Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Rozstrzygnięcie Sądu Najwyższego w sprawie delegowania pracowników na podstawie zaświadczenia A1 - Wyrok SN z dnia 23 lipca 2024 r., sygn. II USKP 51/23

W sytuacji, gdy pracownik wykonuje pracę wyłącznie w innym państwie członkowskim, a działalność pracodawcy w kraju zatrudnienia jest marginalna, organy krajowe mogą ustalić ustawodawstwo tego innego państwa jako właściwe, nawet bez uprzedniego przeprowadzania procedury dialogu i koncyliacji.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Frańczak (przewodniczący)

‎SSN Halina Kiryło (sprawozdawca)

‎SSN Maciej Pacuda

w sprawie z odwołania D. Spółki z o.o. w G. ‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Gdańsku ‎z udziałem E. B. ‎o podleganie polskiemu ustawodawstwu, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 23 lipca 2024 r., ‎skargi kasacyjnej odwołującej się Spółki od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku ‎z dnia 2 lutego 2022 r., sygn. akt III AUa 1782/21,

oddala skargę kasacyjną.

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku decyzją z 13 czerwca 2019 r. stwierdził, że E. B., zgłoszony do ubezpieczeń jako pracownik przez płatnika składek D. sp. z o.o. w G., nie podlega polskiemu ustawodawstwu w okresie od 7 maja 2015 r. do 6 maja 2016 r. Jednocześnie Zakład uchylił „Zaświadczenie A1 o ustawodawstwie dotyczącym zabezpieczenia społecznego mającym zastosowanie do osoby uprawnionej”.

Od powyższej decyzji odwołał się płatnik składek D. sp. z o.o.

Sąd Okręgowy w Gdańsku wyrokiem z dnia 1 lipca 2021 r. oddalił odwołanie i zasądził od D. sp. z o.o. w G. na rzecz organu rentowego kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Uzasadniając swoje stanowisko, Sąd pierwszej instancji wskazał, że w dniu 4 maja 2015 r. E. B. zawarł z D. sp. z o.o. w Ż. Oddział w G. umowę o pracę na czas określony od 7 maja 2015 r. do 6 maja 2017 r. na stanowisku cieśli-zbrojarza w pełnym wymiarze czasu pracy. Jako miejsce wykonywania pracy strony wskazały: siedzibę firmy, T. we Francji, A., B., G. w Belgii, B., E., W. w Niemczech oraz Luksemburg.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00