Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 17 września 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.493.2024.1.AWO

Możliwość skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 czerwca 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W roku 2019 realizowała Pani w domu jednorodzinnym, wolnostojącym, będącym Pani własnością, inwestycję polegającą na:

dociepleniu ścian zewnętrznych, oraz

montażu pieca gazowego kondensacyjnego wraz z oprzyrządowaniem.

Inwestycja trwała od (...) 2019 r. do (...) 2020 r.

Przedsięwzięcie, w myśl ustawy z 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji, miało na celu: ulepszenie, w wyniku którego nastąpiło zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania budynku mieszkalnego, jednorodzinnego i podgrzewania wody użytkowej.

Wydatki, które Pani poniosła – związane z przedsięwzięciem termomodernizacyjnym – obejmują materiały budowlane i urządzenia przeznaczone do montażu kotła gazowego oraz usługi związane z wykonaniem docieplenia przegród budowlanych znajdujące się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 2489).

Pierwsza faktura (dotycząca docieplenia) była wystawiona (...) 2019 r.

Wydatki związane z termomodernizacją – poniesione przez Panią w 2019 r. – wynosiły w sumie (...) zł, w tym (...) zł na wykonanie docieplenia oraz (...) zł na instalację pieca gazowego kondensacyjnego wraz z oprzyrządowaniem. W związku z powyższym, kwota do odliczenia wynosi 53 000 zł zgodnie z art. 26h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższa kwota w całości znajduje pokrycie w Pani dochodzie za 2019 r.

W rozliczeniach podatkowych za 2019 r. oraz w latach następnych, nie uwzględniła Pani ulgi termomodernizacyjnej, ponieważ nie była Pani wówczas świadoma o przysługującej Pani uldze. Chce to Pani uczynić teraz, poprzez złożenie stosownej korekty PIT za 2019 r.

Wszystkie faktury były wystawiane na Pani nazwisko, przez wykonawców – podatników podatku VAT niezwolnionych z płatności podatku.

W 2020 r. otrzymała Pani dofinansowanie z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej na realizację inwestycji związanej z termomodernizacją, tj. docieplenia ścian zewnętrznych – w wysokości (...) zł (dotacja) i (...) zł w formie pożyczki, którą obecnie Pani spłaca.

W (...) 2022 r. nieruchomość przekazała Pani aktem notarialnym darowizny na rzecz Pani syna.

Poniesione wydatki w 2019 r. w kwocie 53 000 zł, nie były Pani zwrócone w jakiejkolwiek formie, ani zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, ani nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym oraz nie zostały uwzględnione w żadnych ulgach podatkowych.

Pytanie

Czy ma Pani prawo skorzystać z ulgi termomodernizacyjnej, poprzez złożenie korekty PIT‑37 za 2019 r.?

Pani stanowisko w sprawie

Telefoniczne potwierdzenie prawa do złożenia korekty PIT-37 za 2019 r. w celu skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej otrzymała Pani w rozmowach z konsultantami Krajowej Informacji Skarbowej: (...) 2024 r. o godz. (...) oraz (...) 2024 r., o godz. (...), którzy przeanalizowali Pani rzeczywistą sytuację, którą opisała Pani powyżej.

Na podstawie art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz Objaśnień Podatkowych widniejących na stronie Ministerstwa Finansów oraz upewniwszy się w Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza Pani, że spełnia Pani warunki do wnioskowania o ulgę termomodernizacyjną, co uzasadnia:

prawo do złożenia korekty PIT za 2019 r. – nie upłynął jeszcze okres pięciu lat od końca roku, w którym upływa termin płatności lub zwrotu podatku. Wobec Pani nie toczy się postępowanie i kontrola podatkowa. W Pani przypadku, to dzięki możliwości zastosowania korekty zeznania PIT-37 za 2019 r., która de facto zastępuje zeznanie PIT-37, będzie Pani mogła uwzględnić ulgę termomodernizacyjną,

spełnienie wszystkich wymogów określonych art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreśliła Pani, że – jako osoba będąca właścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego – w roku podatkowym 2019, ponosiła Pani wydatki określone w przepisach wydanych na podstawie art. 26h ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, które zakończyło się w niecałych pięciu miesiącach.

