Zmiana interpretacji indywidualnej z dnia 23 sierpnia 2024 r., Szef Krajowej Administracji Skarbowej, sygn. DOP10.8101.1.2024

Rozliczenie i określenia podstawy opodatkowania w przypadku zakładów wzajemnych w sytuacji zwrotu graczowi części wpłaconej stawki (opcja cash-out)

Zmiana interpretacji indywidualnej

Szanowni Państwo,

w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z 1 lipca 2020 r., nr 0111-KDIB3-3.4013.100.2020.1.PK, wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej^[1], zmieniam z urzędu^[2] wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 maja 2020 r., uzupełnionym następnie pismem z 5 czerwca 2020 r. (data wpływu 10 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od gier w przedmiocie rozliczenia i określenia podstawy opodatkowania w przypadku zakładów wzajemnych w sytuacji zwrotu graczowi części wpłaconej stawki w ramach usługi „cash-out”-jest w całości nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Do Dyrektora KIS 15 maja 2020 r. wpłynął wniosek (…) Spółki Akcyjnej w (…) (zwanej dalej Wnioskodawcą lub Spółką) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od gier w przedmiocie rozliczenia i określenia podstawy opodatkowania w przypadku zakładów wzajemnych w sytuacji zwrotu graczowi części wpłaconej stawki (w ramach usługi „cash-out”). Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 5 czerwca 2020 r.

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca w złożonym wniosku wskazał, że prowadzi działalność gospodarczą w zakresie urządzania i prowadzenia zakładów wzajemnych, o których mowa w przepisach UGH^[3], na podstawie wydanych zezwoleń oraz zatwierdzonych przez Ministra Finansów regulaminów: Regulaminu Internetowych Zakładów Bukmacherskich oraz Regulaminu Stacjonarnych Zakładów Wzajemnych- Bukmacherskich (dalej łącznie: „Regulamin”).

W związku z prowadzoną działalnością, Spółka jako podatnik podatku od gier, stosownie do art. 75 ust. 1 w zw. z art. 73 ust. 1 pkt 4) UGH, jest zobowiązana do:

a)składania właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracji podatkowych dla podatku od gier, według ustalonego wzoru (w przypadku Wnioskodawcy jest to deklaracja dla podatku od gier POG-5 wraz z załącznikiem POG-5/A), oraz

b)obliczania oraz wpłacania podatku od gier na rachunek właściwego urzędu skarbowego - za okresy miesięczne, w terminie do 10-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy rozliczenie.

Podstawą opodatkowania podatkiem od gier w zakładach wzajemnych jest suma wpłaconych stawek (art. 73 ust. 1 pkt 4 UGH), którą to podstawę opodatkowania wykazuje się w miesięcznej deklaracji POG-5/A.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z zatwierdzonymi dla Spółki przez Ministra Finansów ww. Regulaminami oferując zakłady wprowadzono możliwość skorzystania przez klienta z usługi typu „cash-out”. Polega to na tym, że klient, który zawarł zakład na określone zdarzenie, może przed zakończeniem zdarzenia, którego dotyczy zakład wycofać się z zawartego zakładu.

Przykład: klient zawarł jeden zakład, który dotyczy końcowych wyników trzech meczy piłkarskich: Brazylia - Francja, Niemcy - Anglia, Polska - Rosja. Klient zawiera zakład, że dany mecz piłkarski wygrają odpowiednio następujące drużyny: Brazylia, Niemcy i Polska. Klient, zawierając jeden zakład na trzy ww. zdarzenia (mecze piłkarskie) wpłacił stawkę w kwocie 2 PLN. Dwa z ww. meczy piłkarskich kończą się wygraną odpowiednio: Brazylii i Niemiec, a więc zgodnie z typami klienta. Aby jednak zakład klienta był wygrany, klient musi czekać na końcowe rozstrzygnięcie meczu Polska - Rosja. Przed rozpoczęciem meczu Polska - Rosja klient stwierdza, że istnieje prawdopodobieństwo przegrania meczu przez Polskę. Klient decyduje się więc skorzystać z usługi „cash out” i wycofać zakład (co oznacza wycofanie całego zakładu, który obejmuje wszystkie trzy wytypowane przez klienta mecze piłkarskie). Wycofanie zakładu wynika stąd, że w przypadku przegrania meczu przez Polskę, klient straci w całości wpłaconą stawkę 2 PLN. Natomiast klient wybierając opcję „cash-out” i wycofując zakład może otrzymać zwrot części wpłaconej stawki. A więc klient rezygnuje z potencjalnej wygranej (w związku z pozytywnie wytypowanymi dwoma meczami), ponieważ minimalizuje ryzyko i potencjalną stratę finansową (bowiem błędny typ w trzecim meczu oznacza nie tylko brak wygranej za zakład ale i utratę wpłaconej stawki).

