Interpretacja indywidualna z dnia 1 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.225.2024.7.MPA/RR

Brak opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży wydzielonych działek gruntu.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 kwietnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 8 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży wydzielonych działek gruntu. Uzupełnił go Pan pismem z 23 września 2024 r. (data wpływu 26 września 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości gruntowej niezabudowanej. Nieruchomość została zakupiona 28 stycznia 2020 r. do majątków odrębnych Wnioskodawcy i jego żony w równych udziałach po 50%. Nieruchomość była przeznaczona na cele osobiste małżonków, miała ona stanowić dodatkową przestrzeń terenów zielonych położonych przy nieruchomości zabudowanej domem rodzinnym Wnioskodawcy i jego żony.

Między małżonkami istnieje ustrój rozdzielności majątkowej, umowa zawarta przed zawarciem związku małżeńskiego. 21 listopada 2022 r. Wnioskodawca otrzymał w darowiźnie od żony jej udział 50% nieruchomości. W dacie zakupu i darowizny grunt stanowił grunty rolne.

W związku ze zmianą sytuacji rodzinnej (obecnie toczy się postępowanie przed sądem o rozwiązanie małżeństwa Wnioskodawcy), Wnioskodawca podjął decyzję o sprzedaży tej nieruchomości. Wnioskodawca podjął próby sprzedaży terenu w całości, za pośrednictwem biura nieruchomości, jednak sprzedaż tak dużego gruntu w myśl obecnych przepisów prawa, wiąże się z dodatkowymi formalnościami i obowiązkami ze strony kupującego - przepisy ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego, dodatkowo cena całej nieruchomości stanowiła barierę - stąd wszystkie próby sprzedaży całości skończyły się niepowodzeniem, a dodatkowo generowały koszty.

Jedynym rozwiązaniem problemu było podzielenie nieruchomości na mniejsze działki, dzięki czemu łatwiej będzie znaleźć nabywców na mniejsze działki za niższą cenę jednostkową za działkę. Ze względu na wymogi płynące z art. 94 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j.: Dz. U. 2023 r. poz. 344 ze zm.) w celu podziału nieruchomości na mniejsze działki Wnioskodawca został zmuszony do wystąpienia do Wójta Gminy (...) z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, aby dokonać podziału nieruchomości, dokonano podziału na osiem mniejszych działek, wraz z droga wewnętrzną.

Czynności związane z podziałem oraz sprzedażą nieruchomości Wnioskodawca zlecił, do specjalizującego się w tym zakresie, biura pośrednictwa w obrocie nieruchomościami.

Wójt Gminy (...) wydał decyzję o warunkach zabudowy dla tej nieruchomości. Decyzja uprawomocniła się w grudniu 2023 r.

Działki zostaną wystawione do sprzedaży.

Wnioskodawca zakłada, że przychód ze sprzedaży przekroczy kwotę 200 tyś. zł.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której nie zajmuje się obrotem nieruchomościami.

Wnioskodawca nie zamierza prowadzić działalności związanej z obrotem nieruchomościami, usług deweloperskich itp.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenie przyszłego

Nie nastąpiła sprzedaż jeszcze żadnej działki należącej do Wnioskodawcy. Nabycie gruntu nastąpiło przez Pana w drodze umowy sprzedaży z PCC (udział 1/2 sprzedaż) oraz umowy darowizny (udział 1/2), bez faktur VAT i bez VAT naliczonego, nabycie nastąpiło do majątku prywatnego.

Po podziale zlecił Pan mecenasowi przygotowanie dokumentów do KOWR o wyrażenie zgody na sprzedaż działek powstałych w wyniku podziału (nie upłynęło 5 lat od nabycia).

Wystąpił Pan o zgodę do Gminy na wycinkę drzew znajdujących się na działce stanowiącej drogę dojazdową, korzystając z okazji chce Pan wyciąć tylko drzewa aby uzyskać drewno do celów prywatnych, będąc jeszcze jedynym właścicielem nieruchomości.

Udzielił Pan zgody/pełnomocnictwa na wystąpienie o warunki przyłączeniowe wody do skrajnej działki w celu uzyskania wycen dla przyszłych klientów: nowi właściciele będą mogli przyłączyć działki do sieci gminnej albo wybudować studnie na terenie swoich działek.

Wystawił Pan działki do sprzedaży do biura pośrednictwa obrotu nieruchomościami.

Żadnych dodatkowych działań związanych z działkami nie zamierza Pan podejmować.