Warunek określony w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczący prawa własności nieruchomości, w której realizowane było przedsięwzięcie termomodernizacyjne, został przez Panią spełniony, ponieważ stosuje Pani ulgę w zeznaniu podatkowym za rok podatkowy 2019, w którym to – jako będąca właścicielem – ponosiła Pani wydatki termomodernizacyjne.

Zauważa Pani, że celem ulgi termomodernizacyjnej jest zachęcenie właścicieli budynków do inwestowania w ich modernizację, co ma na celu poprawę efektywności energetycznej budynków. Przyznanie ulgi podatkowej właścicielom nieruchomości jest poparte logiką prawną oraz sprawiedliwością. To właściciel nieruchomości ponosi ryzyko związane z inwestycją i czerpie korzyści z termomodernizacji.

Wskazała Pani, że w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w jej art. 26h ust. 1, napisane jest, że:

Podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku (…) wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały i urządzenia i usługi związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku.

Pani zdaniem, w tym kontekście oznacza to, że podatnik musi być właścicielem budynku w momencie ponoszenia wydatków na termomodernizację. Nie ma tu mowy, że podatnik ma być właścicielem podczas składania zeznania podatkowego. Ważne jest, aby był właścicielem w momencie dokonywania inwestycji.

W Pani ocenie, słowo „będący właścicielem nieruchomości” – w odniesieniu do powyżej zacytowanego zdania z ustawy podatkowej – oznacza: trwanie stanu posiadania w określonym momencie (synonimem słowa: „będący” – jest: „kiedy był”). Dodaje tez Pani, że z dalszego (ciągu) zdania, wynika, że to w „momencie ponoszenia wydatków” ma być właścicielem, aby mógł skorzystać z prawa ulgi.

Uważa Pani, że ustawodawca w żadnym przepisie art. 26h ustawy nie żąda, aby Podatnik miał status właściciela nieruchomości w momencie składania zeznania podatkowego, bądź korekty, lecz w momencie ponoszenia wydatków inwestycyjnych, przy czym zgodnie z art. 26h ust. 6 ustawy: „ulgę musi dokonać w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki”.

W Pani opinii, wynika z tego - i logicznym jest - że treść art. 26h ust. 1 ustawy należy czytać w korelacji z art. 26h ust. 6 tej ustawy. A to - Pani zdaniem - oznacza, że ważne jest, aby podatnik wnioskujący o ulgę był właścicielem nieruchomości w momencie zastosowania ulgi, przy czym, jako warunek konieczny wskazano stosowanie ulgi w roku podatkowym, w którym poniesiono wydatki na inwestycję.

Uważa Pani, że to, że aktualnie złoży Pani korektę PIT-37 za 2019 r., w której uwzględni Pani ulgę termomodernizacyjną, nie oznacza, że to jest moment zastosowania ulgi, bowiem zastosuje ją Pani (i jest Pani do tego zobligowana przepisami prawa art. 26h ust. 6 ustawy) za rok 2019 r. A złożenie korekty należy rozumieć jako czynność czysto techniczną.

W przeciwnym razie przeczyłoby to idei jaką jest korekta.

Zauważa Pani ponadto, że w punkcie 4.6 Objaśnień Podatkowych Ministerstwa Finansów, gdzie jako „ważne” wyjaśniono, że:

Warunek dotyczący tytułu prawnego musi być spełniony na moment zastosowania ulgi (rozliczenia podatkowego) w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym podatnik poniósł wydatki kwalifikujące się do objęcia ulgą termomodernizacyjną

Słowa „zastosowania ulgi” w wyżej zacytowanym zdaniu bezsprzecznie odnoszą się do przepisu art. 26h ust. 6 ustawy, tj. (ulgę musi dokonać w zeznaniu za rok podatkowy).

Podała też Pani, że Pani „dokona”, inaczej: „zastosuje”, ulgę w rozliczeniu podatkowym poprzez złożenie korekty PIT za rok podatkowy 2019, w którym to roku, Pani – jako będąca właścicielem domu jednorodzinnego – ponosiła wydatki termomodernizacyjne.

Uważa Pani, że jest to całkowicie zgodne z przepisami prawa, wyżej przez Panią cytowanymi.