Końcowo - w wyniku skorzystania przez klienta z usługi „cash out”:

•klient może otrzymać zwrot części wpłaconej stawki,

•Spółka zatrzymuje część wpłaconej przez klienta stawki.

Skorzystanie przez klienta z usługi „cash out”, która przewiduje zwrot części wpłaconej przez klienta stawki wynika z Regulaminu zatwierdzonego przez Ministra Finansów (odpowiednio: postanowienia pkt (…)Regulaminu Stacjonarnych Zakładów Wzajemnych-Bukmacherskich oraz pkt (…) Regulaminu Internetowych Zakładów Bukmacherskich).

Wnioskodawca wskazał, że w Regulaminach usługa typu „cash-out” uregulowana jest w następujący sposób:

(…)

(…)

(…)

Fakt zwrotu klientowi części stawki przez Wnioskodawcę oznacza, że faktycznie wpłacona przez klienta stawka na zakład jest niższa, w konsekwencji obniżeniu ulega podstawa opodatkowania podatkiem od gier. Podstawą bowiem opodatkowania podatkiem od gier w zakładach wzajemnych jest suma wpłaconych stawek (art. 73 ust. 1 pkt 4 UGH).

Pytania:

1)czy w związku ze zwrotem przez Wnioskodawcę klientom części wpłaconych przez nich stawek w ramach usługi „cash-out” następuje obniżenie podstawy opodatkowania w podatku od gier, w wysokości sumy kwot faktycznie zwróconych klientom stawek?

2)czy w przypadku zwrotu klientom części stawek w ramach usługi typu „cash-out”, Wnioskodawca dokonuje obniżenia podstawy opodatkowania w podatku od gier w deklaracji podatkowej POG-5/A w rozliczeniu za miesiąc w którym Wnioskodawca dokonał faktycznego zwrotu części stawek klientom?

Stanowisko Wnioskodawcy w sprawie:

W ocenie Wnioskodawcy odpowiedź na zadane pytania przedstawia się jak niżej:

Ad 1) w związku ze zwrotem klientom części wpłaconych przez nich stawek w ramach usługi „cash-out” następuje obniżenie podstawy opodatkowania w podatku od gier w wysokości sumy kwot faktycznie zwróconych klientom stawek.

Ad 2) w przypadku zwrotu klientom części stawek w ramach usługi typu „cash-out”, Wnioskodawca dokonuje obniżenia podstawy opodatkowania w podatku od gier w deklaracji podatkowej POG-5/A w rozliczeniu za miesiąc, w którym Wnioskodawca dokonał faktycznego zwrotu części stawek klientom.

Ocena stanowiska dokonana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 1 lipca 2020 r., nr 0111-KDIB3-3.4013.100.2020.1.PK, uznał stanowisko Wnioskodawcy zaprezentowane we wniosku za:

•prawidłowe, odnośnie obniżenia podstawy opodatkowania, w sytuacji gdy jest realizowana część zakładu;

•nieprawidłowe, odnośnie obniżenia podstawy opodatkowania, w sytuacji gdy cały zakład jest wycofany;

•prawidłowe w zakresie określenia okresu rozliczeniowego, w którym należy dokonać obniżenia podstawy opodatkowania.

