Kwotę wolną od potrąceń ustala się proporcjonalnie do wypłacanego zasiłku
Jeśli świadczenie przysługuje za część miesiąca, należy ją stosownie zmniejszyć – podzielić przez 30 i pomnożyć przez liczbę dni pobierania zasiłku. Choć nie wynika to wprost z przepisów, podzielnik jest stały i nie zależy od liczby dni kalendarzowych miesiąca. Według ZUS należy postępować tak, jak oblicza się stawkę dzienną zasiłku
Zarówno pensja, jak i świadczenia z ubezpieczenia społecznego podlegają egzekucji sądowej lub administracyjnej. Jednak zasady ich pomniejszania przez płatnika w razie zajęcia są uregulowane w odrębnych przepisach.
Egzekucja sądowa prowadzona jest na podstawie przepisów kodeksu postępowania cywilnego (dalej: k.p.c). Zgodnie z art. 833 par. 5 k.p.c. do egzekucji ze świadczeń pieniężnych przysługujących z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa stosuje się przepisy o egzekucji ze świadczeń przewidzianych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin.
Podobnie jest z egzekucją administracyjną. Ustawa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji stanowi, że świadczenie pieniężne przysługujące z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa wypłacane przez pracodawcę podlega egzekucji w zakresie określonym w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Jednak jeśli zajęcie dotyczy wynagrodzenia za pracę, to na jego podstawie pracodawca będący w danym roku kalendarzowym płatnikiem zasiłków może również dokonywać potrąceń z wypłacanych świadczeń. Przez „wynagrodzenie” rozumie się bowiem wynagrodzenia oraz inne świadczenia pieniężne związane z pracą lub funkcją wykonywaną przez zobowiązanego na podstawie stosunku pracy oraz innej podstawie, jeżeli z tego tytułu zobowiązany otrzymuje okresowe świadczenia pieniężne, w tym świadczenia pieniężne przysługujące z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, wypłacane przez pracodawcę w okresie zatrudnienia, a także w okresie 12 miesięcy od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy.