Wyrok NSA z dnia 11 lipca 2024 r., sygn. II GSK 513/24

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska Sędzia NSA Małgorzata Rysz (spr.) Sędzia del. WSA Grzegorz Dudar po rozpoznaniu w dniu 11 lipca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Prokuratora Okręgowego w Krakowie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 19 października 2023 r. sygn. akt III SA/Kr 1002/23 w sprawie ze skargi Prokuratora Okręgowego w Krakowie na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] kwietnia 2023 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności postanowienia opiniującego wniosek o zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie (dalej: "WSA", "Sąd pierwszej instancji") wyrokiem z 19 października 2023 r. sygn. akt III SA/Kr 1002/23, po rozpoznaniu skargi Prokuratora Okręgowego w [...] (dalej: "skarżący", "Prokurator") na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] (dalej: "SKO", "organ") z [...] kwietnia 2023 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia, oddalił skargę.

Sąd pierwszej instancji orzekał w następującym stanie sprawy:

Postanowieniem z [...] grudnia 2021 r., Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w [...] (dalej: "GKRPA") pozytywnie zaopiniowała wniosek FHU N. [...] na sprzedaż napojów alkoholowych zawierających powyżej 4,5% do 18 % zawartości alkoholu z wyjątkiem piwa przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży; punkt sprzedaży [...], [...].

Wyrokiem z 3 grudnia 2021 r., sygn. akt III SA/Kr 841/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie stwierdził nieważność uchwały Rady Gminy [...]

z [...] września 2018 r. nr [...] w sprawie ustalenia maksymalnej liczby zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, jak również w miejscu sprzedaży na terenie Gminy [...], natomiast wyrokiem z 25 listopada 2021 r., sygn. akt III SA/Kr 863/21, orzekł