W uzasadnieniu wskazał, że w przedstawionym do oceny stanie faktycznym, wynikającym z opisanego we wniosku przykładu oraz z przytoczonego Regulaminu wynika, że mogą zaistnieć dwie sytuacje, tj. dojdzie:

a)do wycofania całego zakładu, wtedy gracz otrzymuje zwrot części stawki, a pozostałą część zatrzymuje Wnioskodawca,

b)do zamknięcia na żądanie uczestnika gry kuponu przed rozstrzygnięciem typowanych na nim wydarzeń, wtedy część stawki jest zwracana graczowi, a pozostała część bierze udział w zakładzie, który obejmuje tylko część typowanych na kuponie zdarzeń, a wygrana jest wtedy obliczana jako iloczyn ustalonego indywidualnie procentowego współczynnika, wpłaconej stawki i kursu zaproponowanego w danym momencie dla „cash-out” przez Wnioskodawcę.

Organ interpretacyjny przyjął, że stawka jest to kwota wpłacona przez gracza (ewentualnie za gracza), która wraz z kursem (wynikającym z pojedynczego typowanego zdarzenia albo z iloczynu wielu typowanych zdarzeń) określa wartość wygranej w zawartym zakładzie wzajemnym, a inaczej mówiąc - stawka jest to kwota, która kształtuje wartość wygranej („bierze” udział w zakładzie). A contrario, kwota która nie kształtuje wartości wygranej, tj. nie „bierze” udziału w zakładzie - wg organu interpretacyjnego - nie może być uznana za stawkę i tym samym nie może być wliczana do podstawy opodatkowania.

W konsekwencji Dyrektor KIS ocenił, że zwrot klientom (graczom) kwot (stanowiących części wpłaconych stawek), obniża wartość (kwotę) stawki, a tym samym wartość podstawy opodatkowania. Przy czym zauważył, że w sytuacji gdy jest wycofany cały zakład, to kwota, którą Wnioskodawca zatrzymuje również nie bierze udziału w zakładzie, a tym samym kwota ta również nie jest wliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od gier.

W związku z powyższym organ interpretacyjny przyjął, że w wyniku zwrotu przez Wnioskodawcę klientom części wpłaconych przez nich stawek w ramach usługi „cash-out” następuje obniżenie podstawy opodatkowania w podatku od gier w wysokości:

a)sumy kwot faktycznie zwróconych klientom stawek, gdy pozostała u Wnioskodawcy kwota bierze udział w zakładzie, który obejmuje część typów z kuponu,

b)sumy kwot faktycznie zwróconych klientom stawek i kwot zatrzymanych przez Wnioskodawcę, gdy wycofany jest cały zakład.

W konsekwencji Dyrektor KIS w zakresie stanowiska Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 1 – uznał, że jest ono:

•prawidłowe - w sytuacji gdy jest realizowana część zakładu,

•nieprawidłowe - w sytuacji gdy cały zakład jest wycofany.

Odnosząc się natomiast do stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 organ wskazał, że w przypadku zwrotu klientom części stawek w ramach usługi typu „cash-out”, Wnioskodawca może dokonać obniżenia podstawy opodatkowania w podatku od gier w deklaracji podatkowej POG-5/A, w rozliczeniu za miesiąc w którym Wnioskodawca dokonał faktycznego zwrotu części stawek klientom. Argumentując swoje stanowisko zauważył, że generalnie korekty podatku można podzielić na te, które powodują zmniejszenie podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego oraz te, które wywołują skutki odwrotne, tj. gdy podstawa opodatkowania oraz kwota podatku należnego ulega podwyższeniu. W ramach powyższego rozróżnienia można również dokonać podziału ze względu na powód korekty. Sposób rozliczenia korekty uzależniony jest od przyczyn, które ją spowodowały, tj.:

1)istniejących w momencie pierwotnego rozliczenia podatku, np. błędne obliczenie podatku,

2)które zaistniały po dokonaniu rozliczenia (np. anulowanie zakładu).

W pierwszym przypadku, który powoduje zaniżenie podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego za dany okres rozliczeniowy, podatek powinien być rozliczony w deklaracji za okres pierwotny. W drugim natomiast przypadku, gdy korekta jest podyktowana okolicznościami, które zaistniały po dokonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu, rozlicza się ją na bieżąco, tj. w okresie rozliczeniowym, w którym powstała przyczyna korekty.

Dyrektor KIS przyjął, że w przedmiotowej sprawie chodzi o sytuację, gdy zdarzenie powodujące obniżenie podstawy opodatkowania (zwrot części stawki) wystąpiło po okresie, w którym Wnioskodawca prawidłowo obliczył podstawę opodatkowania. Dlatego jego zdaniem korekty podstawy opodatkowania i wysokości podatku należy dokonać w deklaracji POG-5/A za okres rozliczeniowy, w którym dokonano zwrotu części stawki.

W efekcie stanowisko Wnioskodawcy, co do pytania nr 2 organ uznał za prawidłowe.

Uzasadnienie zmiany interpretacji indywidualnej

Po zapoznaniu się z aktami sprawy stwierdzam, że interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej jest w całości nieprawidłowa.

Zasady opodatkowania podatkiem od gier określają przepisy ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych. I tak, zgodnie z art. 71 ust. 1 UGH:

Podatnikiem podatku od gier jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która urządza gry hazardowe na podstawie udzielonej koncesji lub udzielonego zezwolenia, z wyłączeniem loterii promocyjnych, podmiot urządzający gry objęte monopolem państwa oraz uczestnik turnieju gry w pokera organizowanego przez podmiot posiadający koncesję na prowadzenie kasyna gry.

Stosownie do art. 71 ust. 2 UGH:

Przedmiotem opodatkowania podatkiem od gier jest:

1)urządzanie gier hazardowych, z wyłączeniem urządzania loterii promocyjnych, loterii fantowych i gry bingo fantowe, o których mowa w art. 7 ust. 1a, oraz urządzania pokera rozgrywanego w formie turnieju gry pokera;

2)udział w pokerze rozgrywanym w formie turnieju gry pokera.

Grami hazardowymi są gry losowe, zakłady wzajemne, gry w karty, gry na automatach (art. 1 ust. 2 UGH), natomiast definicja zakładów wzajemnych zamieszczona została w art. 2 ust. 2 ustawy:

Zakładami wzajemnymi są zakłady o wygrane pieniężne lub rzeczowe, polegające na odgadywaniu:

1)wyników sportowego współzawodnictwa ludzi lub zwierząt, w których uczestnicy wpłacają stawki, a wysokość wygranej zależy od łącznej kwoty wpłaconych stawek - totalizatory;

2)zaistnienia różnych zdarzeń, w tym zdarzeń wirtualnych, w których uczestnicy wpłacają stawki, a wysokość wygranych zależy od umówionego, między przyjmującym zakład a wpłacającym stawkę, stosunku wpłaty do wygranej - bukmacherstwo.

Przyjmowanie zakładów wzajemnych jest dozwolone - stosownie do udzielonego zezwolenia - wyłącznie w punktach przyjmowania zakładów wzajemnych lub przez sieć Internet na zasadach i warunkach określonych w zatwierdzonym regulaminie i udzielonym zezwoleniu, a także wynikających z przepisów ustawy (art. 14 ust. 3 UGH).

Podstawę opodatkowania podatkiem od gier stanowi w zakładach wzajemnych - suma wpłaconych stawek (art. 73 ust. 1 pkt 4 UGH).

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, że podatnikiem podatku od gier jest podmiot urządzający zakłady wzajemne na podstawie udzielonego zezwolenia, a przedmiotem opodatkowania podatkiem od gier jest urządzanie zakładów wzajemnych. Do uznania więc, że zakład jest zakładem wzajemnym w rozumieniu art. 2 ust. 2 UGH niezbędne jest ustalenie, że taki zakład posiada wszystkie cechy wymienione w tym przepisie, a nie tylko niektóre z nich^[4].

