Nieważność aktu prawa miejscowego a decyzje administracyjne - Wyrok NSA z dnia 10 lipca 2024 r., sygn. II GSK 2430/23

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie powoduje automatycznej nieważności aktu administracyjnego wydanego na jego podstawie; wymaga to odrębnej oceny zgodnie z art. 147 § 2 p.p.s.a., z uwzględnieniem zasad stabilności obrotu prawnego oraz ochrony praw nabytych.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Korycińska Sędzia NSA Mirosław Trzecki (spr.) Sędzia del. WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz po rozpoznaniu w dniu 10 lipca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Prokuratora Okręgowego w Krakowie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 19 września 2023 r. sygn. akt III SA/Kr 857/23 w sprawie ze skargi Prokuratora Okręgowego w Krakowie na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 29 marca 2023 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności postanowienia opiniującego wniosek o zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 19 września 2023 r., sygn. akt III SA/Kr 857/23, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę Prokuratora Okręgowego w Krakowie na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z 29 marca 2023 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności postanowienia opiniującego wniosek o zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych.

Sąd pierwszej instancji orzekał w następującym stanie sprawy:

Postanowieniem z 29 czerwca 2021 r. Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w G. (dalej "Komisja") wydała pozytywną opinię dla F. na sprzedaż napojów alkoholowych zawierających do 4,5% zawartości alkoholu oraz piwa przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży.

Pismem z 17 listopada 2022 r. Prokurator Prokuratury Okręgowej w Krakowie (dalej "Prokurator") wniósł sprzeciw od ww. postanowienia, wnosząc o stwierdzenie nieważności tego postanowienia jako wydanego z rażącym naruszeniem art. 18 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2023 r., poz. 165; dalej "ustawa o wychowaniu w trzeźwości"), tj. na podstawie nieistniejących uchwał: (i) nr LVI/406/2018 Rady Gminy G. z dnia 6 września 2018 r. w sprawie ustalenia maksymalnej liczby zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, jak również w miejscu sprzedaży na terenie Gminy G.; (ii) nr LVI/407/2018 Rady Gminy G. z dnia 6 września 2018 r. w sprawie zasad usytuowania miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych na terenie Gminy G.. Wskazał, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie stwierdził ze skutkiem wstecznym (ex tunc) nieważność obu tych uchwał (wyrok z 3 grudnia 2021 r., sygn. akt III SA/Kr 841/21, wyrok z 25 listopada 2021 r., sygn. akt III SA/Kr 863/21), a zatem uchwały w dniu wydania zaskarżonego postanowienia nie istniały.