwóch zjazdów łączących wewnętrzny układ komunikacyjny inwestycji z układem komunikacyjnym sąsiadującego obiektu handlowego K. , na działkach nr [...], [...], [...] i [...] położonych w B. przy Al. [...], została wydana z naruszeniem prawa i odmawiającej jej uchylenia z powodu okoliczności, o których mowa w art. 146 § 2 k.p.a., utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

Zaskarżone rozstrzygnięcie zostało wydane w następującym stanie sprawy.

Strona złożyła 4 czerwca 2020 r. w Starostwie Powiatowym w Biłgoraju wniosek o wznowienie postępowania zakończonego decyzją Starosty Biłgorajskiego z dnia 20 marca 2018 r., zmieniającą ostateczną decyzję Starosty Biłgorajskiego z dnia 7 lipca 2017 r., zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą N. Sp. z o.o., pozwolenia na budowę budynku handlowego z pylonem, parkingiem i infrastrukturą techniczną, z lokalizacją na działkach nr ew. [...], [...], [...] i [...] położonych w B. przy Al. [...] w części dotyczącej dostępności do drogi publicznej poprzez budowę dwóch zjazdów łączących wewnętrzny układ komunikacyjny inwestycji z układem komunikacyjnym sąsiadującego obiektu handlowego K. , na działkach nr [...], [...], [...] i [...] położonych w B. przy Al. [...]. Jako podstawę wznowienia wskazano art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a. Skarżący podkreślił, że jako właściciel działki sąsiedniej nr [...] jest przeciwny inwestycji, ponieważ oddziaływuje ona negatywnie na jego nieruchomość. Wnioskodawca o wydaniu przedmiotowej decyzji dowiedział się w dniu 4 czerwca 2020 r. podczas zapoznawania się z aktami postępowania wznowieniowego decyzji pierwotnej z 7 lipca 2017 r. W uzupełnieniu wniosku skarżący jako powód wznowienia postępowania wskazał art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a.