Zgodnie z art. 2 ust. 2 UGH zakładami wzajemnymi są przedsięwzięcia, w których występują wszystkie następujące elementy:

1)zawarto zakład,

2)umówiona wygrana ma charakter pieniężny lub rzeczowy,

3)zakład polega na odgadywaniu: sportowego współzawodnictwa ludzi lub zwierząt (totalizatory – art. 2 ust. 2 pkt 1 UGH), bądź zaistnienia różnych zdarzeń (bukmacherstwo – art. 2 ust. 2 pkt 2 UGH),

4)uczestnicy wpłacają stawki,

5)wysokość wygranej zależy odpowiednio – od łącznej kwoty wpłaconych stawek, bądź od umówionego, pomiędzy przyjmującym zakład a wpłacającym stawkę, stosunku wpłaty do wygranej.

Warunkiem skutecznego zawarcia zakładu wzajemnego jest wytypowanie określonego zdarzenia i wpłacenie stawki. Bez spełnienia tych dwóch warunków nie ma zakładu wzajemnego^[5]. Zatem do zawarcia zakładu wzajemnego dochodzi w momencie wytypowania określonego zdarzenia i wpłacenia stawki. Tym samym, gdy gracz wpłaca stawkę i typuje określone zdarzenie/a skutkuje to zawarciem zakładu.

Istotą zakładu wzajemnego w rozumieniu przepisów UGH jest ryzyko utraty wpłaconych stawek i realne zubożenie grającego. W tym kontekście, sam fakt zawarcia zakładu wzajemnego z usługą „cash-out” oraz jego istnienie, w ocenie Szefa KAS nie budzi wątpliwości.

Aby jednak udzielić odpowiedzi na pytania Wnioskodawcy (pytanie 1 i 2) dot. rozliczenia i określenia podstawy opodatkowania w przypadku zakładów wzajemnych w ramach skorzystania przez gracza z opcji usługi „cash-out” niezbędne jest wskazanie poniższego stanowiska.

W ocenie Szefa KAS usługa „cash-out” pozwala graczowi zmniejszyć ryzyko przegrania kuponu w sytuacji, w której nie jest on pewien wygranej i otrzymać kwotę, której wysokość zależy od: iloczynu ustalonego indywidualnie procentowego współczynnika, wpłaconej stawki i kursu zaproponowanego w danym momencie. Rozliczenie następuje przed zaistnieniem wytypowanego zdarzenia lub wszystkich zdarzeń, ale dzięki tej opcji można uzyskać gwarantowaną wypłatę bez względu na końcowy wynik. Co istotne, do tego rozliczenia dochodzi w ramach zawartej umowy o zakład wzajemny, a nie poza nią. Prawo do skorzystania z tej opcji powstaje w chwili zawarcia umowy o zakład wzajemny, a sposób ustalenia kwoty jaką gracz może otrzymać w przypadku skorzystania z usługi „cash-out” został określony w pkt (…) Regulaminu. Kwota ta jest ściśle związana z konkretną zawartą umową o zakład wzajemny, w istocie stanowi element tej umowy.

Ponadto, skorzystanie przez gracza z usługi „cash-out”, po zawarciu umowy zakładu wzajemnego, nie stanowi odstąpienia gracza od umowy o zakład przed rozstrzygnięciem zdarzenia (wycofania zakładu). Trzeba mieć bowiem na uwadze, że na gruncie ustawy Kodeks cywilny^[6] odstąpienie od umowy jest oświadczeniem woli o charakterze prawno-kształtującym, a jego skutkiem jest upadek zobowiązania ex tunc, co oznacza, że ma moc wsteczną, powodując wygaśnięcie umowy oraz powrót do stanu istniejącego przed jej zawarciem^[7]. Zatem, co do istoty, odstąpienie od umowy unicestwia ją od początku, tj. umowa nie tylko się rozwiązuje, ale należy traktować ją jakby nigdy nie była zawarta. Jeśli mamy do czynienia z odstąpieniem, to strony zwracają sobie to, co nawzajem otrzymały.

Tymczasem w przypadku skorzystania z usługi „cash-out”, rozumianej jako źródło uprawnienia (lecz nie obowiązku), nie dochodzi do unicestwienia umowy o zakład (wycofania zakładu) lecz do jej rozliczenia na zasadach określonych przez organizatora zakładów wzajemnych.

