Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 30 września 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.301.2024.3.MGO
Zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy dla usług polegających na organizacji szkoleń wymaganych dla zawodów: elektryk, energetyk, gazownik, Certyfikowany Monter Klimatyzacji, Certyfikowany Monter Pomp Ciepła OZE, Certyfikowany Monter Modułów Fotowoltaicznych oraz Certyfikowany Napełniacz Butli Ciśnieniowych.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
14 czerwca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 10 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy dla usług polegających na organizacji szkoleń wymaganych dla zawodów: elektryk, energetyk, gazownik, Certyfikowany Monter Klimatyzacji, Certyfikowany Monter Pomp Ciepła OZE, Certyfikowany Monter Modułów Fotowoltaicznych oraz Certyfikowany Napełniacz Butli Ciśnieniowych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 16 sierpnia 2024 r. (wpływ 23 sierpnia 2024 r.) i 13 września 2024 r. (wpływ 17 września 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Działalność gospodarczą prowadzi Pani od (...) 2019 roku. Pani główne PKD to 85.59.Z pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane.
Na chwilę obecną korzysta Pani ze zwolnienia podmiotowego z VAT na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy VAT.
Klientów pozyskuje Pani poprzez kontakt telefoniczny i osobisty, media społecznościowe umieszczając w nich reklamy. Pani oferta skierowana jest głównie do zakładów pracy, które chcą umożliwić zdobycie dla swoich pracowników wygasających uprawnień zawodowych, jak i dla osób indywidualnych, chcących podwyższyć swoje kwalifikacje zawodowe bądź zdobyć odpowiednie uprawnienia, wymagane przez odrębne przepisy na danym stanowisku, a tym samym znaleźć się na rynku pracy.
W ramach swojej działalności umożliwia Pani po przejściu odpowiedniego szkolenia i przeprowadzeniu egzaminu nabycie świadectwa kwalifikacyjnego tzw. SEP, wydawanych z URE (Urząd Regulacji i Energetyki). Uprawnienia te są czasowe na okres 5 lat oraz wymagane dla zawodu:
- elektryk,
- energetyk,
- gazownik
(prawo energetyczne w Polsce Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r.)
Organizuje Pani w tym celu kursy przygotowujące do egzaminów SEP, obejmujące teorie i praktykę w zakresie eksploatacji i dozoru urządzeń, instalacji i sieci energetycznych.
Kursy doskonalące dla osób posiadających już uprawnienia SEP z aktualizacją wiedzy i najnowszymi zmianami w przepisach.
Umożliwia Pani też zdobycie uprawnień wydawanych przez UDT (Urząd Dozoru Technicznego). Uprawnienia są bezterminowe i wymagane dla zawodu:
- F-gazy (Certyfikowany Monter Klimatyzacji),
- Certyfikowany Monter Pomp Ciepła OZE,
- Certyfikowany Monter Modułów Fotowoltaicznych,
- Certyfikowany Napełniacz Butli Ciśnieniowych.
Poza kursami umożliwiającymi zdobycie ww. uprawnień organizuje Pani również kursy zaawansowane, pogłębiające wiedzę i umiejętności w zakresie obsługi, konserwacji i naprawy urządzeń zawieranych F-gazy oraz szkolenia z przepisów i standardów dotyczących F-gazów oraz szkolenia z przepisów i standardów dotyczących F - gazów oraz metod ograniczania ich emisji.
Pani zadaniem jest przeszkolenie klienta podczas rozmowy telefonicznej, w trakcie spotkań indywidualnych, w temacie doboru zakresów uprawnień, niezbędnych do wykonywanych zawodów wyżej wymienionych.
Jednocześnie oświadcza Pani, że nie jest Pani podmiotem objętym systemem oświaty, zgodnie z ustawą z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.).
Nie posiada Pani zaświadczenia o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych.
Szkolenia organizuje Pani w sposób zgodny z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. Nr 103, poz. 472 ze zm.) i odbywają się one w następującej formie: Zainteresowany posiada listę obecności uczestników szkoleń. Świadczone usługi nie stanowią usług świadczonych przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy o VAT.
Wnioskodawca posiada szczegółowy plan szkolenia. Szkolenia organizowane są dla pracowników firm i pokrywane są w całości ze środków tych firm bądź ze środków własnych osób podnoszących kwalifikacje. Przeszkoleni pracownicy otrzymują certyfikat informujący o ukończeniu danego szkolenia. Szkolenia organizowane przez Firmę zainteresowanego kończą się egzaminem.
Efektem prowadzonych szkoleń jest kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe. Odbycie szkolenia zakończonego egzaminem jest warunkiem niezbędnym do uzyskania uprawnień do wykonywania zawodu przez klientów Wnioskodawcy.
Usługi szkolenia pracowników prywatnych przedsiębiorstw oraz osób indywidualnych mieszczą się w usługach kształcenia zawodowego z uwagi na fakt, że podnoszenie kwalifikacji zawodowych jest istotnym i niezbędnym warunkiem nałożonym przez rynek pracy i odrębne przepisy do wykonywania pracy zawodowej na danym stanowisku np. szkolenia SEP (uprawnienia elektryczne) na podstawie Rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003 r. (Dz. U. Nr 89 z dnia 21 maja 2003 r.) dla osób na stanowiskach eksploatacji i dozoru.
Zatem świadczone przez Panią usługi obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, a także ich celem jest uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych i zdobycie uprawnień, niezbędnych do wykonywania danej pracy.
Szkolenia świadczone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.
Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej Zainteresowany nie uzyskał akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.
W ramach swojej działalności zajmuje się Pani organizacją i przekierowaniem Pani klientów do odpowiedniej placówki - ośrodka szkoleniowego: Ośrodek X oraz Stowarzyszenia Y , którzy to bezpośrednio przeprowadzają szkolenie zakończone egzaminem i za to wystawiają Pani fakturę.
Zajmuje się Pani również pomocą w skompletowaniu przez klienta dokumentów, niezbędnych w celu podejścia do egzaminu państwowego z URE (Urząd Regulacji i Energetyki) oraz UDT (Urząd Dozoru Technicznego). Dodatkowo wraz z kadrą inżynierów aktywnie Pani uczestniczy w szkoleniach w systemie ON-LINE, które przygotowują do egzaminów państwowych.
Ponadto posiada Pani wpis do RIS (Rejestr Instytucji Szkoleniowych ), który został dokonany w dniu 27 października 2022 r.
Zaznacza Pani, że w większości nie wykonuje Pani osobiście szkoleń, lecz kieruje swoich klientów do ośrodków szkoleniowych, które to na Pani zlecenie przeprowadzają odpowiednie szkolenie zawodowe jak i przeprowadzają egzamin.
Wpłaty z tytułu przeprowadzonego szkolenia zakończonego egzaminem wpływają od klientów bezpośrednio na Pani konto, z ośrodkiem szkolenia rozlicza się Pani osobno, otrzymując od nich fakturę za przeprowadzone na Pani zlecenie szkolenie i egzamin Pani klientów.
W uzupełnieniu wskazała Pani, że:
Na pytanie Organu „Czy opisane we wniosku usługi szkoleniowe można zakwalifikować do usług w zakresie kształcenia, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.)?”, odpowiedziała Pani „Nie można zakwalifikować”.
Na pytanie zadane w wezwaniu „Czy opisane we wniosku usługi, będą stanowiły usługi świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, w zakresie kształcenia, w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy o VAT?”, odpowiedziała Pani „Nie będą stanowiły”.
Na pytanie Organu „Czy opisane we wniosku usługi szkoleniowe, stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT”, odpowiedziała Pani „Tak, usługi szkoleniowe, które świadczę stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy VAT”.
Na pytanie zadane w wezwaniu „Czy opisane we wniosku usługi szkoleniowe, stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach? Prosimy tym samym wskazać konkretne przepisy (artykuł, paragraf) wraz z nazwą aktu prawnego, z których te formy i zasady wynikają. Chcemy podkreślić w tym miejscu, że nie chodzi o przepisy, z których wynika ogólny obowiązek przeprowadzenia szkolenia; czy też posiadania przez daną osobę konkretnych umiejętności lub uaktualnienie wiedzy czy uprawnień, lecz o przepisy określające konkretne formy i zasady, na podstawie których Pani przeprowadza szkolenia (odrębne przepisy określające formy i zasady to takie ustawy lub rozporządzenia, z których wynika np. program szkolenia, ilość godzin szkolenia, tematyka, krąg osób objętych szkoleniem, warunki jakie musi spełnić organizator kształcenia itp.). Prosimy informacji udzielić odrębnie dla każdego z kursów”, odpowiedziała Pani „Opisane we wniosku usługi szkoleniowe stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.
Szkolenia SEP:
Podstawa prawna:
Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania kwalifikacji osób zajmujących się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci (Dz.U. 2003 nr 89 poz. 828 z późn. zm.)
Kluczowe przepisy dotyczące form i zasad szkoleń:
Program szkolenia:
§ 5 ust. 2: Rozporządzenie określa, że program szkolenia powinien obejmować zarówno część teoretyczną, jak i praktyczną dotyczącą eksploatacji urządzeń, instalacji i sieci elektroenergetycznych.5
Ilość godzin szkolenia: Rozporządzenie nie precyzuje minimalnej liczby godzin szkolenia, pozostawiając organizatorom pewną dowolność, jednak program musi być na tyle kompleksowy, aby uczestnicy mogli przystąpić do egzaminu kwalifikacyjnego. Komisje kwalifikacyjne mogą wymagać określonego poziomu przygotowania kandydatów.
Szkolenia F-gaz:
Podstawa prawna:
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 11 grudnia 2015 r. w sprawie certyfikacji osób dokonujących czynności przy urządzeniach zawierających fluorowane gazy cieplarniane oraz certyfikacji przedsiębiorców (Dz.U. 2015 poz. 2029)
Kluczowe przepisy dotyczące form i zasad szkoleń:
Program szkolenia:
§ 3 ust. 2: Program szkolenia musi obejmować zarówno część teoretyczną, jak i praktyczną. Rozporządzenie precyzuje, że program powinien obejmować zagadnienia dotyczące prawidłowego użytkowania urządzeń zawierających F-gazy, a także przepisy dotyczące ochrony środowiska.
Tematyka szkolenia:
Program musi obejmować takie zagadnienia jak: rodzaje i właściwości F-gazów, metody ich bezpiecznego przechowywania i obsługi, przepisy prawne dotyczące F-gazów, oraz techniki minimalizacji emisji tych substancji”.
Na pytanie Organu „Czy a jeśli tak to w jaki konkretnie sposób uczestnicy poszczególnych kursów będą wykorzystywać zdobytą wiedzę i umiejętności w ramach wykonywanej pracy, wykonywanego zawodu? Czy jest to nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem lub mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych? Prosimy podać odrębnie dla każdego z prowadzonych kursów”, odpowiedziała Pani „Szkolenia Kwalifikacyjne z Grupy elektrycznej, energetycznej i gazowej:
1. Możliwość nabycia odpowiednich uprawnień do wykonywania zawodu.
Uprawnienia są wymagane prawnie do wykonywania wielu prac związanych z instalacjami elektrycznymi, zarówno w sektorze prywatnym, jak i publicznym. Osoba bez takich uprawnień nie może legalnie pracować jako elektryk, serwisant instalacji elektrycznych, czy monter urządzeń elektroenergetycznych.
2. Zwiększenie kompetencji zawodowych:
Zdobycie uprawnień kwalifikacyjnych potwierdza, że osoba posiada odpowiednią wiedzę i umiejętności do pracy z urządzeniami elektrycznymi. Dzięki temu może ona wykonywać bardziej zaawansowane zadania, co zwiększa jej wartość na rynku pracy.
3. Dostęp do różnych poziomów uprawnień:
Uprawnienia SEP dzielą się na różne kategorie, w zależności od zakresu pracy:
Grupa G1 (E): Uprawnienia eksploatacyjne, które pozwalają na obsługę, konserwację, remonty i montaż urządzeń, instalacji i sieci elektroenergetycznych.
Grupa G1 (D): Uprawnienia dozorowe, które uprawniają do nadzoru nad pracą urządzeń, instalacji i sieci oraz nad pracownikami posiadającymi uprawnienia eksploatacyjne.
Są również uprawnienia w ramach grup G2 (urządzenia cieplne) i G3 (urządzenia gazowe), które są nieco inne, ale mogą być również istotne w niektórych branżach.
4. Szersze możliwości zawodowe:
Posiadanie uprawnień SEP otwiera drzwi do pracy w różnych branżach, takich jak budownictwo, przemysł, energetyka, automatyka czy transport. Może to obejmować zarówno prace w sektorze prywatnym, jak i państwowym, w tym prace przy dużych projektach infrastrukturalnych.
5. Podniesienie kwalifikacji w oczach pracodawców:
Uprawnienia elektryczne są często wymagane przez pracodawców jako warunek zatrudnienia na stanowiskach związanych z eksploatacją urządzeń elektrycznych. Posiadanie takich uprawnień zwiększa szanse na znalezienie dobrze płatnej pracy oraz awans zawodowy.
6. Bezpieczeństwo i odpowiedzialność:
Posiadanie uprawnień SEP oznacza, że osoba jest świadoma i przeszkolona w zakresie bezpiecznej pracy z urządzeniami elektrycznymi. To kluczowe dla minimalizowania ryzyka wypadków, które mogą prowadzić do poważnych obrażeń lub uszkodzeń mienia.
Podsumowując, uprawnienia elektryczne SEP są nie tylko wymogiem prawnym, ale także istotnym atutem zawodowym, który znacząco podnosi kwalifikacje i możliwości kariery w branży elektrycznej.
Odp. Szkolenia F-gaz:
Uprawnienia F-gazy są niezbędne dla osób i firm zajmujących się obsługą, serwisowaniem, montażem oraz konserwacją urządzeń zawierających fluorowane gazy cieplarniane, takie jak klimatyzatory, pompy ciepła czy systemy chłodnicze. Oto, co dają te uprawnienia:
1. Możliwość nabywania odpowiednich uprawnień do wykonywania zawodu.
Posiadanie uprawnień F-gazy jest wymagane prawnie, aby legalnie pracować z urządzeniami zawierającymi fluorowane gazy cieplarniane. Bez odpowiedniego certyfikatu nie można wykonywać takich prac zgodnie z przepisami.
2. Podwyższenie kwalifikacji umożliwia znalezienie lepszej pracy.
Uprawnienia F-gazy otwierają możliwości zawodowe w branżach związanych z chłodnictwem, klimatyzacją, wentylacją oraz pompami ciepła. Są to sektory, które wymagają specjalistycznej wiedzy i umiejętności w obsłudze urządzeń zawierających te substancje.
3. Bezpieczeństwo pracy i ochrona środowiska:
Osoby posiadające uprawnienia F-gazy są przeszkolone w zakresie bezpiecznego obchodzenia się z substancjami kontrolowanymi. Uprawnienia te potwierdzają znajomość procedur minimalizujących emisję fluorowanych gazów cieplarnianych, które są szkodliwe dla środowiska.
4. Spełnienie wymogów regulacyjnych:
Przepisy unijne i krajowe, takie jak Ustawa z dnia 15 maja 2015 r. oraz Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 11 grudnia 2015 r., wymagają, aby osoby i firmy pracujące z F-gazami posiadały odpowiednie certyfikaty. Uprawnienia F-gazy są dowodem na zgodność z tymi regulacjami.
5. Możliwość prowadzenia działalności gospodarczej:
Firmy zajmujące się instalacją i serwisowaniem urządzeń chłodniczych, klimatyzacyjnych i pomp ciepła muszą posiadać certyfikaty F-gazy, aby móc legalnie działać na rynku. Bez tych uprawnień prowadzenie takiej działalności jest niemożliwe.
6. Kwalifikacje potwierdzone przez Urząd Dozoru Technicznego (UDT):
Certyfikaty F-gazy wydawane są przez Urząd Dozoru Technicznego (UDT) po ukończeniu odpowiedniego szkolenia i zdaniu egzaminu. Uprawnienia te są uznawane w całej Unii Europejskiej, co umożliwia pracę na rynkach zagranicznych.
7. Utrzymanie i rozwój kompetencji zawodowych:
Uprawnienia F-gazy są istotnym elementem ciągłego rozwoju zawodowego dla techników chłodnictwa i klimatyzacji, którzy chcą podnieść swoje kwalifikacje oraz być na bieżąco z najnowszymi technologiami i przepisami w branży.
Podsumowanie:
Uprawnienia F-gazy są niezbędne do legalnego i bezpiecznego wykonywania prac z urządzeniami zawierającymi fluorowane gazy cieplarniane. Posiadanie tych uprawnień otwiera możliwości zawodowe w dynamicznie rozwijających się branżach chłodniczych, klimatyzacyjnych i związanych z ochroną środowiska”.
Na pytanie zadane w wezwaniu „Czy w zakresie opisanych usług działa Pani pod kontrolą państwa? Na czym polega ta kontrola?”, odpowiedziała Pani „Wszystkie Szkolenie i egzaminy wykonuje nasz podwykonawca i jest pod kontrolą dozoru technicznego.
Tak, w zakresie opisywanych szkoleń SEP i F-GAZY, organizatorzy działają pod kontrolą państwa. Ta kontrola obejmuje kilka kluczowych aspektów:
1. Nadzór Stowarzyszenia Y (SEP):
- SEP prowadzi nadzór nad jakością szkoleń i zgodnością z obowiązującymi przepisami.
- Organizatorzy muszą regularnie aktualizować swoje programy szkoleniowe zgodnie z wytycznymi SEP.
- SEP może przeprowadzać kontrole i audyty, aby upewnić się, że szkolenia są prowadzone zgodnie ze standardami.
1.2. Egzaminy:
- Egzaminy muszą być przeprowadzane przez komisje kwalifikacyjne powołane przez SEP.
- Wyniki egzaminów są rejestrowane i archiwizowane przez SEP.
2. Urząd Dozoru Technicznego (UDT):
- UDT nadzoruje działalność szkoleniową w zakresie F-GAZY. Organizatorzy muszą posiadać akredytację UDT.
- Programy szkoleniowe muszą być zatwierdzone przez UDT i zgodne z przepisami.
- UDT przeprowadza kontrole i audyty, aby upewnić się, że szkolenia są prowadzone zgodnie z wymogami.
2.1. Egzaminy:
- Egzaminy muszą być przeprowadzane przez komisje egzaminacyjne powołane przez UDT.
- Wyniki egzaminów są rejestrowane i archiwizowane przez UDT.
Cała dokumentacja ze szkoleń i egzaminów takich jak: listy uczestników, program oraz wyniki egzaminów jest wykonywana przez moich podwykonawców z którymi współpracuję”.
Na pytanie Organu „Na podstawie jakich regulacji prawnych prowadzi Pani działalność szkoleniową?”, odpowiedziała Pani
„1. Prawo przedsiębiorców:
Ustawa z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz.U. 2018 poz. 646 z późn. zm.)
Jest to podstawowy akt prawny regulujący zasady prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Ustawa ta określa m.in. zasady rejestracji działalności gospodarczej, obowiązki przedsiębiorców oraz ogólne zasady prowadzenia biznesu.
2. Ustawa o systemie oświaty:
Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. 1991 nr 95 poz. 425 z późn. zm.) Reguluje działalność edukacyjną, w tym pozaszkolną, do której zaliczają się szkolenia zawodowe, kursy doskonalenia zawodowego, oraz inne formy kształcenia ustawicznego. Firmy organizujące szkolenia muszą przestrzegać zapisów tej ustawy, zwłaszcza jeśli oferują kursy zakończone wydaniem certyfikatów uznawanych przez państwo.
3. Ustawa o rynku pracy:
Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. 2004 nr 99 poz. 1001 z póżn. zm.). Dotyczy firm organizujących szkolenia w zakresie aktywizacji zawodowej i przekwalifikowania, zwłaszcza tych, które są finansowane ze środków publicznych, takich jak fundusze unijne lub budżet państwa.
4. Rozporządzenia branżowe:
W zależności od rodzaju szkoleń, mogą obowiązywać specyficzne przepisy i rozporządzenia. Na przykład:
Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania kwalifikacji osób zajmujących się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci (dla szkoleń SEP). Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 11 grudnia 2015 r. w sprawie certyfikacji osób dokonujących czynności przy urządzeniach zawierających fluorowane gazy cieplarniane (dla szkoleń F-gaz).
5. Kodeks cywilny:
Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. 1964 nr 16 poz. 93 z późn. zm.) Reguluje kwestie związane z zawieraniem umów, w tym umów o świadczenie usług szkoleniowych. Umowy te powinny być sporządzane zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego.
6. Prawo autorskie:
Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 1994 nr 24 poz. 83 z późn. zm.). Reguluje ochronę materiałów edukacyjnych, takich jak podręczniki, prezentacje i inne treści wykorzystywane podczas szkoleń.
7. Ochrona danych osobowych:
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. (RODO). Dotyczy ochrony danych osobowych uczestników szkoleń. Firmy muszą przestrzegać przepisów RODO. jeśli gromadzą, przetwarzają lub przechowują dane osobowe.
8. Przepisy dotyczące bhp:
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. 1997 nr 129 poz. 844 z późn. zm.) Firmy szkoleniowe muszą zapewnić bezpieczne warunki do przeprowadzania szkoleń, szczególnie w przypadku kursów praktycznych, które mogą wiązać się z ryzykiem”.
Na pytanie zadane w wezwaniu „Czy działa Pani w oparciu o konkretne programy nauczania zaakceptowane przez właściwe instytucje państwowe?”, odpowiedziała Pani „Wszystkie Programy szkoleń zostały wykonane i przeprowadzane przez naszych podwykonawców zgodnie z wytycznymi właściwych instytucji szkoleniowych.
SEP i F-gaz nie muszą być formalnie zatwierdzane przez instytucje państwowe przed rozpoczęciem działalności, muszą być zgodne z przepisami prawnymi i spełniać wymogi określone przez odpowiednie rozporządzenia, dlatego wszystkie materiały są wykonane przez moich podwykonawców. Kontrola nad zgodnością tych programów z przepisami może być prowadzona przez komisje kwalifikacyjne lub przez Urząd Dozoru Technicznego w przypadku szkoleń F-gaz”.
Na pytanie Organu„ Czy ma Pani dowolność w zakresie kształtowania zasad swojego działania?”, odpowiedziała Pani „Nie mogę kierować się dowolnością w zakresie kształtowania zasad swojego działaniach, gdyż muszę się podporządkować swoim podwykonawcą, którzy realizują cały program szkoleniowy wraz egzaminem zgodnie z obowiązującymi przepisami”.
Na pytanie zadane w wezwaniu „Czy Pani działania wymagają akceptacji państwa?”, odpowiedziała Pani „Tak, gdyż zlecam podwykonawcom przeprowadzanie szkoleń i egzaminów zgodnie z przepisami.
Organizacja szkoleń SEP (Stowarzyszenie Y) oraz kursów F-GAZY rzeczywiście wymaga spełnienia określonych wymagań i posiadania odpowiednich akredytacji, związku z tym moi podwykonawcy posiadają całą wiedzą wraz z dokumentacją.
Instruktorzy: Szkolenia muszą być prowadzone przez wykwalifikowanych instruktorów z odpowiednimi uprawnieniami.
Certyfikat UDT: Szkolenia w zakresie F-GAZY wymagają certyfikatu wydanego przez Urząd Dozoru Technicznego (UDT). Organizator musi posiadać odpowiednią akredytację UDT do prowadzenia takich kursów.
Zgłoszenie do UDT: Przeprowadzenie egzaminu i wydanie certyfikatu musi być zgłoszone do UDT”.
Na pytanie Organu „Czy opisane usługi szkoleniowe są finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych?”, odpowiedziała Pani „Nie są finansowane ze środków publicznych”.
Na pytanie zadane w wezwaniu „Czy posiada Pani dokumentację potwierdzającą, że źródłem finansowania opisanych we wniosku usług są środki publiczne?”, odpowiedziała Pani „Nie dotyczy, gdyż nie są to usługi finansowane ze środków publicznych”.
Na pytanie Organu „Czy „aktywne uczestnictwo”” przez Panią w szkoleniach w systemie on-line oznacza, że wraz z kadrą inżynierów bierze Pani merytorycznie udział w prowadzonych szkoleniach metodą on-line? Czy np. wyłącznie czuwa Pani nad sprawnym przebiegiem szkolenia?”, odpowiedziała Pani „W czasie szkoleń on-line jedynie czuwam nad sprawnym przebiegiem szkolenia, nie mam udziału fizycznie w przeprowadzaniu szkolenia oraz egzaminie.
Tak aby szkolenie przebiegło zgodnie z planem, monitoruję czas trwania poszczególnych modułów, oraz upewniam się, że wszystkie techniczne aspekty są w porządku takie jak np.: problemy z logowaniem uczestników, dostępem do materiałów czy stabilnością połączenia internetowego oraz weryfikujemy z klientem czy sprzęt na którym odbędzie się szkolenie jest sprawny”.
Na pytanie zadane w wezwaniu „Co dokładnie dokumentują faktury wystawione dla Pani przez poszczególne ośrodki szkoleniowe?”, odpowiedziała Pani „Na fakturach, które otrzymuję od podwykonawców są zawarte informacje takie jak: Data szkolenia, Uczestnicy szkolenia, Kwota za szkolenie i egzamin, Termin zapłaty, Dane kontrahenta, Dane do przelewu”.
W piśmie z 13 września 2024 r. wskazała Pani, że:
Na pytanie Organu, „Na podstawie jakiej umowy współpracuje Pani z poszczególnymi podwykonawcami czy jest to np. umowa o pracę, kontrakt, inna - jaka? Informacji prosimy udzielić odrębnie do każdego podwykonawcy”, odpowiedziała Pani „Posiadamy jednego podwykonawcę, z którym mamy umowę na prowadzenie i organizację szkoleń zawodowych oraz egzaminów z Ośrodkiem X „na czas nieokreślony (umowa w załączniku)”.
Na pytanie zadane w wezwaniu „Czy podwykonawcy wykonywane czynności w zakresie przeprowadzania szkoleń kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego świadczą w ramach własnej działalności gospodarczej? Informacji prosimy udzielić odrębnie do każdego podwykonawcy”, odpowiedziała Pani „Tak. Podwykonawca, Ośrodek X prowadzi działalność gospodarczą”.
Na pytanie Organu „Jaka jest nazwa usługi szkoleniowej na wystawionych Pani przez podwykonawców fakturach? Jaka jest stawka podatku VAT na fakturach wystawionych Pani przez podwykonawców? Czy usługi szkoleniowe świadczone przez podwykonawców są objęte zwolnieniem od podatku od towarów i usług i jaka jest podstawa prawna tego zwolnienia? Informacji prosimy udzielić odrębnie do każdego podwykonawcy”, odpowiedziała Pani „Na wystawionych przez naszego podwykonawcy fakturach są nazwy usług:
- szkolenie i egzamin z zakresu uprawnień energetycznych [85.59.19.0],
- szkolenie i egzamin z zakresu uprawnień F-gazy [85.59.19.0],
- szkolenie lutowania twardego [85.59.19.0].
Wszystkie szkolenia naszego Podwykonawcę są objęte zwolnieniem od podatku od towarów i usług.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane są zwolnione od podatku VAT”.
Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 16 sierpnia 2024 r.)
Czy usługi wykonywane w ramach Pani działalności, polegające na pozyskiwaniu klientów chcących zdobyć uprawnienia do wykonywania danego zawodu bądź przekwalifikowania zawodowego i kierowania ich do uprawnionych ośrodków, pomimo iż nie przeprowadza Pani tych szkoleń i egzaminów osobiście tylko przez podwykonawców mają możliwość skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego w podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług (Dz.U.2011.177.1054 z późniejszymi zmianami)?.
Pani stanowisko w sprawie (sformułowane w uzupełnieniu z 13 września 2024 r.)
W przypadku usług szkoleniowych objęte są one stawką podstawową, czyli 23% VAT. Jednak ustawodawca przewidział w artykule 43 ust. 1 ustawy o podatku VAT sytuację zastosowania zwolnionej stawki VAT na usługi szkoleniowe. Są to:
- wszelkie usługi szkoleniowe świadczone przez jednostki objęte publicznym systemem oświaty w zakresie kształcenia i wychowania (art. 43 ust. 1 pkt 26) a także dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane (art. 43 ust. 1 pkt 26),
- uczelnie oraz jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo - rozwojowe w zakresie kształcenia wyższego (art. 43 ust. 1 pkt 26) - zwolnieniem objęte będą też materiały dydaktyczne używane w procesie kształcenia,
- usługi prywatnego nauczania (szkoleniowe) świadczone przez nauczycieli na poziomie przedszkolnym, podstawowym, gimnazjalnym, ponadgimnazjalnym i wyższym (art. 43 ust. 1 pkt 27) - zwolnienie to obowiązuje bez względu na formę świadczenia usług, zwolnieniu podlegać będą zatem zarówno klasyczne szkolenia stacjonarne, jak i na przykład usługi szkoleniowe Online,
- przedsiębiorcy świadczący usługi szkoleniowe będące usługami nauczania języków (art. 43 ust. 1 pkt 28) - a więc wszelkiego typu szkolenia i kursy językowe, bez względu na ich formę oraz czas trwania,
- usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego (art. 43 ust. 1 pkt 29) o ile spełniony jest przynajmniej jeden z trzech warunków:
- szkolenie organizowane jest przez organizatora posiadającego akredytację w ramach systemu oświaty,
- szkolenie jest finansowane w całości lub w min. 70% ze środków publicznych,
- szkolenie prowadzone jest na zasadach zawartych w odrębnych przepisach.
Uważa Pani, że spełnia Pani ostatni warunek, gdyż umożliwia Pani swoim klientom przeprowadzenie szkolenia zakończonego egzaminem w ramach kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego umożliwiając im zdobycie uprawnień na zasadach zawartych w odrębnych przepisach a tym samym ma Pani prawo zastosować co do tych usług stawkę VAT zwolnioną z momentem utraty prawa do zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 9 ustawy VAT.
Nie świadczy Pani co prawda tych usług bezpośrednio, ale jednakże usługi wykonywane przez Panią na rzecz Pani klientów są to usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, które obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, pozwalające na rozpoczęcie pracy zarobkowej w zakresie jakiego dotyczyło szkolenie lub rozwój umiejętności i kwalifikacji, które są niezbędne do wykonywanego zawodu, a tym samym ma Pani prawo korzystać w zakresie wykonywania tych usług ze zwolnienia przewidzianego art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy VAT.
W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L. Nr 288 str. 1).
Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej), opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC ze zmianami). Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. I obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r.
Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.
Ponadto pragnie się Pani powołać na interpretację indywidualną z dnia 27 czerwca 2023 r. wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-2.4012.196.2023.2.ASZ wydaną w identycznej sprawie potwierdzającą Pani stanowisko.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy:
W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.
Art. 8 ust. 2a ustawy o VAT tworzy więc fikcję prawną, w której podmiot, który jedynie kupuje i odsprzedaje usługę, jest uważany za podmiot, który jest nabywcą tej usługi i świadczącym tę usługę.
Wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
Zauważyć przy tym należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast wychodzenie poza wykładnię literalną jest niedopuszczalne. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji jedynie, gdy charakter czynności świadczonych przez niego w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:
a) jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,
b) uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, w zakresie kształcenia
- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:
a) prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
b) świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
c) finansowane w całości ze środków publicznych
- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
Powołane wyżej przepisy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.
Z opisu sprawy wynika, że w ramach swojej działalności umożliwia Pani po przejściu odpowiedniego szkolenia i przeprowadzeniu egzaminu nabycie świadectwa kwalifikacyjnego tzw. SEP, wydawanych z URE (Urząd Regulacji i Energetyki). Uprawnienia te są czasowe na okres 5 lat oraz wymagane dla zawodu:
- elektryk,
- energetyk,
- gazownik.
Organizuje Pani w tym celu kursy przygotowujące do egzaminów SEP, obejmujące teorie i praktykę w zakresie eksploatacji i dozoru urządzeń, instalacji i sieci energetycznych.
Kursy doskonalące dla osób posiadających już uprawnienia SEP z aktualizacją wiedzy i najnowszymi zmianami w przepisach.
Umożliwia Pani też zdobycie uprawnień wydawanych przez UDT (Urząd Dozoru Technicznego).
Uprawnienia są bezterminowe i wymagane dla zawodu:
- F-gazy (Certyfikowany Monter Klimatyzacji),
- Certyfikowany Monter Pomp Ciepła OZE,
- Certyfikowany Monter Modułów Fotowoltaicznych,
- Certyfikowany Napełniacz Butli Ciśnieniowych.
Poza kursami umożliwiającymi zdobycie ww. uprawnień organizuje Pani również kursy zaawansowane, pogłębiające wiedzę i umiejętności w zakresie obsługi, konserwacji i naprawy urządzeń zawieranych F-gazy oraz szkolenia z przepisów i standardów dotyczących F-gazów oraz szkolenia z przepisów i standardów dotyczących F - gazów oraz metod ograniczania ich emisji.
Świadczone usługi nie stanowią usług świadczonych przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy o VAT.
Efektem prowadzonych szkoleń jest kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe. Odbycie szkolenia zakończonego egzaminem jest warunkiem niezbędnym do uzyskania uprawnień do wykonywania zawodu przez Pana klientów. Zatem świadczone przez Panią usługi obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, a także ich celem jest uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych i zdobycie uprawnień, niezbędnych do wykonywania danej pracy.
W ramach swojej działalności zajmuje się Pani organizacją i przekierowaniem Pani klientów do odpowiedniej placówki - ośrodka szkoleniowego: Ośrodek X oraz Stowarzyszenia Y, którzy to bezpośrednio przeprowadzają szkolenie zakończone egzaminem i za to wystawiają Pani fakturę.
Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej nie uzyskała Pani akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.
Pani wątpliwości dotyczą ustalenia, czy usługi wykonywane w ramach Pani działalności, polegające na pozyskiwaniu klientów chcących zdobyć uprawnienia do wykonywania danego zawodu bądź przekwalifikowania zawodowego i kierowania ich do uprawnionych ośrodków, pomimo iż nie przeprowadza Pani tych szkoleń i egzaminów osobiście tylko przez podwykonawców mają możliwość skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego w podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.
Dla zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego inną niż wymienione w pkt 26, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu.
Dokonując oceny, czy usługi szkoleniowe są objęte zwolnieniem należy w pierwszej kolejności zbadać, czy spełnione są warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, gdyż przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 zwalnia od podatku usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego inne niż wymienione w pkt 26.
Z opisu sprawy wynika, że nie jest Pani podmiotem objętym systemem oświaty. Nie posiada Pani zaświadczenia o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych. Nie jest Pani również uczelnią, jednostką naukową PAN ani instytutem badawczym. Uważa Pani, że świadczonych przez Panią usług nie można zakwalifikować jako usług kształcenia, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy VAT.
W związku z powyższym usługi dotyczące wskazanych przez Panią we wniosku szkoleń, nie będą spełniały warunków wskazanych w tym przepisie.
W tej sytuacji w następnej kolejności należy rozważyć możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.
Jak wynika z ww. przepisu warunkiem zwolnienia od podatku usług o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a, jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie szkoleń w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.
Należy zaznaczyć, że w dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77/1). Rozporządzenie to wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio.
Definicja zawarta w art. 44 tego rozporządzenia określa, iż usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.
W wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 wyrażony został pogląd, iż pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Dyrektywy 77/388/EWG powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika. Również w wyroku z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie C-287/00 Trybunał w swym orzeczeniu wskazał, jak należy interpretować zwolnienia przedmiotowe w VAT uregulowane w Dyrektywie 77/388/EWG. W wyroku tym podkreślono, że pojęcia używane do doprecyzowania zakresu zwolnienia powinny być interpretowane ściśle m.in. dlatego, że zwolnienia stanowią wyjątek od zasady powszechności opodatkowania i choćby z tych przyczyn muszą być interpretowane jednolicie.
Mając na uwadze powyższe, dokonując wykładni ww. art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, przez pryzmat definicji usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania, określonej w art. 44 ww. rozporządzenia należy mieć na uwadze dosłowne brzmienie tych przepisów.
Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN (dostępnym w Internecie), użyte w art. 44 rozporządzenia słowo „bezpośredni” oznacza „dotyczący kogoś lub czegoś wprost”, słowo „branża” oznacza „gałąź produkcji lub handlu obejmująca towary lub usługi jednego rodzaju”, natomiast słowo „zawód” oznacza „wyuczone zajęcie wykonywane w celach zarobkowych”.
Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że przez kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe, o których mowa w ww. przepisach, obejmujące nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, rozumie się takie kształcenie, w wyniku którego dana osoba podnosi swoje kwalifikacje, a bezpośrednio po jej ukończeniu jest w stanie podjąć pracę zarobkową, lub wykonywać określony zawód.
Zauważyć trzeba - opierając się na powołanych regulacjach prawa unijnego - że definicja usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego kładzie nacisk na „bezpośredni” związek nauczania z daną branżą lub zawodem, co narzuca stosowanie specyficznego programu nauczania dla skonkretyzowanego odbiorcy. Usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania obejmują nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.
Jak wynika z opisu sprawy, świadczone przez Panią usługi obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, a także ich celem jest uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych i zdobycie uprawnień, niezbędnych do wykonywania danej pracy. Usługi te dopełniają obowiązku doskonalenia zawodowego, pozostając w związku z zawodem uczestników kursów. Organizowane przez Panią szkolenia służą podnoszeniu kwalifikacji zawodowych określanych jako „kształcenie zawodowe”, czyli przekazywanie wiedzy, umiejętności, wiadomości związanych z konkretnym zawodem i jego wykonywaniem.
Wskazała Pani, że szkolenia świadczone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Wskazała Pani szereg regulacji prawnych, na podstawie których prowadzi Pani działalność szkoleniową.
W polskim porządku prawnym istnieją przepisy regulujące formy i zasady kształcenia zawodowego, z których wynika np. program szkolenia, ilość godzin szkolenia, tematyka, krąg osób objętych szkoleniem, warunki jakie musi spełnić organizator kształcenia.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 54 ust. 1 ustawy z 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 266 ze zm.):
Osoby zajmujące się eksploatacją sieci oraz urządzeń i instalacji określonych w przepisach, o których mowa w ust. 6, obowiązane są posiadać kwalifikacje potwierdzone świadectwem wydanym przez komisje kwalifikacyjne.
W myśl art. 54 ust. 6 ww. ustawy:
Minister właściwy do spraw energii, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu oraz Ministrem Obrony Narodowej, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby, o których mowa w ust. 1.
Na podstawie art. 54 ust. 7 ww. ustawy:
Minister właściwy do spraw energii, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 6, określi w szczególności:
1) rodzaje prac, stanowisk oraz urządzeń, instalacji lub sieci, dla których jest wymagane świadectwo kwalifikacyjne do wykonywania czynności związanych z ich eksploatacją,
2) zakres wiedzy teoretycznej i praktycznej niezbędnej do wykonywania czynności związanych z eksploatacją urządzeń, instalacji lub sieci, odpowiednio do rodzaju prac, stanowisk oraz instalacji, urządzeń lub sieci,
3) skład komisji kwalifikacyjnych oraz wymagania dla przewodniczącego, zastępcy i członków komisji kwalifikacyjnych ze względu na stanowisko pracy, zakres czynności i grupy urządzeń, instalacji i sieci, na których wykonywane są czynności przez osoby, których kwalifikacje sprawdza ta komisja,
4) tryb przeprowadzania egzaminu przez komisję kwalifikacyjną,
5) sposób wnoszenia opłaty, o której mowa w ust. 4, i jej wysokość,
6) warunki i sposób gromadzenia przez komisje kwalifikacyjne dokumentacji z postępowania w sprawie sprawdzania kwalifikacji,
7) wzór świadectwa kwalifikacyjnego
- biorąc pod uwagę zapewnienie bezpieczeństwa technicznego i niezawodności funkcjonowania oraz bezpiecznej eksploatacji urządzeń, instalacji lub sieci elektroenergetycznych, ciepłowniczych i gazowych, bezpieczeństwa ludzi i mienia oraz bezstronnego i niezależnego postępowania w sprawie wydania świadectwa kwalifikacyjnego dla osób wykonujących czynności związane z eksploatacją urządzeń, instalacji lub sieci.
Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 54 ust. 6 i 7 ww. ustawy Prawo energetyczne, wydane zostało rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 1 lipca 2022 r. w sprawie szczegółowych zasad stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osobyzajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci (Dz. U. z 2022 r. poz. 1392).
W myśl § 1 cyt. wyżej rozporządzenia:
Rozporządzenie określa szczegółowe zasady stwierdzania posiadania kwalifikacji przez osoby zajmujące się eksploatacją sieci oraz urządzeń i instalacji, w szczególności:
1) rodzaje prac, stanowisk oraz urządzeń, instalacji lub sieci, dla których jest wymagane świadectwo kwalifikacyjne do wykonywania czynności związanych z ich eksploatacją;
2) zakres wiedzy teoretycznej i praktycznej niezbędnej do wykonywania czynności związanych z eksploatacją urządzeń, instalacji lub sieci, odpowiednio do rodzaju prac, stanowisk oraz instalacji, urządzeń lub sieci;
3) skład komisji kwalifikacyjnych oraz wymagania dla przewodniczącego, zastępcy i członków komisji kwalifikacyjnych ze względu na stanowisko pracy, zakres czynności i grupy urządzeń, instalacji i sieci, na których wykonywane są czynności przez osoby, których kwalifikacje sprawdza ta komisja;
4) tryb przeprowadzania egzaminu przez komisję kwalifikacyjną;
5) sposób wnoszenia opłaty za sprawdzenie kwalifikacji, o której mowa w art. 54 ust. 4 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, zwanej dalej „opłatą”, i jej wysokość;
6) warunki i sposób gromadzenia przez komisje kwalifikacyjne dokumentacji z postępowania w sprawie sprawdzania kwalifikacji;
7) wzór świadectwa kwalifikacyjnego.
Stosownie do § 3 ww. rozporządzenia:
Rodzaje urządzeń, instalacji i sieci, dla których jest wymagane świadectwo kwalifikacyjne do wykonywania czynności związanych z ich eksploatacją, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.
W myśl § 6 ww. rozporządzenia:
Osoby zajmujące się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci, w celu uzyskania potwierdzenia posiadanych kwalifikacji, wykazują się wiedzą teoretyczną i praktyczną w zakresie:
1) na stanowiskach eksploatacji:
a) zasad budowy, działania oraz warunków technicznych obsługi urządzeń, instalacji i sieci,
b) zasad eksploatacji urządzeń, instalacji i sieci,
c) zasad i warunków wykonywania prac dotyczących obsługi, konserwacji, remontu, naprawy, montażu lub demontażu i czynności kontrolno-pomiarowych,
d) zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz udzielania pierwszej pomocy,
e) zasad postępowania w razie awarii, pożaru lub innego zagrożenia bezpieczeństwa obsługi urządzeń lub zagrożenia życia, zdrowia i ochrony środowiska;
a) przepisów dotyczących przyłączania urządzeń i instalacji do sieci, dostarczania paliw i energii, prowadzenia ruchu i eksploatacji urządzeń, instalacji i sieci,
b) przepisów i zasad postępowania przy programowaniu pracy urządzeń, instalacji i sieci, z uwzględnieniem zasad racjonalnego użytkowania paliw i energii,
c) przepisów dotyczących eksploatacji oraz wymagań w zakresie prowadzenia dokumentacji technicznej i eksploatacyjnej urządzeń, instalacji i sieci,
d) przepisów dotyczących budowy urządzeń, instalacji i sieci oraz norm i warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać te urządzenia, instalacje i sieci,
e) zasad postępowania w razie awarii, pożaru lub innego zagrożenia bezpieczeństwa obsługi urządzeń lub zagrożenia życia, zdrowia i ochrony środowiska,
f) przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej, z uwzględnieniem zasad udzielania pierwszej pomocy, oraz wymagań ochrony środowiska,
g) zasad postępowania w razie awarii, pożaru lub innego zagrożenia bezpieczeństwa ruchu urządzeń przyłączonych do sieci,
h) zasad dysponowania mocą urządzeń i instalacji przyłączonych do sieci,
i) zasad i warunków wykonywania prac dotyczących obsługi, konserwacji, remontu, montażu oraz czynności kontrolno-pomiarowych.
Stosownie do § 7 ust. 1 ww. rozporządzenia:Egzamin przeprowadza się na wniosek osoby ubiegającej się o potwierdzenie posiadanych kwalifikacji przy eksploatacji urządzeń, instalacji i sieci albo na wniosek pracodawcy zatrudniającego tę osobę.
Ponadto należy wskazać, że zgodnie z art. 37 ust. 1 i 2 ustawy z 15 maja 2015 r. o substancjach zubożających warstwę ozonową oraz o niektórych fluorowanych gazach cieplarnianych (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 2065):
1. Osoba fizyczna wykonująca czynność polegającą na odzysku substancji kontrolowanych lub fluorowanych gazów cieplarnianych z systemów klimatyzacji w niektórych pojazdach silnikowych jest obowiązana do posiadania zaświadczenia o odbytym szkoleniu, o którym mowa w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 307/2008 z dnia 2 kwietnia 2008 r. ustanawiającego, na mocy rozporządzenia (WE) nr 842/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady, minimalne wymagania w zakresie programów szkoleniowych oraz warunki wzajemnego uznawania zaświadczeń o odbytym szkoleniu dla personelu w odniesieniu do wykorzystywanych w niektórych pojazdach silnikowych systemów klimatyzacyjnych zawierających niektóre fluorowane gazy cieplarniane (Dz.Urz. UE L 92 z 03.04.2008, str. 25), zwanego dalej ,,rozporządzeniem (WE) nr 307/2008''.
2. Jednostkami prowadzącymi szkolenia w zakresie odzysku substancji kontrolowanych lub fluorowanych gazów cieplarnianych z systemów klimatyzacji w niektórych pojazdach silnikowych i uprawnionymi do wydawania zaświadczeń o odbytym szkoleniu w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 307/2008 mogą być podmioty, które:
1) prowadzą działalność w zakresie dokonywania napraw i przeglądów systemów klimatyzacji w niektórych pojazdach silnikowych lub prowadzenia badań w zakresie klimatyzacji w niektórych pojazdach silnikowych;
2) zatrudniają osoby posiadające odpowiednią wiedzę teoretyczną i doświadczenie praktyczne, umożliwiające prowadzenie szkoleń, w szczególności posiadające udokumentowaną co najmniej 3-miesięczną praktykę w wykonywaniu napraw i przeglądów systemów klimatyzacji w niektórych pojazdach silnikowych;
3) dysponują materiałami szkoleniowymi oraz odpowiednim wyposażeniem technicznym niezbędnym do prowadzenia szkoleń w części praktycznej w zakresie tematycznym zgodnym z zakresem programu szkolenia określonym w rozporządzeniu (WE) nr 307/2008, z uwzględnieniem zagadnień dotyczących odzysku substancji kontrolowanych i fluorowanych gazów cieplarnianych z systemów klimatyzacji w niektórych pojazdach silnikowych oraz stosowania w tych systemach alternatywnych dla fluorowanych gazów cieplarnianych czynników chłodniczych;
4) uzyskały wpis do rejestru jednostek wydających zaświadczenia o odbytym szkoleniu.
W myśl art. 38 ust. 6 ww. ustawy:
Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia:
1) wymagania dotyczące wyposażenia technicznego, jakim powinna dysponować jednostka prowadząca szkolenia w zakresie odzysku substancji kontrolowanych oraz fluorowanych gazów cieplarnianych z systemów klimatyzacji w niektórych pojazdach silnikowych, kierując się zakresem części praktycznej szkoleń określonym w rozporządzeniu (WE) nr 307/2008, jak też potrzebą zapewnienia bezpieczeństwa osób wykonujących czynności objęte szkoleniem oraz zapewnienia ochrony środowiska;
2) minimalne wymagania dotyczące wiedzy teoretycznej i doświadczenia praktycznego osób prowadzących szkolenia, kierując się potrzebą zapewnienia możliwości właściwego przeszkolenia pod kątem umiejętności teoretycznych i praktycznych osób uczestniczących w szkoleniu;
3) wzór zaświadczenia o odbytym szkoleniu, uwzględniając informacje dotyczące treści zaświadczeń określone w rozporządzeniu (WE) nr 307/2008;
4) wysokość jednostkowych stawek opłat, kierując się oceną wysokości ponoszonych kosztów, z uwzględnieniem odrębności i specyfiki wykonywanych czynności.
Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 38 ust. 6 ww. ustawy o substancjach zubożających warstwę ozonową oraz o niektórych fluorowanych gazach cieplarnianych, wydane zostało rozporządzenie Ministra Rozwoju z dnia 11 grudnia 2015 r. w sprawie wymagań dotyczących wyposażenia technicznego jednostek prowadzących szkolenia w zakresie odzysku substancji kontrolowanych oraz fluorowanych gazów cieplarnianych z systemów klimatyzacji w niektórych pojazdach silnikowych, minimalnych wymagań dotyczących wiedzy teoretycznej i doświadczenia praktycznego osób prowadzących szkolenia, wzoru zaświadczenia o odbytym szkoleniu i wysokości jednostkowych stawek opłat (Dz. U. z 2015 r. poz. 2137).
W myśl § 1 cyt. wyżej rozporządzenia:
Jednostka prowadząca szkolenia powinna dysponować wyposażeniem technicznym, na które składają się:
1) urządzenie do odzysku substancji kontrolowanych lub fluorowanych gazów cieplarnianych;
2) zbiorniki ciśnieniowe, odrębne i właściwie oznakowane dla każdego rodzaju substancji kontrolowanej i fluorowanego gazu cieplarnianego;
3) urządzenie do sprawdzania szczelności systemów klimatyzacji wykorzystujących substancje kontrolowane lub fluorowane gazy cieplarniane.
W myśl § 2 ww. rozporządzenia:
Minimalne wymagania dotyczące wiedzy teoretycznej i doświadczenia praktycznego osób prowadzących szkolenia określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.
Należy również zauważyć, że zgodnie z art. 136 ustawy o odnawialnych źródłach energii (t. j. z 2024 r. poz. 1361):
Osoba dokonująca instalacji:
2) małych instalacji, których łączna moc zainstalowana elektryczna jest mniejsza niż 500 kW, albo o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 900 kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest mniejsza niż 500 kW, lub
3) instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej cieplnej nie większej niż 600 kW
- zwana dalej ,,instalatorem'', może wystąpić z wnioskiem do Prezesa Urzędu Dozoru Technicznego, zwanego dalej ,,Prezesem UDT'', o wydanie dokumentu potwierdzającego posiadanie przez instalatora kwalifikacji do instalowania danego rodzaju instalacji odnawialnego źródła energii, zwanego dalej ,,certyfikatem''.
2. Certyfikat potwierdza posiadanie kwalifikacji do instalowania następujących rodzajów instalacji odnawialnego źródła energii:
1) kotłów i pieców na biomasę lub
2) systemów fotowoltaicznych, lub
3) słonecznych systemów grzewczych, lub
5) płytkich systemów geotermalnych.
3. Certyfikat może być wydany instalatorowi, który:
a) pełną zdolność do czynności prawnych oraz korzysta z pełni praw publicznych,
b) dokument potwierdzający kwalifikacje związane z instalowaniem urządzeń lub instalacji sanitarnych, energetycznych, grzewczych, chłodniczych lub elektrycznych lub
c) udokumentowane trzyletnie doświadczenie zawodowe w zakresie instalowania lub modernizacji urządzeń i instalacji sanitarnych, energetycznych, grzewczych, chłodniczych lub elektrycznych, lub
d) świadectwo ukończenia co najmniej dwusemestralnych studiów podyplomowych lub równorzędnych, których program dotyczył zagadnień zawartych w zakresie programowym szkoleń określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 152 pkt 2, lub
e) zaświadczenie o ukończeniu szkolenia u producenta danego rodzaju instalacji odnawialnego źródła energii, które w części teoretycznej i praktycznej zawierało zagadnienia w zakresie projektowania, instalowania, konserwacji, modernizacji i utrzymania w należytym stanie technicznym instalacji odnawialnego źródła energii;
2) nie był skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne przeciwko wiarygodności dokumentów i obrotowi gospodarczemu;
3) ukończył szkolenie podstawowe dla osób ubiegających się o wydanie certyfikatu instalatora mikroinstalacji, małej instalacji, której łączna moc zainstalowana elektryczna jest mniejsza niż 500 kW, albo o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 900 kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest mniejsza niż 500 kW lub instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej cieplnej nie większej niż 600 kW, poświadczone zaświadczeniem, przeprowadzone przez akredytowanego organizatora szkoleń, o którym mowa w art. 146 ust. 1 lub w art. 153 ust. 1, w zakresie dotyczącym instalowania danego rodzaju instalacji odnawialnego źródła energii;
4) złożył z wynikiem pozytywnym egzamin przeprowadzony przez komisję egzaminacyjną, o której mowa w art. 137 ust. 2, odpowiednio dla danego rodzaju instalacji odnawialnego źródła energii, nie później niż w terminie 12 miesięcy od dnia ukończenia szkolenia podstawowego.
4. Instalatorowi, który posiada:
1) dyplom zawodowy albo dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe, w zawodzie technik urządzeń i systemów energetyki odnawialnej wydany na podstawie przepisów ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2024 r. poz. 750 i 854) lub
2) dyplom ukończenia studiów na kierunku związanym z kształceniem w zakresie instalacji odnawialnego źródła energii albo urządzeń i instalacji sanitarnych, energetycznych, elektroenergetycznych, grzewczych, chłodniczych, cieplnych i klimatyzacyjnych lub elektrycznych
- w okresie 5 lat od dnia otrzymania tych dyplomów może być wydany certyfikat, jeżeli spełnia on warunki określone w ust. 3 pkt 1 lit. a oraz w pkt 2.
5. W przypadku gdy instalator ubiega się o wydanie certyfikatu po 5 latach od dnia otrzymania dyplomów, o których mowa w ust. 4, certyfikat może być mu wydany, jeżeli ukończy szkolenie przypominające w terminie 12 miesięcy poprzedzających dzień złożenia wniosku o wydanie certyfikatu.
W świetle art. 139 ww. ustawy:
1. Przed wydaniem certyfikatu Prezes UDT sprawdza spełnianie przez instalatora ubiegającego się o wydanie certyfikatu wymagań, o których mowa w art. 136 ust. 3 lub 4.
2. Prezes UDT wydaje certyfikat albo zawiadamia o odmowie jego wydania, w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku o wydanie certyfikatu.
3. Certyfikat jest ważny przez okres 5 lat.
W myśl art. 152 ww. ustawy:
Minister właściwy do spraw energii określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe warunki udzielania akredytacji organizatorowi szkoleń oraz sposób jej okresowej weryfikacji, wzór wniosku o udzielenie akredytacji, wzór zgłoszenia, o którym mowa w art. 153 ust. 1 pkt 1, oraz wzór zaświadczenia potwierdzającego ukończenie szkolenia,
2) zakres programowy szkoleń podstawowych i przypominających, części teoretycznej i praktycznej, obejmujący minimalny zakres wiedzy i umiejętności odpowiednio dla danego rodzaju instalacji, o których mowa w art. 136 ust. 2, dla osób ubiegających się o wydanie lub przedłużenie ważności certyfikatu,
3) wymagania kwalifikacyjne dla kandydata na członka Komisji, tryb powoływania, okresowej weryfikacji i odwoływania członków Komisji, sposób działania Komisji oraz sposób i wysokość wynagrodzenia członków Komisji za przeprowadzenie egzaminu na instalatorów,
4) sposób opracowywania, weryfikacji i przechowywania pytań egzaminacyjnych,
5) warunki i formę przeprowadzania egzaminu oraz kryteria jego oceny,
6) wzory wniosków o wydanie certyfikatu, o przedłużenie ważności certyfikatu oraz o zmianę danych certyfikatu, wzór graficzny certyfikatu i jego wtórnika oraz wzór zgłoszenia, o którym mowa w art. 145 ust. 1 pkt 1,
7) sposób prowadzenia rejestrów, o których mowa w art. 158 ust. 1, oraz warunki i sposób przechowywania dokumentacji dotyczącej udzielonej akredytacji i wydania certyfikatu
- biorąc pod uwagę zapewnienie bezstronnego i niezależnego przebiegu postępowań w sprawie akredytacji organizatorów szkoleń oraz certyfikacji instalatorów danego rodzaju instalacji, zapewnienie odpowiednich kompetencji instalatorów mikroinstalacji, małych instalacji, których łączna moc zainstalowana elektryczna jest mniejsza niż 500 kW, albo o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 900 kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest mniejsza niż 500 kW lub instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej cieplnej nie większej niż 600 kW, a także odpowiedniego sposobu dokumentowania, ewidencjonowania oraz przechowywania dokumentacji dotyczącej tych postępowań.
Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 152 ww. ustawy o odnawialnych źródłach energii, wydane zostało rozporządzenie Ministra Aktywów Państwowych z 25 lutego 2020 r. w sprawie szczegółowych warunków udzielania akredytacji organizatorom szkoleń w zakresie odnawialnych źródeł energii oraz szkoleń i egzaminów dla osób ubiegających się o wydanie lub przedłużenie ważności certyfikatu (Dz. U. z 2020 r., poz. 348), określające m.in. zakres programowy szkoleń podstawowych i przypominających, części teoretycznej i praktycznej, obejmujący minimalny zakres wiedzy i umiejętności odpowiednio dla danego rodzaju instalacji, o których mowa w art. 136 ust. 2 ustawy, dla osób ubiegających się o wydanie lub przedłużenie ważności dokumentu potwierdzającego posiadanie przez instalatora kwalifikacji do instalowania danego rodzaju instalacji odnawialnego źródła energii.
Odnosząc się do Pani wątpliwości, należy stwierdzić, że organizowane przez Panią usługi szkoleniowe wymagane dla zawodów: elektryk, energetyk, gazownik, Certyfikowany Monter Klimatyzacji, Certyfikowany Monter Pomp Ciepła OZE, Certyfikowany Monter Modułów Fotowoltaicznych oraz Certyfikowany Napełniacz Butli Ciśnieniowych, w ramach których nabywa Pani od podwykonawcy szkolenie i egzamin nie mają charakteru dowolnego. Podała Pani, że wszystkie szkolenia i egzaminy wykonuje Pani podwykonawca i jest pod kontrolą dozoru technicznego. W zakresie opisywanych szkoleń, organizatorzy działają pod kontrolą państwa. Ta kontrola obejmuje kilka kluczowych aspektów:
Nadzór Stowarzyszenia Y (SEP):
- SEP prowadzi nadzór nad jakością szkoleń i zgodnością z obowiązującymi przepisami.
- Organizatorzy muszą regularnie aktualizować swoje programy szkoleniowe zgodnie z wytycznymi SEP.
- SEP może przeprowadzać kontrole i audyty, aby upewnić się, że szkolenia są prowadzone zgodnie ze standardami.
Egzaminy:
- Egzaminy muszą być przeprowadzane przez komisje kwalifikacyjne powołane przez SEP.
- Wyniki egzaminów są rejestrowane i archiwizowane przez SEP.
Urząd Dozoru Technicznego (UDT):
- UDT nadzoruje działalność szkoleniową w zakresie F-GAZY. Organizatorzy muszą posiadać akredytację UDT.
- Programy szkoleniowe muszą być zatwierdzone przez UDT i zgodne z przepisami.
- UDT przeprowadza kontrole i audyty, aby upewnić się, że szkolenia są prowadzone zgodnie z wymogami.
Egzaminy:
- Egzaminy muszą być przeprowadzane przez komisje egzaminacyjne powołane przez UDT.
- Wyniki egzaminów są rejestrowane i archiwizowane przez UDT.
Cała dokumentacja ze szkoleń i egzaminów takich jak: listy uczestników, program oraz wyniki egzaminów jest wykonywana przez Pani podwykonawców, z którymi Pani współpracuje.
Jak zatem wynika z opisu sprawy, usługi szkoleniowe wymagane dla zawodów: elektryk, energetyk, gazownik, Certyfikowany Monter Klimatyzacji, Certyfikowany Monter Pomp Ciepła OZE, Certyfikowany Monter Modułów Fotowoltaicznych oraz Certyfikowany Napełniacz Butli Ciśnieniowych, wykonywane przez podwykonawców spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług. Efektem prowadzonych szkoleń jest kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe. Odbycie szkolenia zakończonego egzaminem jest warunkiem niezbędnym do uzyskania uprawnień do wykonywania zawodu.
W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z powołanym wyżej art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej, traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi.
Jak wynika z okoliczności sprawy, usługi nabywane od są przez Panią na rzecz osób trzecich – Pani klientów.
Należy w tym miejscu zaznaczyć, że do odsprzedaży usług dochodzi w przypadkach, gdy podatnik VAT, działając we własnym imieniu, ale na rzecz innego podmiotu (osoby trzeciej), bierze udział w świadczeniu usług. W przypadkach takich przyjmuje się, że sam otrzymał i wyświadczył te usługi.
Jak stwierdzono wyżej usługi szkoleniowe wymagane dla zawodów: elektryk, energetyk, gazownik, Certyfikowany Monter Klimatyzacji, Certyfikowany Monter Pomp Ciepła OZE, Certyfikowany Monter Modułów Fotowoltaicznych oraz Certyfikowany Napełniacz Butli Ciśnieniowych, wykonywane przez podwykonawców,spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług.
Mając na uwadze powyższe, skoro nabywa Pani od podwykonawcy ww. usługi we własnym imieniu ale na rzecz Pani klientów, to odsprzedaż tych usług przez Panią również korzysta ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.
Podsumowując dokonane ustalenia, stwierdzić trzeba, że świadczone w ramach Pani działalności usługi organizacji szkoleń wymaganych dla zawodów: elektryk, energetyk, gazownik, Certyfikowany Monter Klimatyzacji, Certyfikowany Monter Pomp Ciepła OZE, Certyfikowany Monter Modułów Fotowoltaicznych oraz Certyfikowany Napełniacz Butli Ciśnieniowych, w ramach których osobiście pozyskuje Pani klientów chcących zdobyć uprawnienia do wykonywania danego zawodu bądź przekwalifikowania zawodowego i kieruje ich do uprawnionych ośrodków (Pani podwykonawców) oraz odsprzedaje Pani ww. szkolenia wykonywane przez podwykonawców, stanowią usługi kształcenia zawodowego, prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach i korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT.
Tym samym Pani stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Panią w złożonym wniosku. Biorąc pod uwagę powyższe, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right