Ponadto, zaznaczyła Pani, że Pani status właściciela nieruchomości nie zmienił się przez cały rok 2019, w którym to ponosiła Pani wydatki. Zmiana statusu właściciela nieruchomości nastąpiła dopiero w (...) 2022 r.

Wskazała Pani również, że:

odliczenia dokonuje w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki,

odliczenia poniesionych wydatków dokonuje się od dochodu podlegającego opodatkowaniu według skali podatkowej,

inwestycja zakończyła się w okresie pięciu miesięcy (a wymagane są maksymalnie trzy lata),

kwota do odliczenia nie przekroczy: 53 000 zł,

faktury na podstawie, których ustalono wydatki wystawione są przez podatników podatku od towarów i usług niekorzystających ze zwolnienia od tego podatku,

wydatki podlegające odliczeniu nie zostały sfinansowane ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone Pani w jakiejkolwiek formie, ani nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub innych ulg.

Przedstawione przez Panią zastosowanie przepisów prawa opiera się również o interpretację wykładni ustawodawczej z odwołaniem do zasady rozstrzygania wątpliwości na korzyść podatnika (zasady: „in dubio pro tributario”). Zasada ta ma na celu zapewnienie gwarancji podatnikowi, że nie poniesie on negatywnych skutków niejasnej, czy nieprecyzyjnej legislacji. Zasada rozstrzygania wątpliwości na korzyść podatnika została wprowadzona ustawą z 5 sierpnia 2015 r. i w tymże roku Rzecznik Praw Obywatelskich, Pan Adam Bodnar, podkreślał by była stosowana właśnie w przypadkach niejasnych zapisów prawnych/ustawowych.

W związku z powyższym, prosi Pani o interpretację oraz o przychylenie się do Pani stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm.):

Podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek

W myśl powyższego przepisu, adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej, 19% stawki podatku oraz - na podstawieart. 11 ust. 1 i 2 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 43 ze zm.) - opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Ponadto, odliczenie przysługuje pod warunkiem zakończenia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w okresie do 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 26h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Stosownie do art. 26h ust. 3 cytowanej ustawy:

Wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku.

Artykuł 26h ust. 4 wskazanej wyżej ustawy stanowi, że:

Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

1) sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie;

2) zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.

Powyższa regulacja wskazuje na brak możliwości odliczenia wydatków, których podatnik nie poniósł, gdyż zostały mu zrefinansowane (zwrócone). Odliczeniu podlegają te wydatki, których ciężar ekonomiczny ponosi podatnik (uszczuplają jego majątek). Nie ma także możliwości odliczenia wydatków, które w jakiejkolwiek formie pomniejszyły już zobowiązanie podatkowe podatnika.

Na podstawieart. 26h ust. 6 wyżej wymienionej ustawy:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki.

Artykuł 26h ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi, że:

Kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Natomiast, w myśl art. 26h ust. 8 i 9 powyższej ustawy:

Podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot.

W przypadku niezrealizowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w terminie, o którym mowa w ust. 1, podatnik dolicza kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym upłynął ten termin.

Co równie istotne, definicję budynku mieszkalnego jednorodzinnego, o którym mowa w art. 26h ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zawiera art. 5a pkt 18b tej ustawy.

Zgodnie z tym przepisem (art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych):

Ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym - oznacza to budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1186).

Stosownie do treści tego artykułu (art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane):

Ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym - należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

Artykuł 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje natomiast przedsięwzięcie termomodernizacyjne. Zgodnie z tą regulacją:

Ilekroć w ustawie jest mowa o przedsięwzięciu termomodernizacyjnym - oznacza to przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków.

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy z 21 listopada 2008 r. (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 966 ze zm.) o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków:

Użyte w ustawie określenia oznaczają, przedsięwzięcia termomodernizacyjne - przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

a) ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,

b) ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a, do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,

c) wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a,

d) całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.

Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się natomiast w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 2489). Są to:

1. Materiały budowlane i urządzenia:

1) materiały budowlane wykorzystywane do docieplenia przegród budowlanych, płyt balkonowych oraz fundamentów wchodzące w skład systemów dociepleń lub wykorzystywane do zabezpieczenia przed zawilgoceniem;

2) węzeł cieplny wraz z programatorem temperatury;

3) kocioł gazowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin;

4) kocioł olejowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin;

5) zbiornik na gaz lub zbiornik na olej;

6) kocioł na paliwo stałe spełniający co najmniej wymagania określone w rozporządzeniu Komisji (UE) 2015/1189 z dnia 28 kwietnia 2015 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla kotłów na paliwa stałe (Dz.Urz. UE L 193 z 21.07.2015, s. 100);

7) przyłącze do sieci ciepłowniczej lub gazowej;

8) materiały budowlane wchodzące w skład instalacji ogrzewczej;

9) materiały budowlane wchodzące w skład instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej;

10) materiały budowlane wchodzące w skład systemu ogrzewania elektrycznego;

11) pompa ciepła wraz z osprzętem;

12) kolektor słoneczny wraz z osprzętem;

13) ogniwo fotowoltaiczne wraz z osprzętem;

14) stolarka okienna i drzwiowa, w tym okna, okna połaciowe wraz z systemami montażowymi, drzwi balkonowe, bramy garażowe, powierzchnie przezroczyste nieotwieralne;

15) materiały budowlane składające się na system wentylacji mechanicznej wraz z odzyskiem ciepła lub odzyskiem ciepła i chłodu.

2. Usługi:

1) wykonanie audytu energetycznego budynku przed realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego;

2) wykonanie analizy termograficznej budynku;

3) wykonanie dokumentacji projektowej związanej z pracami termomodernizacyjnymi;

4) wykonanie ekspertyzy ornitologicznej i chiropterologicznej;

5) docieplenie przegród budowlanych lub płyt balkonowych lub fundamentów;

6) wymiana stolarki zewnętrznej np.: okien, okien połaciowych, drzwi balkonowych, drzwi zewnętrznych, bram garażowych, powierzchni przezroczystych nieotwieralnych;

7) wymiana elementów istniejącej instalacji ogrzewczej lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej lub wykonanie nowej instalacji wewnętrznej ogrzewania lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej;

8) montaż kotła gazowego kondensacyjnego;

9) montaż kotła olejowego kondensacyjnego;

10) montaż pompy ciepła;

11) montaż kolektora słonecznego;

12) montaż systemu wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła z powietrza wywiewanego;

13) montaż instalacji fotowoltaicznej;

14) uruchomienie i regulacja źródła ciepła oraz analiza spalin;

15) regulacja i równoważenie hydrauliczne instalacji;

16) demontaż źródła ciepła na paliwo stałe.

Z cytowanych przepisów wynika zatem, że odliczenie przysługuje podatnikowi będącemu właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego.

Prawo do skorzystania z tej preferencji podatkowej ma zatem osoba, która posiada status właściciela/współwłaściciela w momencie dokonywania odliczenia, tj. składania zeznania podatkowego (bądź jego korekty).

Innymi słowy, z omawianej preferencji, nie skorzysta osoba, która będąc właścicielem lub współwłaścicielem nieruchomości wydatkowała środki na przedsięwzięcie termomodernizacyjne, ale nie jest nim na moment dokonywania odliczenia, tj. składania zeznania podatkowego (bądź jego korekty). Przepis ten dotyczy bowiem podatnika – właściciela/współwłaściciela jednorodzinnego budynku mieszkalnego. Z odliczenia nie może skorzystać osoba, która będąc właścicielem nieruchomości wydatkowała środki na przedsięwzięcie termomodernizacyjne, ale nie jest nim w momencie składania zeznania (bądź jego korekty). Przekazanie w darowiźnie takiej nieruchomości pozbawia podatnika atrybutu własności.

Jak wynika z art. 888 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1145 ze zm.):

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Darowizna dochodzi do skutku w drodze umowy jednostronnie zobowiązującej, której treścią jest – zarówno – zobowiązanie darczyńcy do spełnienia świadczenia pod tytułem darmym na rzecz obdarowanego, czyli do dokonania rozporządzenia i wydania przedmiotu darowizny, jak i oświadczenie obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Jeżeli przedmiotem darowizny jest nieruchomość, to umowa darowizny – pod rygorem nieważności – powinna mieć formę aktu notarialnego. Tym samym, zawarcie umowy darowizny nieruchomości powoduje przejście jej własności na obdarowanego z chwilą zawarcia aktu notarialnego, w którym darczyńca daruje tę nieruchomość obdarowanemu, a obdarowany tę darowiznę przyjmuje.