Podkreślić przy tym należy, że w analizowanej sprawie Wnioskodawca wskazał, że w zatwierdzonym Regulaminie w przypadku usługi „cash-out” jest mowa, cyt.: „(…).”. Zatem w obowiązującym Regulaminie przywołanym przez Wnioskodawcę w rzeczywistości nie mamy do czynienia z wycofaniem zakładu w związku z przyczynami/okolicznościami niezależnymi, na które gracz oraz podmiot przyjmujący zakłady wzajemne nie mają wpływu (np. odwołanie wydarzenia, brak udziału zawodnika, etc.), czego organ interpretacyjny nie dostrzegł.

W ocenie Szefa KAS powyższej oceny nie zmienia przytoczony przez Wnioskodawcę zapis w Regulaminie dotyczący uzyskania wygranej lub zwrotu części wpłaconej stawki w kontekście opcji „cash out”. Zapisy takie stanowią w opisanym we wniosku stanie faktycznym element umowy o zakład wzajemny przyjęty jedynie na potrzeby jego wcześniejszego rozliczenia - nie przesądzając o rozwiązaniu (unieważnieniu) całej umowy.

Jeżeli uczestnik zawierając umowę o zakład wzajemny wpłacił stawkę, to z mocy prawa (art. 73 ust. 1 pkt 4 UGH) podlega ona wliczeniu do podstawy opodatkowania podatkiem od gier. Jak to już bowiem zostało wyżej wskazane, podstawę opodatkowania podatkiem od gier stanowi w zakładach wzajemnych - suma wpłaconych stawek (niezależnie od rozstrzygnięcia danego zakładu).

Podkreślić należy przy tym, że przepisy UGH nie przewidują możliwości obniżenia podstawy opodatkowania podatkiem od gier, zaś interpretacja postanowień regulaminów zakładów wzajemnych nie może prowadzić do modyfikacji regulacji zawartych w ustawach podatkowych, dotyczących m.in. podmiotu, przedmiotu i podstawy opodatkowania. Oznacza to, że obniżenie podstawy opodatkowania podatkiem od gier w drodze wykładni postanowień regulaminów zakładów wzajemnych nie ma umocowania w obowiązujących przepisach UGH.

Mówiąc o sumie wpłaconych stawek, które stanowią podstawę opodatkowania podatkiem od gier w zakładach wzajemnych, należy mieć na uwadze wartość wszystkich (suma) wpłaconych kwot (stawek). O wpłacie stawki można mówić, gdy określona kwota zostanie przeznaczona na określony zakład. Stawka, przesądza o możliwości gry w zakładzie wzajemnym^[8]. Według słownika języka polskiego stawka to m.in. „kwota, którą można zyskać lub stracić w grze hazardowej”, „to, czym się ryzykuje lub co można zyskać, podejmując jakieś działanie^[9]”. Zatem wpłacona stawka to kwota, która bierze udział w zakładzie wzajemnym, kształtując wartość ewentualnej wygranej (tj. ma wpływ na jej wysokość obok innych elementów, jak np. kurs na dane zdarzenie). Tym samym podlega ona wliczeniu do podstawy opodatkowania podatkiem od gier.

Wobec powyższego, „zwrot części stawki”, o którym mowa w przywołanych we wniosku Spółki postanowieniach Regulaminu, w ocenie Szefa KAS, w istocie stanowi kwotę wypłaconą graczowi w ramach rozliczenia w związku z zastosowaniem usługi „cash-out”. Kwota ta odpowiada iloczynowi ustalonego indywidualnie procentowego współczynnika, wpłaconej stawki i kursu zaproponowanego w danym momencie dla usługi „cash-out” przez Wnioskodawcę, co wprost wynika z zapisów Regulaminu. Zatem wpłacona stawka kształtuje również wysokość kwoty wypłacanej graczowi w ramach rozliczenia po skorzystaniu z tej usługi.