Działki będące przedmiotem sprzedaży nie były udostępniane odpłatnie osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych (np.: najem, dzierżawa, inna umowa o odpłatnym charakterze).

Jeśli zajdzie potrzeba podpisania umowy przedwstępnej to będzie to umowa tylko i wyłącznie na potrzeby kupującego aby uzyskać kredyt na zakup działki. W momencie gdy czeka Pan na decyzję KOWR będą to umowy warunkowe sprzedaży - warunek zostanie spełniony po wydaniu pozytywnej decyzji KOWR na sprzedaż wydzielonych działek.

Nie będzie Pan ponosić nakładów na uzbrojenie działek, ogrodzenie, itp. wydzielenie dróg wewnętrznych. Powyższe będzie realizowane przez nowych właścicieli. Nie zamierza ponosić Pan żadnych kosztów z tym związanych. Dotyczy to też momentu gdy część działek będzie jeszcze w Pana posiadaniu. Zakłada Pan że sprzedaż będzie rozłożona w czasie.

Wnioskodawca nie widzi potrzeby aby w związku z planowaną sprzedażą udzielić pełnomocnictwa/zgody kupującemu, w celu występowania w Pana imieniu w sprawach dotyczących działek, np.: wystąpienie o warunki zabudowy, podział, media itd.).

Wnioskodawca nie zna się na działaniach marketingowych i procedurach dotyczących sprzedaży działki. Wszelkie czynności związane ze sprzedażą zlecił Pan firmie zajmującej się obrotem nieruchomościami - biuro pośrednictwa.

Opisywana nieruchomość jest jedyną jaką Pan nabył i posiada, nie był Pan i nie jest właścicielem innych nieruchomości dlatego nie dokonywał Pan żadnego zbycia nieruchomości, planowane sprzedaże będą pierwszymi.

Pytanie

Czy w związku ze sprzedażą tych wydzielonych działek, Wnioskodawca będzie w stosunku do tych transakcji posiadać status podatnika podatku od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie działania podjęte w celu sprzedaży nieruchomości (podział na mniejsze działki) stanowią czynności zwykłego zarządu i nie wyczerpują definicji działalności gospodarczej, zawartej w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, co pozbawia Pana w stosunku do tych czynności statusu podatnika VAT.

Czynność spieniężenia majątku prywatnego (w związku ze zmianą sytuacji życiowej), jest dla Wnioskodawcy jednorazową czynnością, która z przyczyn pragmatycznych musi zostać podzielona w czasie. Nie ma zatem tu mowy o zorganizowanym, profesjonalnym i ciągłym prowadzeniu działalności gospodarczej.

Oceniając, czy określoną osobę fizyczną, która dokonuje sprzedaży gruntu, należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług, należy w szczególności wziąć pod uwagę wskazówki zawarte w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r., w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10). W orzeczeniu tym Trybunał przyjął, że nie mogą być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej same z siebie czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, nie ma też decydującego charakteru sama liczba i zakres transakcji sprzedaży. Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej, sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE L 347/1, dalej: Dyrektywa 2006/112/WE).

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 4 lipca 2023 r. I FSK 427/23 wskazał, że: „Nie można wymagać, aby osoba fizyczna w ramach racjonalnego zarządu swoim majątkiem prywatnym wyzbywała się tego majątku w możliwe najmniej rentowny i ekonomicznie uzasadniony sposób, aby tylko nie podjąć żadnych czynności zwiększających atrakcyjność czy przeznaczenie gruntu, co mogłoby skutkować uznaniem za podatnika VAT.

Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną (np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykle formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze), przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu pojedynczych z tych okoliczności.”

Zważywszy, że nieruchomość została nabyta na własne potrzeby, w chwili obecnej jedynym celem Wnioskodawcy jest zbycie nieruchomości w ramach zarządu majątkiem prywatnym, że czynności związane z podziałem wynikały z obowiązujących przepisów prawa, to Wnioskodawca w stosunku do transakcji związanych z przyszłym zbyciem tych nieruchomości, nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług, gdyż czynności sprzedaży tych nieruchomości nie będą stanowiły działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1045 ze zm.) zwanej dalej ustawą:

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z orzeczenia TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast - jak wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu, albo na działaniach marketingowych.

Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, co istotne w niniejszej sprawie, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podejmował Pan działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta powinna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan właścicielem nieruchomości gruntowej niezabudowanej, która została zakupiona 28 stycznia 2020 r. do majątków odrębnych Pana i Pana żony w równych udziałach po 50%. Nieruchomość była przeznaczona na cele osobiste małżonków, miała ona stanowić dodatkową przestrzeń terenów zielonych położonych przy nieruchomości zabudowanej domem rodzinnym Pana i Pana żony. Kolejno otrzymał Pan w darowiźnie od żony jej udział 50% nieruchomości. W dacie zakupu i darowizny grunt stanowił grunty rolne. W związku ze zmianą sytuacji rodzinnej (obecnie toczy się postępowanie przed sądem o rozwiązanie małżeństwa), podjął Pan decyzję o sprzedaży tej nieruchomości po dokonaniu jej podziału na mniejsze działki. W tym celu wystąpił Pan do Wójta Gminy (...) z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, aby dokonać podziału nieruchomości. Dokonano podziału na osiem mniejszych działek, wraz z droga wewnętrzną. Czynności związane z podziałem oraz sprzedażą nieruchomości zlecił Pan do specjalizującego się w tym zakresie biura pośrednictwa w obrocie nieruchomościami.

Jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której nie zajmuje się obrotem nieruchomościami.

Nie zamierza Pan prowadzić działalności związanej z obrotem nieruchomościami, usług deweloperskich itp.

Z opisu sprawy wynika ponadto, że udzielił Pan zgody/pełnomocnictwa na wystąpienie o warunki przyłączeniowe wody do skrajnej działki w celu uzyskania wycen dla przyszłych klientów: nowi właściciele będą mogli przyłączyć działki do sieci gminnej albo wybudować studnie na terenie swoich działek, ale żadnych dodatkowych działań związanych z działkami nie zamierza Pan podejmować.

Działki będące przedmiotem sprzedaży nie były udostępniane odpłatnie osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych (np.: najem, dzierżawa, inna umowa o odpłatnym charakterze). Jeśli zajdzie potrzeba podpisania umowy przedwstępnej, to będzie to umowa tylko i wyłącznie na potrzeby kupującego aby uzyskać kredyt na zakup działki. Nie będzie Pan ponosić nakładów na uzbrojenie działek, ogrodzenie, itp. wydzielenie dróg wewnętrznych.

Nie widzi Pan potrzeby aby w związku z planowaną sprzedażą udzielić pełnomocnictwa/ zgody kupującemu, w celu występowania w Pana imieniu w sprawach dotyczących działek, np.: wystąpienie o warunki zabudowy, podział, media itd.

Opisywana nieruchomość jest jedyną jaką Pan nabył i posiada, nie był Pan i nie jest właścicielem innych nieruchomości dlatego nie dokonywał Pan żadnego zbycia nieruchomości, planowane sprzedaże będą pierwszymi.

Pana wątpliwości na tle przedstawionego opisu sprawy dotyczą kwestii wskazania czy w związku ze sprzedażą wydzielonych działek, będzie Pan w stosunku do tych transakcji posiadać status podatnika podatku od towarów i usług?

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jak wyjaśniono wyżej - odwołując się do treści przepisów ustawy - w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Analiza sprawy w kontekście powołanych przepisów oraz wyroku TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10 prowadzi do wniosku, że sprzedaż przez Pana wydzielonych działek gruntu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest przesłanek, aby w związku z tymi czynnościami uznać Pana za podatnika tego podatku. Z zawartego we wniosku opisu sprawy nie wynika bowiem taka Pana aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż wskazanych we wniosku działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Sam podział nieruchomości wraz z warunkami zabudowy czy też wystąpienie o zgodę do Gminy na wycinkę drzew znajdujących się na działce stanowiącej drogę dojazdową, czy też udzielenie zgody/pełnomocnictwa na wystąpienie o warunki przyłączeniowe wody do skrajnej działki w celu uzyskania wycen dla przyszłych klientów nie może świadczyć, że podjął Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Nie poniósł Pan również żadnych nakładów na uzbrojenie działek. Tym samym w odniesieniu do sprzedaży przez Pana wydzielonych działek nie zachowuje się Pan jak handlowiec.

Zatem pomimo, że grunt spełnia definicję towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy, to nie można uznać, że w związku z dokonaną sprzedażą wskazanych działek, będzie Pan działał w charakterze podatnika, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy prowadzącego działalność gospodarczą zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji stwierdzić należy, że transakcja sprzedaży wydzielonych działek gruntu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.

Dodatkowe informacje

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swąaktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).