Z treści złożonego przez Panią wniosku wynika, że w (...) 2022 r. nieruchomość przekazała Pani – na podstawie umowy darowizny – na rzecz Pani syna.

Skutkuje to utratą prawa jej własności po Pani stronie. W konsekwencji – skoro, na moment składania korekty zeznania podatkowego za rok 2019 r. – nie posiada Pani/nie będzie Pani posiadała tytułu prawnego do tej nieruchomości, to nie może Pani skorzystać z ulgi termomodernizacyjnej, o której mowa w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z cytowanych przepisów warunkiem skorzystania z tej ulgi jest przede wszystkim poniesienie w roku podatkowym przez podatnika, który jest właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego, wydatków na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku (zakres dyspozycji art. 26h ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono te wydatki (art. 26h ust. 6 tej ustawy).

Warunek dotyczący tytułu prawnego musi być przy tym spełniony na moment zastosowania ulgi (odliczenia) w zeznaniu składanym (korekcie zeznania) za rok podatkowy, w którym podatnik poniósł wydatki kwalifikujące się do objęcia ulgą termomodernizacyjną.

Skoro rozporządziła Pani prawem własności opisanej nieruchomości w ten sposób, że przekazała Pani prawo jej własności synowi (umowa darowizny), to nie może Pani skorzystać z ulgi termomodernizacyjnej w zakresie poniesionych wydatków, gdyż na moment zastosowania ulgi termomodernizacyjnej w zeznaniu podatkowym (korekcie tego zeznania) składanym za rok podatkowy, w którym poniosła Pani wydatki, które chciałaby Pani wykazać w ramach tej ulgi, nie jest/nie będzie Pani właścicielką lub współwłaścicielką tej nieruchomości.

W świetle powyższego, Pani stanowisko uznaję więc za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnegoobowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo – w odniesieniu do Pani informacji:

W 2020 r. otrzymała Pani dofinansowanie z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej na realizację inwestycji związanej z termomodernizacją, tj. docieplenia ścian zewnętrznych -w wysokości (...) zł (dotacja) i (...) zł w formie pożyczki, którą obecnie Pani spłaca.

Telefoniczne potwierdzenie prawa do złożenia korekty PIT-37 za 2019 r. w celu skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej otrzymała Pani w rozmowach z konsultantami Krajowej Informacji Skarbowej: (...) 2024 r. o godz. (...) oraz (...) 2024 r., o godz. (...), którzy przeanalizowali Pani rzeczywistą sytuację, którą opisała Pani powyżej.

podkreślam, że:

·w sytuacji gdy podatnik otrzymał dofinansowanie z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej poniesionych wydatków po zakończeniu roku podatkowego, a przed dokonaniem odliczenia w zeznaniu poniesionych wydatków, składając rozliczenie roczne wykazuje różnicę pomiędzy poniesionym wydatkiem, a kwotą otrzymanego dofinansowania,

·przeprowadzone z Konsultantem Krajowej Informacji Skarbowej rozmowy telefoniczne:

nie stanowią przedmiotu tego rozstrzygnięcia,

nie wpływają na ocenę zajętego przez Panią stanowiska w tej sprawie.

Nawiązując do zasady in dubio pro tributario, powiązanej z art. 2a Ordynacji podatkowej - na którą powołuje się Pani we własnym stanowisku – stwierdzam, że zawarta w tym przepisie zasada nie może być rozumiana w ten sposób, że w przypadku wątpliwości interpretacyjnych organy podatkowe powinny rozstrzygać w sposób korzystny dla podatnika. Ma ona bowiem zastosowanie wyłącznie wtedy, gdy występują wątpliwości związane ze znaczeniem przepisu w konkretnej sytuacji faktycznej, a wątpliwości tych nie będzie można usunąć w trakcie prawidłowo prowadzonej wykładni przepisów prawa podatkowego. W analizowanej sprawie brzmienie przepisów nie budzi wątpliwości, dlatego też wskazana zasada – w tej sprawie – nie może znaleźć swojego zastosowania.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a,

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00