Jak już wcześniej wskazano przepisy UGH nie dają możliwości obniżenia podstawy opodatkowania w podatku od gier w wyniku rozliczeń dokonywanych między Spółką i graczem w ramach usługi „cash-out”. Skoro bowiem uczestnik, zawierając umowę o zakład wzajemny, wpłacił stawkę, to podlega ona wliczeniu do podstawy opodatkowania podatkiem od gier zgodnie z art. 73 ust. 1 pkt 4 UGH. Stawka ta faktycznie wzięła udział w zakładzie wzajemnym i nie zmienia tego wypłata graczowi kwoty (odpowiadającej części uiszczonej przez niego stawki) w związku z zastosowaniem usługi „cash-out”.

Nie ulega bowiem wątpliwości, że zakład z usługą „cash-out” został zarówno zawarty, jak i rozliczony a zdarzenie, na które zakład został zawarty się odbyło. Tym samym skorzystanie z usługi „cash-out” nie jest równoznaczne z wycofaniem zakładu.

Reasumując, działalność w zakresie zakładów wzajemnych jest obciążona podatkiem od gier niezależnie od rezultatu zakładu (tj. wygranej/przegranej uczestnika) i przyjętych rozliczeń w ramach „cash-out”. Oznacza to, że bez względu na rozstrzygnięcie zakładu i ewentualne skorzystanie przez graczy z usługi „cash-out” - jako podstawę opodatkowania podatkiem od gier należy uwzględnić sumę wpłaconych stawek. Tym samym zwrot przez Wnioskodawcę klientom części wpłaconych przez nich kwot w ramach usługi „cash-out” nie skutkuje obniżeniem podstawy opodatkowania w podatku od gier. W istocie jest to wypłata kwoty (odpowiadającej części wpłaconej stawki) w ramach rozliczenia wynikającego z zastosowania „cash-out”.

Zatem, skoro nie dochodzi do obniżenia podstawy opodatkowania podatkiem od gier w związku ze zwrotem klientom części wpłaconych kwot, to wykazana przez Wnioskodawcę w deklaracji POG-5/A podstawa opodatkowania jest prawidłowa w tej części i nie ma podstaw, by z tytułu rozliczenia zakładów z usługą „cash-out” korygować ją in minus za miesiąc, w którym Wnioskodawca faktycznie zwrócił ww. kwoty klientom.

W konsekwencji nie można zgodzić się ze stanowiskiem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, że:

1)zwrot przez Wnioskodawcę klientom części wpłaconych przez nich stawek w ramach usługi „cash-out” skutkuje obniżeniem podstawy opodatkowania w podatku od gier w wysokości sumy kwot faktycznie zwróconych klientom stawek w sytuacji, gdy jest realizowana część zakładu oraz w wysokości sumy kwot faktycznie zwróconych klientom stawek i kwot zatrzymanych przez Wnioskodawcę, w sytuacji gdy zakład jest wycofany (stanowisko do pytania 1).

2)w przypadku zwrotu klientom części stawek w ramach usługi typu „cash-out”, Wnioskodawca dokonuje obniżenia podstawy opodatkowania w podatku od gier w deklaracji podatkowej POG-5/A w rozliczeniu za miesiąc w którym Wnioskodawca dokonał faktycznego zwrotu części stawek klientom (stanowisko do pytania 2).

W świetle powyższych rozważań także stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego we wniosku o wydanie przedmiotowej interpretacji indywidualnej stanu faktycznego jest błędne.

Dokonuję zatem z urzędu zmiany pisemnej interpretacji indywidualnej z 1 lipca 2020 r., nr 0111-KDIB3-3.4013.100.2020.1.PK, wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, gdyż stwierdzam jej nieprawidłowość.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Zmieniona interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Spółka przedstawiła we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Szef Krajowej Administracji Skarbowej zgodnie z art. 14e § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej:

może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może, z urzędu, zmienić ją w dowolnym czasie.

•Na podstawie art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego).

•Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

•Wskazuję, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego przez Państwa we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie ustalony odmienny stan faktyczny, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

•Stosownie do art. 14k § 1 Ordynacji podatkowej:

zastosowanie się przez wnioskodawcę do otrzymanej interpretacji indywidualnej przed jej zmianą, stwierdzeniem jej wygaśnięcia lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej.

Przepis ustanawia tzw. zasadę nieszkodzenia, która pełni funkcję gwarancyjną (ochronną) interpretacji indywidualnej i której szczegółowa treść została uregulowana w art. 14k-14n Ordynacji podatkowej.

•Skorzystanie z mocy ochronnej interpretacji indywidualnej oznacza: brak odpowiedzialności z kodeksu karnego skarbowego, brak naliczania odsetek za zwłokę, oraz w przypadku, gdy zobowiązanie nie zostało prawidłowo wykonane w wyniku zastosowania się Państwa do interpretacji oraz skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji, miały miejsce po doręczeniu interpretacji indywidualnej - zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji.

•Z mocy ochronnej interpretacji indywidualnej, która została zmieniona, mogą Państwo nadal korzystać w odniesieniu do rozliczeń podatkowych dokonywanych za okres do końca roku, kwartału następującego po kwartale lub miesiąca następującego po miesiącu (w zależności od okresu rozliczenia podatku), w którym doręczono Państwu zmienioną interpretację indywidualną lub stwierdzono jej wygaśnięcie albo doręczono organowi podatkowemu odpis orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną ze stwierdzeniem jego prawomocności (por. art. 14m § 2 Ordynacja podatkowa).

•Warunkiem skorzystania z ww. ochrony jest zastosowanie się Państwa do interpretacji (art. 14k § 1 i art. 14m § 1 Ordynacji podatkowej) oraz złożenie przez Państwa wniosku, o którym mowa w art. 14m § 3 Ordynacji podatkowej, w trakcie trwania postępowania podatkowego. Organy podatkowe bowiem nie uwzględniają z urzędu interpretacji prawa podatkowego.

•Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej:

przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się przez Państwa do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacja podatkowa).

•Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw^[10] wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na zmianę interpretacji indywidualnej

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej zmiany interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia (art. 3 § 2 pkt 4a, art. 13 § 1 i § 2 i art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi^[11]).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Szefa Krajowej Administracji Skarbowej (którego działanie jest przedmiotem skargi):

•w dwóch egzemplarzach, na adres: Ministerstwo Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00‑916 Warszawa (art. 47 § 1 i art. 54 § 1 ww. ustawy)

lub

•w formie dokumentu elektronicznego bez dołączania odpisów, zawierającą adres elektroniczny oraz podpisaną kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym, na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Ministerstwa Finansów na platformie ePUAP: /bx1qpt265q/SkrytkaESP (art. 46 § 2a, art. 47 § 3 i art. 54 § 1a ww. ustawy). Datą wniesienia skargi w formie dokumentu elektronicznego jest określona w urzędowym poświadczeniu odbioru data jej wprowadzenia do systemu teleinformatycznego Ministerstwa Finansów (art. 83 § 5 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

^[1] Zwanego dalej także Dyrektorem KIS

^[2] Art. 13 § 2 pkt 4 oraz art. 14e § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), dalej „Ordynacja podatkowa”

^[3] Ustawa z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 847, ze zm.), zwana dalej „UGH”

^[4] Zob. wyrok NSA z 2 grudnia 2015 r., sygn. akt II GSK 71/14, wyrok NSA z 12 października 2010 r., sygn. akt II GSK 955/09

^[5] Zob. wyrok NSA z 29 maja 2012 r., sygn. akt II FSK 2312/10, wyrok NSA z 9 sierpnia 2022 r., sygn. akt III FSK 2645/21

^[6] Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, ze zm.), zwana dalej „KC”

^[7] Wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 6 lipca 2017 r., sygn. akt I ACa 1710/16

^[8] Wyrok WSA w Gliwicach z 21 czerwca 2010 r., sygn. akt I SA/Gl 367/10, utrzymany wyrokiem NSA z 29 maja 2012 r., sygn. akt II FSK 2312/10

^[9]https://sjp.pwn.pl/sjp/stawka;2524045

^[10] Dz. U. poz. 2193.

^[11] Dz. U. z 2024 r. poz. 935